สวัสดีค่าาา
วันนี้จะมาแต่งเรื่องสั้นๆเกี่ยวกับความรักใสๆของเด็กมัธยมเชื่อว่าทุกคนต้องเคยมีโมเม้นแอบชอบรุ่นน้องหรือรุ่นพี่บ้างแหละ แต่วันนี้จะมาแต่งเรื่องเกี่ยวกับเด็กสาวสันโดษกับพี่ชายปากแข็ง แนะนำตัวละครก่อนเล่วงหน้าเลยล้ะกัน
นางเอกของเราาาาา *ไม้หอม เด็กสาวมัธยมต้นปีที่3 (หรือ ม.3นั้นแหละค่ะท่านผู้ชม) เป็นคนสันโดษ เพื่อนน้อย ส่วนมากชอบอยู่คนเดียว แต่เป็นคนที่สวย ผิวขาวน่ารักและเป็นที่สนใจของหนุ่มๆบางคน สาวสวยคนนี้ผิวสีขาวอมชมพู ปากเล็กๆสีชมพู ไม้หอมสูง 158 ซม. น้ำหนัก 47 กม. (ผอมไปป้ะะะะสวยไปไหนน!!)
เอมมี่ เพื่อนสนิทคนเดียวของไม้หอม เป็นคนร่าเริง นิสัยดี เข้ากับคนง่าย ไม่ค่อยยอมคน เป็นคนมีเหตุผลและใจเย็น ถ้าตัวเองถูกจะเถียงขาดใจจจ เรื่องเพื่อนนี่มาก่อนอะไรเสมออออ (ง่ายคือรักเพื่อนแหละ) เป็นสาวที่หนุ่มๆเข้ามาไม่ขาดสายเช่นกันจ้าาแต่เสียดายนางมีแฟนและTT เอมมี่ผิวสีเหลือง จมูกโด่ง ตาสีน้ำตาล สูง 160 ซม. น้ำหนัก 49 กม.
พระเอกของเรื่องง *วิน รุ่นพี่สุดฮอตมัธยมปลายปีที่5 (ก็ ม.5แหละจะอะไรมาก) เป็นักกีฬาบาสของโรงเรียนสุดหล่อที่สาวๆตามกรี๊ดตลอดสาวๆเกินครึ่งโรงเรียนรู้จักเขา นิสัยดี เฟลนลี่ อัธยาศัยดีเริ่ดมากกก หนุ่มวินผิวสีแทน คิ้วคมเข้ม วินสูง 177 ซม. น้ำหนัก 55 กม. (หุ่นจะแซ่บขนาดไหนนะ><)เพอร์เฟคขนาดนี้ชอบยัยไม้หอมไปได้ไงนะเนี่ย!!!
เฟรม (แฟนเอมมี่ไงจำไม่ได้หรอ-3-) เฟรมอายุเท่ากันกับทั้งเอมมี่และไม้หอม (แต่อยู่คนละห้องจ้า) เฟรมเป็นคนนิสัยดีมากๆคนนึง ปรึกษาได้ทุกเรื่อง คุยง่ายเข้ากะคนง่าย เข้าหาง่าย(ไม่เหมือนไม้หอม) เป็นคนผิวขาว ตาตี่ หต้าตี๋ๆ ลูกคนจีนอะเอาไรมาก นางเป็นคนนึงที่ผู้หญิงเข้าหาเยอะพอสมควรTT (แต่เสียใจด้วยนะคะหนูๆทั้งหลายนางรักแฟนนางคนเดียวย่ะ)
เรื่องย่อๆ
วินค่อนข้างรู้จักกันดีกับเฟรม(แฟนเอมมี่)เพราะเล่นบาสด้วยกันหลังเลิกเรียนตามปกติแล้วเอมมี่จะต้องมานั่งรอกลับบ้านพร้อมเฟรมตลอดแต่วันนี้ไม้หอมกับมาด้วย
(2 ชม.ที่แล้ว) เอมมี่ : เห้ยหิวอ้ะแกอยากกินของหวานๆอ้ะ ไอติมเงี้ย บิงซู ฮันนี่โทส โอวัลตินภูเขาไฟโอ้ยหิวว ฉันรู้จักร้านนึงอ้ะแกอร่อยมากไปกินกะเฟรมมาวันนั้นอย่างปงัวันนี้พาไปกินหน่อยจิ (ทำหน้าอ้อนวอนไส่ไม้หอม)
ไม้หอม : เคยไปกินกะวินวันนี้ก็ให้วินพาไปดิจะกลับบ้านไปอ่าหนังสือ
เอมมี่ :โอ้ยๆเกรดแกไม่ตกหลอกป้ะเก่งขนาดเนี่ย
ไม้หอม : ไปก็เสียตังป้ะไปกินน้ำแข็งไสร้านป้าษาแถวบ้านดีกว่าแมะ (พูดเสียงนิ่งๆพร้อมกับทำหน้านิ่งไส่)
เอมมี่ : ทำไมต้องทำหน้านิ่งไส่ด้วยอ้ะไปกับเพื่อนแค่นี้ก็ไม่ได้ไงเพื่อนกันป้ะแค่นี้เองอ้ะ (งอแงทำท่าเหมือนจะร้องไห้)
ไม้หอม : โหๆไปด้วยก็ได้ (ทำหน้าเบื่อ)
เอมมี่ : ดีเลยมีคนรอเฟรมเล่นบาสเป็นเพื่อนล้ะ เย้
ไม้หอม : เอ้าไรอ้ะคิดว่าไปแค่แกกับฉันไม่ไปอ้ะไม่รออ้ะแกก็รู้ฉันไม่ชอบคนเยอะๆ
เอมมี่ : ไม่รู้พูดแล้วไม่เกี่ยว
ไม้หอม : ไรอ้ะไม่อ้ะไม่เกี่ยวอ้ะ
เอมมี่ : (ทำเป็นไม่ได้ยินแล้วเรียนต่อ)
ถึงเวลาเลิกเรียนไม้หอมก็ต้องจำใจไปกับเอมมี่ไปรอเฟรมเล่นบาสเสร็จแล้วไปพร้อมกันนี่เป็นครั้งแรกกที่ไม้หอมจะได้เจอกับพี่วินจะเป็นยังไงต่อรอได้ใน Ep.1 (ถ้ามีคนอ่านนะTT)
เด็กสาวสันโดษกับพี่ชายปากแข็ง
วันนี้จะมาแต่งเรื่องสั้นๆเกี่ยวกับความรักใสๆของเด็กมัธยมเชื่อว่าทุกคนต้องเคยมีโมเม้นแอบชอบรุ่นน้องหรือรุ่นพี่บ้างแหละ แต่วันนี้จะมาแต่งเรื่องเกี่ยวกับเด็กสาวสันโดษกับพี่ชายปากแข็ง แนะนำตัวละครก่อนเล่วงหน้าเลยล้ะกัน
นางเอกของเราาาาา *ไม้หอม เด็กสาวมัธยมต้นปีที่3 (หรือ ม.3นั้นแหละค่ะท่านผู้ชม) เป็นคนสันโดษ เพื่อนน้อย ส่วนมากชอบอยู่คนเดียว แต่เป็นคนที่สวย ผิวขาวน่ารักและเป็นที่สนใจของหนุ่มๆบางคน สาวสวยคนนี้ผิวสีขาวอมชมพู ปากเล็กๆสีชมพู ไม้หอมสูง 158 ซม. น้ำหนัก 47 กม. (ผอมไปป้ะะะะสวยไปไหนน!!)
เอมมี่ เพื่อนสนิทคนเดียวของไม้หอม เป็นคนร่าเริง นิสัยดี เข้ากับคนง่าย ไม่ค่อยยอมคน เป็นคนมีเหตุผลและใจเย็น ถ้าตัวเองถูกจะเถียงขาดใจจจ เรื่องเพื่อนนี่มาก่อนอะไรเสมออออ (ง่ายคือรักเพื่อนแหละ) เป็นสาวที่หนุ่มๆเข้ามาไม่ขาดสายเช่นกันจ้าาแต่เสียดายนางมีแฟนและTT เอมมี่ผิวสีเหลือง จมูกโด่ง ตาสีน้ำตาล สูง 160 ซม. น้ำหนัก 49 กม.
พระเอกของเรื่องง *วิน รุ่นพี่สุดฮอตมัธยมปลายปีที่5 (ก็ ม.5แหละจะอะไรมาก) เป็นักกีฬาบาสของโรงเรียนสุดหล่อที่สาวๆตามกรี๊ดตลอดสาวๆเกินครึ่งโรงเรียนรู้จักเขา นิสัยดี เฟลนลี่ อัธยาศัยดีเริ่ดมากกก หนุ่มวินผิวสีแทน คิ้วคมเข้ม วินสูง 177 ซม. น้ำหนัก 55 กม. (หุ่นจะแซ่บขนาดไหนนะ><)เพอร์เฟคขนาดนี้ชอบยัยไม้หอมไปได้ไงนะเนี่ย!!!
เฟรม (แฟนเอมมี่ไงจำไม่ได้หรอ-3-) เฟรมอายุเท่ากันกับทั้งเอมมี่และไม้หอม (แต่อยู่คนละห้องจ้า) เฟรมเป็นคนนิสัยดีมากๆคนนึง ปรึกษาได้ทุกเรื่อง คุยง่ายเข้ากะคนง่าย เข้าหาง่าย(ไม่เหมือนไม้หอม) เป็นคนผิวขาว ตาตี่ หต้าตี๋ๆ ลูกคนจีนอะเอาไรมาก นางเป็นคนนึงที่ผู้หญิงเข้าหาเยอะพอสมควรTT (แต่เสียใจด้วยนะคะหนูๆทั้งหลายนางรักแฟนนางคนเดียวย่ะ)
เรื่องย่อๆ
วินค่อนข้างรู้จักกันดีกับเฟรม(แฟนเอมมี่)เพราะเล่นบาสด้วยกันหลังเลิกเรียนตามปกติแล้วเอมมี่จะต้องมานั่งรอกลับบ้านพร้อมเฟรมตลอดแต่วันนี้ไม้หอมกับมาด้วย
(2 ชม.ที่แล้ว) เอมมี่ : เห้ยหิวอ้ะแกอยากกินของหวานๆอ้ะ ไอติมเงี้ย บิงซู ฮันนี่โทส โอวัลตินภูเขาไฟโอ้ยหิวว ฉันรู้จักร้านนึงอ้ะแกอร่อยมากไปกินกะเฟรมมาวันนั้นอย่างปงัวันนี้พาไปกินหน่อยจิ (ทำหน้าอ้อนวอนไส่ไม้หอม)
ไม้หอม : เคยไปกินกะวินวันนี้ก็ให้วินพาไปดิจะกลับบ้านไปอ่าหนังสือ
เอมมี่ :โอ้ยๆเกรดแกไม่ตกหลอกป้ะเก่งขนาดเนี่ย
ไม้หอม : ไปก็เสียตังป้ะไปกินน้ำแข็งไสร้านป้าษาแถวบ้านดีกว่าแมะ (พูดเสียงนิ่งๆพร้อมกับทำหน้านิ่งไส่)
เอมมี่ : ทำไมต้องทำหน้านิ่งไส่ด้วยอ้ะไปกับเพื่อนแค่นี้ก็ไม่ได้ไงเพื่อนกันป้ะแค่นี้เองอ้ะ (งอแงทำท่าเหมือนจะร้องไห้)
ไม้หอม : โหๆไปด้วยก็ได้ (ทำหน้าเบื่อ)
เอมมี่ : ดีเลยมีคนรอเฟรมเล่นบาสเป็นเพื่อนล้ะ เย้
ไม้หอม : เอ้าไรอ้ะคิดว่าไปแค่แกกับฉันไม่ไปอ้ะไม่รออ้ะแกก็รู้ฉันไม่ชอบคนเยอะๆ
เอมมี่ : ไม่รู้พูดแล้วไม่เกี่ยว
ไม้หอม : ไรอ้ะไม่อ้ะไม่เกี่ยวอ้ะ
เอมมี่ : (ทำเป็นไม่ได้ยินแล้วเรียนต่อ)
ถึงเวลาเลิกเรียนไม้หอมก็ต้องจำใจไปกับเอมมี่ไปรอเฟรมเล่นบาสเสร็จแล้วไปพร้อมกันนี่เป็นครั้งแรกกที่ไม้หอมจะได้เจอกับพี่วินจะเป็นยังไงต่อรอได้ใน Ep.1 (ถ้ามีคนอ่านนะTT)