คือผมชอบรุ่นน้องที่โรงเรียนครับ สาเหตุที่ทำให้ผมรู้จักน้องเขาก็คือการไปซ้อมหลีดครับ น้องเขาเป็นหลีดส่วนผมก็เป็นสตาฟหรือถ้าพูดหยาบๆก็พวกทาสครับ ไปซ้อมทุกวันทุกคืน ด้วยความว่าที่เจอกันทุกวันผมก็เริ่มชอบครับ แต่ผมยังไม่รู้จักน้องเขาครับ ตอนนั้นเคยถามเพื่อนๆว่าน้องเขามีแฟนหรือยังผมก็ได้ตอบที่ทำให้ตัวเองเจ็บครับ พอหลังจากกีฬาสีจองโรงเรียนจบ ผมก็รู้ว่าเขาเลิกกับแฟนเขา ตอนนั้นผมพยายามทักไปคุยครับ แต่เหมือนว่าจะมีความสุขที่เขายอมตอบมา แต่ก็ไม่เป็นอย่างที่คิดครับ ทักวันนี้อีก 2-3 วันค่อยตอบ และระหว่างที่ผมได้ทักไปคุยสักพักแฟนเขาก็ตั้งสถานะบน facebook เป็นครั้งที่สองที่ผมรู้สึกว่าเจ็บว่ะ และก็ต้องถอยห่างทั้งๆที่ยังอยากทักไปคุย ก่อนจบ ม.ปลาย ผมได้ถ่ายรูปกับน้องเขาประมาณ 3 รูป ครับ และน้องเขาได้เขียนความในใจที่รู้จักกันมาตั้งแต่แรกให้ผม มันก็เหมือนจะทำให้ผมมีความสุขนะครับ แต่จะมีความสุขได้ยังไงเพราะเราไม่ใช่ตัวจริง ทุกๆครั้งที่ผมส่ง IG STORY ของน้องเขา ผมก็จะเห็นภาพที่มันบาดตาบาดใจครับ เขาไปเที่ยวหรืออยู่กับแฟนเขาบ่อยมาก เพื่อนๆก็เตือนผมว่สอย่าไปส่องเลย เพื่อนบางคนก็บอกว่าหาคนใหม่เถอะ สวยๆกว่านี้ก็มี แต่ทำยังไงได้ก็ชอบไปแล้ว ทั้งๆที่บางคนก็บอกว่าน้องเขาไม่สวย ดั้งไม่มี แต่ผมก็ชอบของผมนะ ชอบไปเรื่อยๆชอบแบบไม่ได้หวังอะไรครับ ทุกวันนี้ผมก็ยังส่อง IG STORY ของน้องเขาอยู่เลยครับ ทุกๆครั้งที่เจอเขาเห็นอยู่กับแฟนเขาผมก็ต้องรับให้ได้ ส่วนใหญ่ฟังเพลงครับให้อารมณ์เพลงมันพาไป บางทีก็คิดนะครับว่าทำไมไม่เป็นเราที่ได้คบกับเขา ทำไมต้องเป็นคนอื่นด้วย อย่างว่าแหละคนเราไม่ได้คู่กันจะคบกันได้ไง