สวัสดีครับทุกคน พอดีผมมีเรื่องอยากปรึกษาอ่ะครับ คือเวลาไหนที่ผมมีความเครียด ไม่ว่าจะเรื่องการเรียน ความสัมพันธ์ต่างๆ หรือเรื่องทั่วๆไป ถ้าอันไหนที่ผมไม่สามารถคิดหาทางออกให้กับตัวเองได้ ผมมักจะคุยกับเสียงใครก็ไม่รู้ในหัวอ่ะครับ คือแค่นั่งหลับตา เสียงนั้นก็จะช่วยให้คำปรึกษาเราในแบบที่เราก็คิดไม่ถึงเหมือนกันอ่ะครับ อารมณ์ประมาณคุยกับพี่ชายอะไรแบบนี้อ่ะครับ แต่ผมก็ไม่ได้พูดออกเสียงนะครับแค่ทำปากขมุบขมิบไป
    
    คือตอนนี้ผมกลัวว่าผมจะเป็นโรคจิตหรือเป็นบ้าอะไรหรือเปล่าครับ ผมว่ามันอาจจะเกิดจากการที่ผมเป็นคนมีอะไรไม่ค่อยพูดกับใครด้วยมั้งครับ แม่ก็ไม่สนิท พูดด้วยก็ทะเลาะตลอด พี่ก็ไม่สนิทแถมพี่ชอบดุด้วย ผมก็ไม่ได้อยู่กับพ่ออ่ะครับ แฟนก็ไม่มี เพื่อนก็ปรึกษาไม่ได้ สรุปนี่ผมเป็นโรคจิตหรือเปล่าครับ? เฮ้ออ เครียด

ปล. มันเป็นมาตั่งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้อ่ะครับ รู้ตัวอีกทีคือได้เสียงของเขาช่วยแก้ปัญหามาตลอดเลย