หากชื่นชอบผลงานชิ้นนี้ กรุณาสนับสนุนฉบับลิขสิทธิ์
(เล่ม 11 วางแผงแล้วนะครับ)
.
.
.
(เพื่อความเหมาะสม ขอสปอลย์เพียงผิวเผิน แต่ทุกคนสามารถเพิ่มเติมในคอมเมนท์ได้ครับ)
.
.
.
ความเดิมในตอนที่ 146
https://ppantip.com/topic/36137360
โอเคครับ เริ่มกันเลย
ชื่อตอน :
วิสามัญ
คำโปรย :
ทุกคนแทบไม่ละสายตา...
ตอนที่แล้ว มูซาชิเอาดาบฟันหัวคนขายมะม่วงหลุดจากบ่า
มาตอนนี้เป็นการพรรณาถึงสภาพคนขายมะม่วง -*-
"ตัวประกอบที่ตายแล้วยังมีบท ไม่ธรรมดานะเนี่ย"
.
.
.
".............."
"ภาพโหดแท้"
.
".........................................."
"ภาพโหดแท้เหลา"
.
ต้องบอกว่า... ขนาดหัวหน้ายังตาย ระดับลูกน้องน่าจะรอดยาก
"ตรงนี้บรรยายคร่าว ๆ เกี่ยวกับความห่างชั้นของทั้ง 2 ฝ่าย"
.
.
.
มูซาชิที่ชมดวงจันทร์สวยเมื่อตอนที่แล้ว พูดว่า...
"เห็นแสงดวงจันทร์ แล้วอยากฟันพวกแกจริง ๆ ว่ะ"
.
.
.
"ทหารที่ขาดหัว ไม่นับเป็นทหารฉันใด"
"กองทัพที่ขาดแม่ทัพ ก็ไม่นับเป็นกองทัพฉันนั้น"
ว่าแล้วมูซาชิก็เลื้อยไป...
วิ่งดีดีไม่เป็นรึไง -*-
.
.
.
เลื้อยไปประจันหน้ากับคนขายลูกชิ้นปิ้ง
"ขาดแม่ทัพ ต่อให้มาเป็นร้อย ก็มีค่าแค่หนึ่ง"
.
.
.
ว่าแล้วก็.... ชักดาบ!!!
ฟัน
แล้วก็ฟัน
โล่คนขายลูกชิ้นถูกฟันเป็นหกส่วน
"ห๊ะ!! แม้แต่โล่ปราบจลาจลก็ยัง....
...ยังไม่เลิกเล่นมุขนี้อีก -*-"
.
.
.
จากโล่อันใหญ่ กลายเป็นที่ฉาบปูน
แล้วไงต่อ???
.
.
.
คนขายลูกชิ้นปิ้งหันกลับไปบอกเพื่อน ๆ ว่า...
"เฮ้!!! พวกเมิงดูนี่สิ มูซาชิทำที่ฉาบปูนให้ตูด้วย~~~~"
เดี๋ยวๆๆๆ จากไม่ตาย จะตายเพราะกวนทีนแบบนี้แหละ -*-
.
.
.
ขอแทรกนิด
จุดนี้เนื้อเรื่องต้องการจะบอกว่า... ไม่ว่าจะโจมตีหรือป้องกัน
ก็เปล่าประโยชน์ทั้ง 2 อย่างครับ (แต่ถ้าป้องกัน จะไม่เอาชีวิต)
.
.
.
"เก็บศพคนขายมะม่วงไปที เร็ว ๆ ด้วย"
มูซาชิสั่งให้เก็บศพหัวหน้าหน่วย
.
.
.
ทันใดนั้น พระจันทร์อับแสง
เมื่อจันทร์อับแสง มูซาชิจะไม่สำแดงเดช
.
.
.
เห็นดังนั้น มูซาชิจึงตะโกน... "หลีก!!!!!!"
อื้ม พอไม่มีแสงจันทร์ แล้วไม่อยากฟันใคร... ก็ได้เหยอ -*-
.
.
.
และแล้ว มูซาชิก็เดินหายไปในความมืดมิด
คือ... มันจะเดินไปตั้งแต่ 2 ตอนที่แล้วก็ได้นะ -*-
==================================================
สปอลย์ตอนที่ 147 ก็มีเท่านี้ครับ
คำโปรยท้ายตอน...
มูซาชิตั้งตนเป็นศัตรูกับประเทศชาติ และประเทศชาติพ่ายแพ้!!!
ปล. ตอนต่อไป เปลี่ยนโลเกชั่นมั่งเห๊อะ -*-
[[[Spoil]]] - Baki dou ตอนที่ 147
หากชื่นชอบผลงานชิ้นนี้ กรุณาสนับสนุนฉบับลิขสิทธิ์
(เล่ม 11 วางแผงแล้วนะครับ)
.
.
.
(เพื่อความเหมาะสม ขอสปอลย์เพียงผิวเผิน แต่ทุกคนสามารถเพิ่มเติมในคอมเมนท์ได้ครับ)
.
.
.
ความเดิมในตอนที่ 146
https://ppantip.com/topic/36137360
โอเคครับ เริ่มกันเลย
ชื่อตอน : วิสามัญ
คำโปรย : ทุกคนแทบไม่ละสายตา...
ตอนที่แล้ว มูซาชิเอาดาบฟันหัวคนขายมะม่วงหลุดจากบ่า
มาตอนนี้เป็นการพรรณาถึงสภาพคนขายมะม่วง -*-
"ตัวประกอบที่ตายแล้วยังมีบท ไม่ธรรมดานะเนี่ย"
.
.
.
".............."
"ภาพโหดแท้"
.
".........................................."
"ภาพโหดแท้เหลา"
.
ต้องบอกว่า... ขนาดหัวหน้ายังตาย ระดับลูกน้องน่าจะรอดยาก
"ตรงนี้บรรยายคร่าว ๆ เกี่ยวกับความห่างชั้นของทั้ง 2 ฝ่าย"
.
.
.
มูซาชิที่ชมดวงจันทร์สวยเมื่อตอนที่แล้ว พูดว่า...
"เห็นแสงดวงจันทร์ แล้วอยากฟันพวกแกจริง ๆ ว่ะ"
.
.
.
"ทหารที่ขาดหัว ไม่นับเป็นทหารฉันใด"
"กองทัพที่ขาดแม่ทัพ ก็ไม่นับเป็นกองทัพฉันนั้น"
ว่าแล้วมูซาชิก็เลื้อยไป...
วิ่งดีดีไม่เป็นรึไง -*-
.
.
.
เลื้อยไปประจันหน้ากับคนขายลูกชิ้นปิ้ง
"ขาดแม่ทัพ ต่อให้มาเป็นร้อย ก็มีค่าแค่หนึ่ง"
.
.
.
ว่าแล้วก็.... ชักดาบ!!!
ฟัน
แล้วก็ฟัน
โล่คนขายลูกชิ้นถูกฟันเป็นหกส่วน
"ห๊ะ!! แม้แต่โล่ปราบจลาจลก็ยัง....
...ยังไม่เลิกเล่นมุขนี้อีก -*-"
.
.
.
จากโล่อันใหญ่ กลายเป็นที่ฉาบปูน
แล้วไงต่อ???
.
.
.
คนขายลูกชิ้นปิ้งหันกลับไปบอกเพื่อน ๆ ว่า...
"เฮ้!!! พวกเมิงดูนี่สิ มูซาชิทำที่ฉาบปูนให้ตูด้วย~~~~"
เดี๋ยวๆๆๆ จากไม่ตาย จะตายเพราะกวนทีนแบบนี้แหละ -*-
.
.
.
ขอแทรกนิด
จุดนี้เนื้อเรื่องต้องการจะบอกว่า... ไม่ว่าจะโจมตีหรือป้องกัน
ก็เปล่าประโยชน์ทั้ง 2 อย่างครับ (แต่ถ้าป้องกัน จะไม่เอาชีวิต)
.
.
.
"เก็บศพคนขายมะม่วงไปที เร็ว ๆ ด้วย"
มูซาชิสั่งให้เก็บศพหัวหน้าหน่วย
.
.
.
ทันใดนั้น พระจันทร์อับแสง
เมื่อจันทร์อับแสง มูซาชิจะไม่สำแดงเดช
.
.
.
เห็นดังนั้น มูซาชิจึงตะโกน... "หลีก!!!!!!"
อื้ม พอไม่มีแสงจันทร์ แล้วไม่อยากฟันใคร... ก็ได้เหยอ -*-
.
.
.
และแล้ว มูซาชิก็เดินหายไปในความมืดมิด
คือ... มันจะเดินไปตั้งแต่ 2 ตอนที่แล้วก็ได้นะ -*-
==================================================
สปอลย์ตอนที่ 147 ก็มีเท่านี้ครับ
คำโปรยท้ายตอน...
มูซาชิตั้งตนเป็นศัตรูกับประเทศชาติ และประเทศชาติพ่ายแพ้!!!
ปล. ตอนต่อไป เปลี่ยนโลเกชั่นมั่งเห๊อะ -*-