จขกท. มีเรื่องที่อยากระบายในสิ่งที่ได้เห็นและได้สัมผัส กับ "คนคนหนึ่ง" ที่ดูผิวเผินก็เป็นคนน่ารัก อัธยาศัยดี  ตั้งใจทำงานตามหน้าที่ของตัวเองอย่างดี
เพียงแค่เขา อาจจะมีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงานน้อย (อ้างอิงจากคำพูดของหัวหน้า)  
นั่นเป็นเพราะว่าเขา เบื่อ!! กับการ "จับกลุ่มนินทาคนอื่น" ของคนพวกนั้น

ใช่ว่าเขา ไม่พูดกับใคร ไม่เลย...เขาช่างพูดด้วยซ้ำไป (แต่นั่นก็เฉพาะกับคนที่สนิทแล้ว)
เขาอาจจะโลกส่วนตัวสูง แต่ก็ใช่ว่าจะมองข้ามคนอื่น คุยกับใครก็ได้หมด แต่พอคนพวกนั้นเริ่มจับกลุ่มนินทาคนอื่น เขาก็แยกตัวออกมา เพราะไม่ชอบพวกขี้นินทา ไม่อยากให้ผู้จัดการเห็นว่าวัน ๆ มัวแต่จับกลุ่มคุยกัน

เขาที่เป็นแบบนั้นมาตลอด ไม่เคยอยากมีปัญหากับใคร...

จนกระทั่งวันหนึ่ง....ทางบริษัทจะคัดเลือกคนออก เขากลับคือคนที่ถูกเลือก!
เพียงเพราะเขาถูกมองว่า ทำงานเป็นทีมไม่ได้ เข้าสังคมไม่ได้ >>> สังคมที่ไม่น่าเข้า และเขาก็ไม่เคยเจอสังคมแบบนี้ สังคมที่แบ่งฝ่าย แบ่งพรรคพวก
แต่เขาก็ยังถูกเลือกให้ออก ทั้ง ๆ ที่เขาตั้งใจทำงาน และตามหน้าที่ของตัวเองเสมอมา

กลับกัน!! คนที่วัน ๆ ไม่ค่อยจะทำอะไร เหมือนรอให้วันหนึ่งหมดไป รอแค่ตรอกบัตรออกเพื่อที่จะกลับบ้าน ไม่ค่อยทำงานของตัวเอง ชอบจับกลุ่มนินทาคนอื่น กลับถูกมองว่า ทำงานเป็นทีมได้อย่างดี และเป็นคนที่ถูกเลือกให้อยู่ต่อ

จขกท. ว่ามันดูไม่ค่อยยุติธรรมกับเขาเลย
หรือ
คุณคิดเห็นกับเรื่องนี้อย่างไรคะ.....