เราเป็นคนแคร์เพื่อนน่ะเราให้ความสนใจกับเพื่อนช่วยเพื่อนตลอดเท่าที่ช่วยได้ แต่ทำไมเพื่อนไม่แคร์เราเวลาเพื่อนมีปัญหาเราคอยรับฟังคอยเป็นที่ปรึกษาให้ไม่ได้อยากให้เพื่อนมาทำไรทดแทนให้น่ะ แต่แค่อยากให้เพื่อนแคร์เราบ้างเรารู้สึกดีน่ะที่เวลาเพื่อนมีปัญหาแล้วมาปรึกษาเรามันรู้สึกว่าเออเพื่อนไว้ใจเราเชื่อใจเรามาระบายให้เราฟัง แต่พอเรามีปัญหา เราเดือนร้อน หายหัวหมดโอเครซึ้งมาเลยคำว่าเพื่อนมันอยู่ไหนอ่ะถามจริงๆแล้วนอยด์มากเดินกันสามคนแต่ทิ้งอีกคนนึ่งไว้ด้านหลังเดินไม่รอคือถ้าจะอยู่กันสองคนก็บอกมาพูดออกมาเลยนี้อะไรให้ใจกับเพื่อนทุกคนเต็มตลอด แต่พอสิ่งที่ได้กลับมาโห้วได้แต่อ่ะเหมือนโดนถีบหน้ากลางมหาสมุทรอ่ะ มันรู้สึกเฟลๆแปลกๆน่ะ แต่ไม่อยากงี่เง่าจะให้ไปโวยวายมันก็ไม่ใช่เรื่องอ่ะเนอะ เดี๋ยวก็มองว่าเรียกร้องความสนใจ...