เรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นพนักงานออฟฟิศ อยู่กรุงเทพก็จะหกปีแล้ว ผมเป็นคนแต่งตัวดี และค่อนข้างมีสเน่ห์นะคิดว่า
แล้ววันนึงเพื่อนเก่าทักเฟสบุ๊คมา บอกว่าขอความช่วยเหลือหน่อย กำลังหางานทำ ช่วยหางานกูกับเมียหน่อยได้ไหม ตอนนี้ตกงานไม่มีงานทำ
ตอนนี้เช่าห้องหางานอยู่ระยอง เกือบจะ 2 เดือนแล้ว หมดตังค์ไปหลายหมื่น ยังไม่ได้งานเลย ไอ้เราก็ไม่รู้จะทำไง จะดีหรือไมีดี เพราะเรารู้จักเพื่อนคนนี้ดีสมัยอยู่บ้าน
เขาเป็นคนใจร้อน ขี้เหล้า นักเลงหน่อย แต่เราไม่เจอกันนานหลายปีแล้วเขาคงอาจดีขึ้นแล้ว เขาบอกจะเริ่นต้นใหม่กับผู้หญิงคนนี้ และจำทำไห้ดีที่สุด
ผมก็เลยตัดสินใจฝากงานไห้เขา พร้อมไห้อาศัยที่ห้องผมก่อน ระหว่างเก็บตังค์พอเช่าห้อง อยู่ห้องผมได้ประมาณ 2 เดือนกว่าๆ
ชวนผมกินเหล้าเกือบทุกวัน เมียมันก็กิน ทำกลับแก้มกลิ้งฟรุ้ง เละเทะเลยที่เดียว แต่มีครั้งหนึ่งผมไม่กิน เพราะมันวันนั้นผมทะเลาะกันแฟน
และอารมณ์ไม่ค่อยดี เขาเรียกผมหลายครั้ง ผมไม่ไป ไม่พูดกับใคร ผมเปิดประตู แล้วแฟนผมก็ตามลงไปง้อ จนเราดีกัน ไม่ได้คิดอะไรกับพวกนั้นเลยจริงๆ แต่พอกลับมาถึงห้องแค่นั้นแระ ไอ้เพื่อนตะโกนมาเลย "เป็นไร เป็นไรหนักหนาว่ะ มีงไม่พอใจหราที่พวกกูอาศัยอยู่กับ บอกกูดีก็ได้ ไม่ต้องทำเป็นไม่พอใจใส่กูหรอก" แล้วก็พร่ำบ่นไปยาวตามประสาคนเมา เมียก็ร้องไห้ เหมือนเป็นอะไรมากมาย จะเป็นจะตายมาก ผัวก็ถามจะเอาเรื่องไห้ได้ ผมบอกแล้วไม่มีอะไร กูทะเลาะกับเมียกูธรรมดา แล้วผมก็เงียบไปเพราะไม่อยากมีเรื่อง นะตอนนั้นผมรู้เลยว่าไม่ใช่แล้ว อาศัยอยู่กับเรายังมาชี้หน้าด่าเราเฉย หาเรื่องเราอีก นอนคิดทั้งคืน งงมากจริงๆ บอกเลยตอนนั้นคือไม่อยากไห้อยู่ด้วยแล้ว รู้สึกเป็นห่วงตัวเองเและแฟน ตอนขึ้นเสียงใส่กันแฟนผมถึงกับสั่นเลย


เขาย้ายไปโดยไม่บอกผมสักคำว่าจะย้าย ผมก็ไม่อะไร พยายามคุยด้วยปกติเพราะสงสาร เพราะยังไงก็คนบ้านเดียวกัน คุยกันกินเหล้าด้วยกันตลอดมา วันนึงแฟนมันแอบกลับไปหาแฟนเก่า โกหกว่ากลับไปเยี่ยมพ่อ พ่อไม่สบาย แต่ต้องลาออกกลับไปดูแลพ่อด้วยหรือ ผมรู้เลยตอนนั้นว่าไม่ใช่แล้ว ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ก็เลยสืบดู อีอย่างอยากไห้ไอ้เพื่อนตาสว่าง แล้วผมก็ไปเจอรูปในเฟสที่เขาคุยกัน นัดเจอกัน รูปกอดกัน ตัดสินใจส่งไห้เพื่อนดูมันจะได้ไม่ต้องรอเขาต่อไป ไอ้เพื่อนเห็นมันแทบบ้า กินเหล้าทั้งวันทั้งคืน งานก็ไม่มาทำ พร่ำเพ้ออยู่นั้นแระ เละเทะมากบอกตรงๆ พูดแต่คำเดิม "ทำไมเขาทำกับกูแบบนี้ กูผิดอะไร กูไม่ดีตรงไหน" สงสารนะ แต่บางทีก็รู้สึกขำๆบ้าง รู้สึกงง กับความคิดเขา และพฤติกรรมเขา แต่ผมก็ได้แค่ปลอบใจ คอยถามข่าวช่วยเหลืออยู่ตลอด โดยเฉพาะเรื่องเงิน

น่านไง!! ไม่รู้มันไปคุยกันยังไง...'เมียมันกลับมา' พร้อมมาขอทำงานต่อ ซวยแล้วเราพูดเสียๆหายๆไปเยอะเลยเสียหมาสิเรา เขาคืนดีกันแล้ว  แต่มันบอกไม่เป็นไรกูรับได้..ไม่โกรธหรอก..รู้ว่าปลอบใจ แต่กูรักมากจึงไห้อภัยเขาและยอมไห้เขากลับมา

#น้องที่มันไปขออาศัยอยู่ด้วยไม่พอใจที่มีเรื่องกันตลอดไม่ค่อยได้พักผ่อน จึงไม่อยากไห้อยู่ด้วยแล้ว มาขอไห้ผมหาห้องพักไห้จะเช่าอยู่เองแล้ว แต่จะขอยืมตังค่ามัดจำผมก่อน อ้าวไอ้เราก็สงสาร แต่เมียเรานี้สิจะเล่นงานเราที่ห้ามไม่ฟัง...แต่ไงได้ก็เพื่อน เลยถามตึกที่ผมอยู่ไห้ว่างพอดี ชั่นเดียวกับห้องผมเลย ไม่รู้ว่าผมคิดถูกหรือคิดผิด ผิดแน่ๆรู้เลยทำไงได้ ก็เพื่อนนิ

       **แต่เชื่อเหอะกินเหล้าทีไรทะเลาะกันตลอดเรื่องหึงหวง เรื่องคุยโทรศัพท์ เห็นเบอร์แปลกไม่ได้ถามแล้วก็ทะเลาะกัน ต่อยกันบ้าง ผมต้องคอยห้ามตลอด ดึกๆดื่นๆผมก็ต้องได้ตื่นขึ้นมาเพื่อนไปแยกผัวเมียตีกัน เป็นแบบนี้มาเกือบปี เมียผมเคยสั่งห้ามว่าไม่ไห้คบกับพวกนี้เพราะมีแต่เรื่องเดือนร้อนมาไห้
ผมไม่รู้จะทำยังไงนี่ก็แฟน นั้นก็เพื่อน ก็เลยคุยทักทายบ้างเวลาเดือนผ่านกันกินข้าวด้วยกันกลางวัน แต่ไม่ไปคลุกคลีมาก


วันนั้นวันหยุด อีกอย่างเพื่อนอีกคนมาพักด้วย เพราะพรุ่งต้องบินไปทำงานต่างประเทศ เราก็กินเหล้ากันสามคน สี่คนกับแฟนเพื่อนที่เป็นข่าวแระครับ
กินไปสักพักทำสีหน้าไม่พอใจ เพื่อนมันเรียกแฟนออกไปคุยที่ระเบียง สักพักเดินเข้ามาเขวียงโทรศัพท์ปั้ง!!! เอ้าแล้วไง สถานะการไม่ค่อยดีแล้ว แต่ผมเห็นเป็นเรื่องธรรมดา ดูเฟสบุคแล้วหึงเมียอีกแล้ว ก็เลยชวนเพื่อนที่จะไปต่างประเทศไปกินต่อห้องผม ปล่อยไห้พวกเขาเคลียร์กัน
คิดว่าจะไม่มีอะไรแล้ว มันเดินตามมากินด้วย มานั่งนิ่งไม่พูดไม่คุย เมียมาตามก็ไม่กลับ นั่งเล่นโทรศัพท์อย่างเดียว ช่วงดึกยืมโทรศัพท์ผมไปดูผลบอล
เผลอหน่อยถือโทรศัพท์ผมกลับไปห้องตัวเอง ผมก็เมาไม่ได้สังเกตพอดีเพื่อนบอก และเพื่อนก็ตามไปเอาโทรศัพท์ไห้ผมเพราะตอนนั้นจะเปิดเพลงฟัง
(ไม่ได้คิดอะไรเลยจริงๆ) สักพักเดินมาอีก ก็เลยถามว่าเคลียร์เสร็จแล้วหราถึงมาได้ มันก็ตอบธรรมดาแล้วก็นั่งลง กินอย่างเดียวไม่ค่อยพูด จิ่มโทรศัพท์เหมือนคนกำลังหาอะไร ขณะที่ผมกำลังฟังเพลงเคลิ้มๆก็เมียเสีย แซกซ้อนมาว่า "เฮ้ยกูถามหน่อย มีงโทรหาเมียกูทำไม แล้วเมียกูโทรหาทำไม"
ผมก็บอกไป พร้อมทั้งความเมาแทบจำคำพูดไม่ได้ ก็โทรไปตอนจะเลิกงานไง โทรหาไม่รับก็เลยโทรไปเบอร์เมีย จะชวนมากินเหล้านี่ไง มันบอกใช่หรา อ้าวซวยแล้วไง...มันพูดเหมือนจะเอาเรื่องไห้ได้ เพื่อนคงเห็นถ้าไม่ค่อยดีแล้วก็เลยแยกย้านกัน ชวนผมไปห้องพัก พรุ่งนี้จะได้ไปส่งที่สนามบินด้วย
พอผมออกมาจากห้องแค่นั้นแระ มันโทรมาด่าแบบรุนแรงมาก ไลน์มาขู่ บอกกูฆ่าแน่ ทำแบบนี้ได้ไง อย่าไห้กูเจอ กูจะใส่ไห้หมดแม๊ก จะยิงไห้ตายเหมือนหมาย คิดว่าเก๋ามากหรา ผมก็อธิบายไปตามความจริงไม่เคยคิดอะไรแบบนั้นเลย เมียผมโทรมาบอกว่ามันขึ้นมาต่อยเมียบนออฟฟิศที่ทำงาน
บอกว่าหึงผม...ดังกันละครับ งงจัง วันนั้นกวนผม จะเข้ามาต่อยผมทั้งวัน แต่ผมเอาเพื่อนมาเยอะเพื่อนกันไว้ มันมีตัวคนเดียวถ้าผมจะเล่นงานมันไม่ใช่เรื่องยาก
แต่ผมดูแล้วคนแบบนี้ไม่น่าแลก แฟนผมก็บอกอย่าไปแรกเลยคนพันธ์นี้ ผมคิดดูอีกทีน่าจะเชื่อเมียผมว่าไม่น่าไปยุ่งกับพวกนี้เลย มีแต่ความเดือนร้อน สุดท้ายเรื่องมันเข้าตัวผมได้ยังไง...!!!!! เพื่อนๆคิดว่าผมควรทำยังไง...ที่แน่ผมตัดไปแล้ว เป็นตายร้ายดียังไงผมจะไม่ไปเกลือกกลั่วกับพวกนี้ (โครตเกลียด) มันโดนไล่ออกจากที่ทำงาน และกลับบ้านนอกไปแล้ว มันบอกว่าเจอที่บ้านโดนแน่ เจอเมื่อไหร่หมดแม๊กเมื่อนั้น จำไว้