เรื่องเป็นอย่างนี้ครับ..คือผมมีแฟนแล้วครับครบกันได้8ปีแล้วครับ ตั้งแต่สมัยเรียน ตอนนี้ผมอายุ26ปีครับ แฟนผมก็อายุเท่ากันครับ
เธอเป็นคนดี เอาแต่ใจนิดหน่อย ตามประสาผู้หญิงครับ เราทำงานคนละที่กันครับ เธอจะมาหาผมเฉพาะ เสาร์-อาทิตย์ ครับ
ที่ทำงานผมจะมีนักศึกษามาฝึกงานครับ หลายสาขาเลย จะมีน้องนักศึกษาคนหนึ่งผมกะน้องเค้าจะเจอกันทุกวันครับเวลาพักเที่ยง
กินข้าวที่โรงอาหารครับ กลุ่มของน้องเค้าและกลุ่มของผมจะนั่งกินข้าวติดกันเลยครับ อยู่ๆวันหนึ่งน้องเค้าก็มาของfaceผมกับเพื่อน
ของผมทั้งสองคนนี้เขาจะรู้จักกันครับเคยพูดคุยกันเรื่องงานครับ เพื่อนผมเขาจะดูแลเอกสารในแผนก น้องเค้าก็จะเป็นเด็กเดินเอกสาร
และน้องเค้าก็ทักมาหาผมครับ พี่ชื่อไร มีแฟนยัง ผมก็ตอบว่ามีแล้วครับ แต่น้องเค้าก็ยังคุยกะผมอยู่แรกๆผมก็คุยแบบไม่คิดอะไรครับ พอความเจ้าชู้เริ่ม
ครอบงำความชั่วเริ่มออก ผมก็คุยแบบชู้สาว และที่สุดผมก็เผลอใจไป บะบะโอ๋บะ กะน้องเค้าครับ (เรื่องนี้กำลังเกิดขึ้นตอนนี้ครับ)
ผมเริ่มละอายแก่ใจครับ ผมสงสารแฟนครับ ว่าผมทำไม่ ได้ขนาดนี้ ตอนน้องคนนี้ไม่เข้ามาในชีวิตผมทุกอย่างก็ปกติครับละผมก็ไม่ไปจีบใครที่ไหน
หรืออาจจะเป็นเพราะกรรมพันธุ์ ปู่ผมก็มีเมียน้อย ลุงผม2คนก็มีเมียน้อย แต่พ่อผมไม่มีครับมีแม่คนเดียว แต่ผมคิดๆดูแล้วผมว่าผม เองครับ
กระทู้นี้เป็นครั้งแรกของผมในชีวิตเลยครับ...ขอบคุณพื้นที่ตรงนี้ครับที่ให้มีที่ระบาย(จะด่าจะว่าผมก็ได้นะครับผมไม่โกรธเพราะผม จริงๆ)
ใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้...หรือเคยเห็นก็แชร์กันได้นะครับ
(น้องเค้าอายุ20ครับ ผมเคยถามน้องเค้าว่าทำไมไม่หาแฟนอายุรุ่นเดียวกันหาคนโสดน้องเค้าบอกว่า...มันไม่ท้าทายครับ...)