เมื่อผมรู้จักและเริ่มสนิทกับเพื่อนคนหนึ่ง แบบที่ว่าไม่เคยสนิทกันมาก่อนจนสนิทกัน รู้จักญาติพีน้อง ลุง ป้า น้า อา เค้าหมด เราเป็นเพื่อนกันมาเรื่อยๆ ไอ้ความที่เราเป็นคนที่ชอบดูแล เทคแคร์คนรอบตัว โดยผมเองก็ทำเป็นปกติอยู่แล้วจนเพื่อนคนนั้นรู้สึกได้ว่าผมคิดยังไงกับเขา แต่ยิ่งไปกว่านั้นแม่ของเพื่อนผมก็มีความรู้สึกดีกับผม ที่ผมรู้คือ ผมสงสัยมานานและเริ่มสงสัยขึ้นเรื่อยๆ วันนั้นแม่ของเพื่อน...ขอกอดผม! ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก (แต่ก็อดคิดไม่ได้เพราะสงสัยมานาน) ต่อมาอีกวันหนึ่งทักมาบอกให้ผมไปนอนเป็นเพื่อนที่บ้าน ผมก็เงียบ...!!! จนมีวันหนึ่ง ส่งข้อความมาแต่เช้า...บอกว่า...รักเรามานานแล้ว คิดว่าเราเองก็คิดเหมือนกัน ไหนบอกว่าจะอยู่เคียงข้างกัน แต่ถ้าคนที่ผมรักไม่ใช่เขาก็ขอโทษด้วย จบด้วยข้อความสุดท้าย..จะขอเก็บรักนี้ให้ตายไปกับใจ...
มาวันนี้ ส่งสติกเกอร์ปาดน้ำตามา แล้วบอกว่าคนเราไม่คิดจะรักไม่รู้มาหลอกให้รักทำไมมันเจ็บรู้มั้ย !!! ...ทุกวันนี้ยังงกับตัวเองอยู่ว่า เราไปหลอกอะไรเขาให้เขามาหลงรักเราวะ ทั้งๆ ที่เราเองก็เป็นเพื่อนกับลูกเขาแท้ๆ นี่รุ่นลูกเลยนะ แม่เราเองก็อายุต่ำกว่าตั้ง 10 กว่าปี (ตัวผมเนี่ย 22 ปี) ถ้าเราพูดเรื่องนี้ให้เพื่อนเราฟังคงจะเกิดปัญหาแน่เลย คงมองหน้ากันไม่ติดเลยล่ะ ผมเองก็รู้สึกผิดกับเพื่อนเหมือนกันที่ทำดีเกินไปจนแม่เขามาหลงรักเรา ไอ่สัส!! ผมควรจบปัญหาเรื่องนี้ยังไง ช่วยบอกที ไม่เคยเจอเคสแบบนี้เลย