เรื่องมีอยู่ว่า เรามีแฟนคนแรก พึ่งคบกันครบสองปี แฟนเราอายุเท่ากันกับเรานี่แหละ เขาดูแลเราดีนะ ตามใจมาก เราโอเคในเรื่องพวกนี้มาก ทำให้เราตัดสินใจยากจนตอนนี้

เรื่องราวความรักของเรากับเขา ก็ดำเนินมาเรื่อยๆ จนถึงตอนที่เราฝึกงาน เราเจอกับผช คนนึง เคยเป็นตำรวจและมาทำงานที่เราฝึกงาน ทุกวันเราเจอกัน พี่เขาก็เป็นตร เนาะ จะออกแนวลุยๆสักหน่อย พูดจาตรงๆแรงๆ ไม่กับผญ จะอีกอย่าง จะสุภาพบุรุษทันที ทีแรกเราก้ไม่ได้ชอบหน้าอะไรนักหนา หลังๆก็คุยเล่นกันที่ทำงาน พี่แกก็ถามว่าเรามีแฟนหรือยัง เราตอบมีปล้ว พี่แกยกมือท่วมหัว บอกว่า "สาธุ .. ขอให้เลิกกับแฟน" เราก็อ้าวพี่ แช่งทำไมแล้วก็ขำกัน เราเจอกันทุกวันตลอดเวลาสามเดือน ช่วงเช้าพี่เขาจะฝากเราซื้อข้าว เพราะทางที่พักเราตอตลาดเช้า อาหารเยอะ เราก้คุยไลน์ สั่งข้าวบ้างนั่นนี่ .. จนแฟนเรารู้ว่าเราซื้อข้าวให้พี่เขาทุกวัน เราก็บอกว่าเราแค่แสดงความมีน้ำใจ พี่เขาฝากเราก็ไม่ได้ลำบากทีาจะซื้อสะหน่อย ก็ซื้อทุกวัน

จนใกล้จะฝึกงานจบ เราเริ่มรู้สึกปลื้ม ชอบพี่เขา มีโมเม้นทีาเราชอบและใจสั่นมาก คือเราใส่เสื้อกันหนาวมีหมวก พี่เขาเดินผ่านเรา ดึงหมวกคลุมหัวเรา มันฟิน ไม่รู้ทำไม เราก้พยายามทำใจว่าเรามีแฟนแล้ว อย่ายุ่งกับเขาเลย แต่ใจเราดื้อ ห้ามไม่ฟัง เราก้คุยกับพี่เขา ทักไปเล่นไรบ้าง พี่เขาจะไม่ค่อยตอบไลน์ เพราะพี่งานยุ่ง และเปนคนไม่ติดโซเชียล พี่เขามีแค่ไลน์เท่านั้น พอแฟนเรารู้ เราทะเลาะกันจนเกือบเลิกกันครั้งนึง แต่ประบความเข้าใจกัน เราบอกตรงๆว่าเราอะปลื้มพี่เขานะ แฟนเราก้เข้าใจ บอกว่ายังดีกว่าไม่บอกกันเลย เรื่องจบไป

ตั้งแต่สิงหาจนตอนนี้ เรายังไม่เลิกคิดปลื้มพี่เขา คิดถึงช่วงเวลาที่เจอกัน มันใจเต้นแรง ตื่นเต้นตลอด และมีครั้งนึงพี่เขานัดเรากินข้าว เราก้ไปนะ แค่กินข้าวละกลับ แต่ทำให้เรายิ่งห้ามใจไม่ได้เลย พี่เขาแมน สุภาพบุรุษ แนะนำ ดูแลดีมาก เราห่างกัน 8-9 ปี พี่เขาคงไม่ได้คิดอะไรกับเรา แต่เราสายมโนไง ตั้งแต่วันนั้นเราก็ครุ่นคิดว่าพี่เขาทำไมเป็นผู้นำ เป็นผู้ใหญ่มากกว่าแฟนเรา เราไม่ชอบนิสัยของแฟนเราที่บางทีก็เด็กน้อย ตัดสินใจอะไรไม่ได้ต้องเป็นเรานำตลอด เราไม่โอเคกับเรื่องพวกนี้ แต่พอเราจะเลิกกับแฟนเราก็ทำไม่ลง ไม่รุ้เพราะรักหรือเสียดายกันแน่

เราอยากโสด เพื่อที่จะได้ชอบพี่เขาอย่างสบายใจ รู้ตัวนะว่าเราเลวมาก กับการเป็นแบบนี้ แต่มันเครียดนะ ถึงแม้พี่เขาอาจไม่ได้ชอบเราเลย แต่เรามีความสุขกับการแอบชอบอยู่เงียบๆ แต่แฟนเรารักเรามาก พยายามรั้งเราหลายครั้ง แต่เราคิดว่า เรางี่เง่าเอาแต่ใจเรื่องมาก เราคงไม่มีใครรับเราได้แล้วแน่นอน เป็นความคิดที่เห็นแก่ตัวมาก

เล่าอาจจะงงๆนะ เพราะเรื่องยาง สรุปแล้วสั้นๆได้เท่านี้ อยากถามเพื่อนๆว่าถ้าเป็นเพื่อนๆ จะทำยังไง จัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี
ถ้าหากจะเลิกกับแฟน เราคงเสียใจทั้ฃคู่ แต่การรักแฟนและแอบชอบคนอื่นด้วย แฟนเราจะเสียใจมากกว่าไหม แล้วเราควรทำยังไงดี คิดมากจนปวดหัง เเต่เราก็ไม่กล้าบอกพี่เขาตรงๆนะจริงๆแล้ว  เราชอบใครเราจะเก็บไว้ เห้อออออ เศร้าใจจริงๆนะคะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ