พอดีไปอ่านกระทู้ ประสบการณ์โก๊ะ ๆ ฮา ๆ ของเดทแรก
https://ppantip.com/topic/36203331
ขำเสร็จก็มานึก ๆ ดูว่าเรื่องฮา ๆ (ปนขายหน้า) ของเราก็เยอะนี่หว่า
เลยเอามาเล่าสู่กัน
…..
‘’’’’
ไม่ใช่เดทแรก แต่ก็เพิ่งจีบกันได้ยังไม่นาน
วันนั้นเธอโทรมาแฮปปี้เบิร์ทเดย์ พร้อมบอกว่านัดเจอกันจะเลี้ยงข้าวผมเป็นของขวัญวันเกิด (ตอนนั้นจนโคตร)
... อ๊ะ ! ด้วยความหยิ่งในศักดิ์ศรีของลูกผู้ชาย ผมจะให้ผู้หญิงเลี้ยงข้าวได้ไง
ผมเลยปฏิเสธเธอไปอย่างนิ่มนวล แล้วบอกว่าผมเป็นฝ่ายเลี้ยงจะดีกว่า …..
แต่ !!! เพราะว่าไม่มีตังค์ (ผสมกับความด้านและมึน)
เลยบอกเธอว่าขอยืมตังค์พันนึง ปลายเดือนจะคืนให้ (แหะ ๆ )
ซึ่งเธอก็ให้ยืมแต่โดยดี เย็นนั้นนัดเจอกันที่สยาม หาร้านดี ๆ กินข้าวกัน (ฮ่า ๆ ช่างมีความสุข ... )
พอเจอกัน ก็พากันเดินเล่นดูโน่นนี่พอน่องตึง ๆ ก็ หาร้านข้าวกิน ผมหมายตาร้านไว้แล้ว
ร้านดูดีมีชาติตระกูลเอาการ ราคาก็คงจะเหมาะกับงบที่แฟนให้ยืมมา (ตังค์ได้มาแล้วอุ่น ๆ อยู่ในกระเป๋า)
มื้ออาหารผ่านไปอย่างชื่นมื่น สองหนุ่มสาว (สมัยนั้น) หัวร่อต่อกระซิก
คุยกันเพลินจนร้านเกือบปิด ก็เรียกเช็คบิล ผมชำระค่าอาหารไป เก้าร้อยกว่าบาท จำได้ว่าทิปเสร็จก็พอดีกับเงินพัน...
ออกจากร้านอาหารมา ห้าทุ่มกว่า ๆ ร้านรวงแถวนั้นปิดกันเกือบหมดแล้ว จีบกันใหม่ ๆ เวลามันช่างผ่านไปเร็วจริง ๆ
พอจะแยกย้ายกันขึ้นแท็กซี่กลับ (ตอนนั้นผมอยู่เกือบบางบัวทอง ไกลโคตร)
แฟนผมเธอคงสังเกตุเห็นว่าหลังออกจากร้านมา ผมหน้าซีด ๆ ท่าทางกระสับกระส่าย
เลยถามผมว่า ....
" มีค่ารถกลับบ้านไหม ..... "
ผมตอบเหนียม ๆ ว่า " .... ไม่มี ! ..."
แล้วก็ขอยืมเธออีก สองร้อย เป็นค่าแท็กซี่กลับบ้าน
บอกตรง ๆ ว่าไอ้พันแรกน่ะไม่อายเท่าไหร่ มาอายหนักก็อีสองร้อยหลังนี่แหละ
มันทำให้แฟนผมรู้ไต๋เลยว่า นี่เอ็งไม่มีเงิน (ของเอ็งเลย) สักบาท
!!!!
* ใครมีเรื่องขายหน้าฮา ๆ ก็มาแชร์กันสนุก ๆ ครับ ....
โคตรขายหน้า ตอนจีบแฟนใหม่ ๆ (แต่ก็พิสูจน์ถึงรักแท้ได้ เป็นคนอื่นคงเททิ้ง)
https://ppantip.com/topic/36203331
ขำเสร็จก็มานึก ๆ ดูว่าเรื่องฮา ๆ (ปนขายหน้า) ของเราก็เยอะนี่หว่า
เลยเอามาเล่าสู่กัน
…..
‘’’’’
ไม่ใช่เดทแรก แต่ก็เพิ่งจีบกันได้ยังไม่นาน
วันนั้นเธอโทรมาแฮปปี้เบิร์ทเดย์ พร้อมบอกว่านัดเจอกันจะเลี้ยงข้าวผมเป็นของขวัญวันเกิด (ตอนนั้นจนโคตร)
... อ๊ะ ! ด้วยความหยิ่งในศักดิ์ศรีของลูกผู้ชาย ผมจะให้ผู้หญิงเลี้ยงข้าวได้ไง
ผมเลยปฏิเสธเธอไปอย่างนิ่มนวล แล้วบอกว่าผมเป็นฝ่ายเลี้ยงจะดีกว่า …..
แต่ !!! เพราะว่าไม่มีตังค์ (ผสมกับความด้านและมึน)
เลยบอกเธอว่าขอยืมตังค์พันนึง ปลายเดือนจะคืนให้ (แหะ ๆ )
ซึ่งเธอก็ให้ยืมแต่โดยดี เย็นนั้นนัดเจอกันที่สยาม หาร้านดี ๆ กินข้าวกัน (ฮ่า ๆ ช่างมีความสุข ... )
พอเจอกัน ก็พากันเดินเล่นดูโน่นนี่พอน่องตึง ๆ ก็ หาร้านข้าวกิน ผมหมายตาร้านไว้แล้ว
ร้านดูดีมีชาติตระกูลเอาการ ราคาก็คงจะเหมาะกับงบที่แฟนให้ยืมมา (ตังค์ได้มาแล้วอุ่น ๆ อยู่ในกระเป๋า)
มื้ออาหารผ่านไปอย่างชื่นมื่น สองหนุ่มสาว (สมัยนั้น) หัวร่อต่อกระซิก
คุยกันเพลินจนร้านเกือบปิด ก็เรียกเช็คบิล ผมชำระค่าอาหารไป เก้าร้อยกว่าบาท จำได้ว่าทิปเสร็จก็พอดีกับเงินพัน...
ออกจากร้านอาหารมา ห้าทุ่มกว่า ๆ ร้านรวงแถวนั้นปิดกันเกือบหมดแล้ว จีบกันใหม่ ๆ เวลามันช่างผ่านไปเร็วจริง ๆ
พอจะแยกย้ายกันขึ้นแท็กซี่กลับ (ตอนนั้นผมอยู่เกือบบางบัวทอง ไกลโคตร)
แฟนผมเธอคงสังเกตุเห็นว่าหลังออกจากร้านมา ผมหน้าซีด ๆ ท่าทางกระสับกระส่าย
เลยถามผมว่า ....
" มีค่ารถกลับบ้านไหม ..... "
ผมตอบเหนียม ๆ ว่า " .... ไม่มี ! ..."
แล้วก็ขอยืมเธออีก สองร้อย เป็นค่าแท็กซี่กลับบ้าน
บอกตรง ๆ ว่าไอ้พันแรกน่ะไม่อายเท่าไหร่ มาอายหนักก็อีสองร้อยหลังนี่แหละ
มันทำให้แฟนผมรู้ไต๋เลยว่า นี่เอ็งไม่มีเงิน (ของเอ็งเลย) สักบาท
* ใครมีเรื่องขายหน้าฮา ๆ ก็มาแชร์กันสนุก ๆ ครับ ....