กว่าจะรู้เดียงสา ทุกคนคงรู้เนื้อเรื่องกันอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องพูดถึงมาก
ฝลงานที่มาจากปลายปากกาของ "โบตั๋น" นักเขียนชั้นบรมครู และศิลปินแห่งชาติ
ส่วนเรื่องขุ่นแม่วัยร่านอะไรนี่ เขียนโดยเด็กวัลลาบีที่ไหนก็ไม่รู้ ความลึกล้ำ คุณค่าในเนื้องานต่างกันลิบลับอย่างเทียบกันไม่ติด
ถ้าจะทำละครสะท้อนสังคมเรื่องการท้องในวัยเรียน หยิบกว่าจะรู้เดียงสามาทำอีกรอบเถอะ ให้อะไรกับสังคมกว่าเยอะ

แต่สรุปย่อๆ เป็นเรื่องของเด็กสาว ที่ถูกเลี้ยงมาแบบไข่ในหิน เมื่อมีความรักในวัยเรียน ก็โดนห้ามทุกอย่าง
สุดท้ายก็เตลิด มีอะไรกับคนรัก ท้อง จนต้องหนีตามกันไป จากคุณหนุตกต่ำไปอยู่สลัม คนรักถูกฆ่าตาย
สุดท้ายก็ตกต่ำมาเป็นโสเภณี ท้ายที่สุด ได้ฝากลูกไปให้พี่ชายเลี้ยงดู และตัดสินใจจบชีวิตอัปยศของตัวเองในซ่องนั้น
พร้อมคำขอร้องว่า ช่วยเลี้ยงดูลูกของเธอ ให้โตมาอย่างมีภูมิ ไม่ไร้เดียงสาจนตามโลกไม่ทันเยี่ยงเธอ

..............................................................................................................

อีกเรื่อง ลับแลลายเมฆ โดย ปิยพร ศักดิ์เกษม

กฤต เชิญอิสราชัย หมั้นหมายกับฟ้า-นภนภางค์ และแต่งงานกันในเวลาต่อมา
แต่แล้วในคืนเข้าหอ เขาก็พบว่าเจ้าสาวของเขามีปัญหาทางจิต
ฟ้าหนีเตลิดไปหามันตา ผู้ที่เธอรักและนับถือเสมอพี่ชาย
เธอเปิดใจเล่าให้มันตาฟังถึงปัญหาของเธอ และยอมรับการบำบัดทางจิตเวช โดยการแนะนำของมันตา...
จากกระบวนการบำบัดทำให้เธอได้รับรู้ว่าครั้งหนึ่ง ในวัยเด็ก หลังจากบิดาเสียชีวิต
แม่ต้องทำงานหนักเพื่อเลี้ยงดูเธอให้ดีที่สุด เพื่อลบคำปรามาสของคุณปู่..
ทำให้ไม่มีเวลาดูแลเธอใกล้ชิด จึงเป็นโอกาสอันชั่วร้ายของมารเพศผู้
ซึ่งเป็นญาติห่าง ๆ ของเธอเอง ที่มาอาศัยอยู่ด้วย
มันข่มขืนเด็กหญิงฟ้าในวัย 12 ปี หลายครั้งจนเธอตั้งท้อง

และเมื่อแม่ของเธอรู้เข้า เธอพยายามจะตามไปเอาเรื่องกับญาติคนนั้น
แต่แม่ก็ต้องตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกันกับผู้เป็นลูก คือถูกข่มขืน
เมื่อฟ้าตามไปพบ เธอใช้ปืนยิงผู้ชายคนนั้นจนเสียชีวิต และเขาก็แทงแม่เธอจนตาย
ส่วนตัวเธอเองก็ตกบันไดจนแท้ง...
ความเลวร้ายทั้งหมดที่เกิดขึ้น ทำให้สติของเด็กหญิงขาดสะบั้น
และด้วยการจัดการของคุณปู่...
เด็กหญิงถูกปิดกั้นตัวเองจากเรื่องราวในอดีตทั้งหมด...

ถึงแม้นภนภางค์จะกำพร้า เพราะพ่อกับแม่เสียชีวิตในเวลาไล่เลี่ยกันตอนที่เธอยังเด็ก
เธอก็ได้รับการเลี้ยงดูอย่างทนุถนอมจากคุณปู่ ซึ่งเป็นนายแพทย์สูงวัย
และย่าแวว...ภรรยาคนใหม่ของคุณปู่ ซึ่งเป็นย่าเลี้ยง แต่ก็รักและเอ็นดูเธอเสมอหลานในไส้
เมื่อคุณปู่เสียชีวิตลง เธอจึงมีแต่ย่าแววเป็นญาติคนเดียวที่เหลืออยู่

นภนภางค์มีความทรงจำที่รางเลือนมากเกี่ยวกับพ่อและแม่...เธอรู้แต่ว่าแม่เสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุที่มีเธออยู่ในเหตุการณ์ด้วย
เธอเองก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน หากได้รับการเยียวยาจนหายสนิท และนับแต่นั้นเป็นต้นมา คุณปู่คุณย่าก็ปกป้องดูแลเธอ
จนเธอเติบโตเป็นหญิงสาวที่สดใส แสนดีเช่นทุกวันนี้

แต่แล้ว โลกอันงดงามของนภนภางค์ก็แทบจะพลิกคว่ำ เมื่อเธอมาค้นพบในคืนวิวาห์ว่า...
เธอมีปัญหาทางจิต...เธอเป็นโรคกลัวการมีเพศสัมพันธ์...ซึ่งนั่น กลายเป็นปัญหาที่ร้ายแรงที่สุดในความสัมพันธ์ของเธอกับคู่สมรส..