เริ่มเลยนะคะ... เรากับแฟนพึ่งคบกันได้4เดือนกว่าๆเอง ตอนแรกๆก็รักกันดีนะคะ เขาเป็นคนค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง เราเป็นคนขี้อ้อน เขาก็บอกเขาว่าชอบนะ เราชอบงอแง ขี้หึง ขี้งอลด้วยนี่ยอมรับเลย บางทีก็แกล้งทำเป็นงอลเฉยๆ เราเป็นคนขี้แกล้งค่ะ ชอบเล่นตลกๆ วันนึงเราบอกให้เขาเลิกคุยกับ ผญ คนนึง เขาก็พยายามคุยน้อยๆลง เขาบอกว่าไม่ได้คิดอะไรแค่เพื่อน ถ้าคิดคงคบไปนานแล้ว คือที่เราอยากให้เลิกคุยก็เพราะว่า เราคิดว่า ผญ คนนั้นชอบแฟนเรา แต่เราไม่ได้บอกเหตุผลนี้ที่ให้เลิกคุยนะคะ แต่เราก็เฉยๆแล้วหละกับเรื่องนี้ แต่เราก็เผลอถามเรื่องนี้ไปอีกรอบนึงจนเขาบอกว่าก็ยังคุยอยู่จะให้เลิกคุยกับเพื่อนคนนึงเลยก็ไม่ได้ เขาโกรธเรามากเรารู้ แต่เราก็ขอโทษไปแล้ว เขาบอกว่าช่างเถอะไม่เป็นไร แล้วเราก็กลับมาคุยกันปกติ แต่พักหลังทะเลาะกันบ่อยวันต่อวันเลยก็ว่าได้ ตอนเราถามเขาว่าจะเลิกกับเราหรอ
เขาก็บอกว่า "ขอเวลาเขาคิดอะไรหน่อยนะ"  เราก็เลยถามว่า" ไม่รักกันแล้วหรอ " เขาบอกว่ามันไม่เหมือนเดิมแล้ว เลิกกันเถอะ เขาถามจะคบแบบนี้จริงๆหรอเพราะไม่ได้คิดกับเราแบบแฟนแล้ว กลับมาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันยังมีความรู้สึกที่ดีต่อกันอยู่  ตอนนั้นเราเสียใจมาก เราถามเหตุผลที่เลิกเขาบอกว่า เขารู้สึกไม่เหมือนเดิมแล้ว เราเยอะเกินไป และก็ทำตัวเด็กไปด้วย เลิกกันได้เดินกว่าๆแล้วค่ะ แต่ก็คุยกันปกติทุกวัน เราเคยขอโอกาสให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย เขาก็บอกว่า "อย่าพึ่งเลยรอให้ดีขึ้นก่อน" ล่าสุดคือเราเป็นคนชอบเล่นมุกตลกๆให้เขาขำเล่น แล้วก็จะถามว่าเป็นแฟนกันมั้ยคะ เขาก็บอกว่า"ยังไม่เป็น555" "คุยแบบนี้ไม่ดีกว่าหรอ" เขาบอกว่าไม่อยากให้เรารออยากให้ไปเจอคนที่ดีกว่าเขา เขารู้สึกดีนะที่คุยกับเรา พอเราถามว่าถ้าเราไปจะเสียใจหรือเปล่าเขาก็ตอบ ว่าเสียใจสิ เขาบอกว่าอยากคุยๆไปก่อน เราขอเขาเริ่มต้นใหม่เขาก็บอกว่า "ได้ แต่ต้องเริ่มใหม่หมดเลยนะ" เราง้อเขามาเดือนกว่าแล้วเรารักเขามากเขาไม่เหมือนแฟนคนก่อนๆของเรา เราเป็นแฟนคนแรกของเขาด้วย เราอยาถามว่าต้องทำยังไงหรอคะ ง้อต่อไป หรือว่าถอยออกมา แต่เราก็เจ็บนะ สับสนด้วย