แฟนเก่าผมเลิกกับผมมา3-4ปีแล้วอยู่ดีๆเธอก็ทักมาคุยกะผมก็งงเหมือนกันแต่เธอมีแฟนแล้วนะว่าเธอทักมาทำไมก็ไม่รู้แต่ผมก็คุยกับเธอนะแต่ตอนผมคบกับเธอผมไม่ใส่ใจหรือดูแลเธอเลยเธอก็คุยกะผมดีมากเลยนะผมก็คิดอยู่ในหัวว่าเธอคงจะไม่เพื่อนหรือไห้คำปรึกษาหรือแค่คิดถึงกันเฉยๆแต่พอคุยไปสักพักผมเริ่มรู้สึกดีกับเธอมากผมก็ไม่รู้ว่าเธอรู้สึกยังไงนะผมก็ลองบอกไห้เธอโทรปลุกผมหน่อยได้ไหมเพราะผมตื่นแต่เช่าเพื่อไปทำงานเธอก็โทรปลุกผมนะผมก็เริ่มรู้สึกดีเข้าไปใหญ่เลยหลังจากนั้นเธอโทรปลุกผมทุกเช้าผมเริ่มรู้สึกรักเธอแต่เธอคงไม่รู้สึกอะไรพอผมคุยกะเธอไปผมก็บอกว่าผมรักเธอแต่เธอก็บอกเธอมีแฟนแล้วนะผมเริ่มรู้สึกผิดผมเลยบอกเธอว่าผมจะไม่คุยกับเธอเพราะผมคิดไปเองคนเดียวแต่เธอก็บอกผมว่าผมไม่ได้คิดไปคนเดียวเธอก็คิดเหมือนกันผมเลยสัญญาว่าผมจะไม่หายไปไหนเธอก็สัญญากับผมเหมือนกันว่าจะไม่หายไปไหนพอคุยไปได้เดือนนิดๆเธอก็เลิกคุยกับผมผมเสียใจมากถึงกับร้องไห้ออกมาแต่ก่อนหน้านั้นผมบอกเธอว่าผมจะเอาดอกกุหลาบไปไห้เธอในวันวาเลนไทน์ผมก็ไม่รู้ว่าเธอจำได้หรือป่าวว่าผมบอกไว้พอถึงวันนั้นผมก็เอาไปไห้เธอผมคิดอยู่ในหัวว่าแค่ได้ไห้ก็พอใจแล้ว ผมไม่คิดว่าเธอจะกลับมาคุยเลยพอผมไห้เสร็จเธอกลับโทรมาคุยกับผมอีกครั้งผมดีใจมากแล้วก็คุยถึงทุกวันนี้ผมรักเธอมาก แต่เวลาเธอคุยกับแฟนเธอชอบทะเลาะกันและเธอก็ร้องไห้ผมสงสารเธอมากพอเธอจะเลิกกันก็เลิกไม่ได้เพราะแฟนเธอถือความลับของเธอถ้าแฟนเธอเอาความลับนี้ไปบอกกับครอบครัวเธอจะมีปัญหากับครอบครัวเธอคือผมผมก็ไม่ว่าความลับนั้นคืออะไร