ผมแค่ตั้งข้อสังเกตุนะครับ ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่แต่ประการใด
คืนก่อนผมเดินกลับหอประมาณตีสามกว่าๆผ่านทางเดินแคบๆ มืดๆ แถมเปลี่ยวด้วย
บรรยากาศก็น่ากลัวแหละครับ ตามปกติจะจินตนาการไปเรื่อยจนกลัวเอง
แต่วันนี้ลองร้องเพลง ร้องออกเสียงนะครับ ปรากฏว่าเหมือนใจนิ่งขึ้น จดจ่อกับการนึกเนื้อเพลง
จนไม่คิดถึงเรื่องเหนือธรรมชาติ
ผมเลยคิดว่า ตอนที่คนเรากลัวผีแล้วสวดมนต์ กระบวนการของสมองเราจะเป็นคล้ายๆกันนี้หรือเปล่า
ที่เบี่ยงเบนความสนใจจากบรรยากาศแวดล้อม มาจดจ่อกับสิ่งที่เรากำลังทำ