สวัสดีค่ะ วันนี้เราเสียใจมากๆเสียความรุสึกมากๆ ทะเลาะกันเรื่องคำพูดที่บั่นทอนจิตใจกัน วันอังคารวันนี้แฟนเราต้องไปกทม. คือแฟนเราเป็นพนักงานขับรถ จะขับรถเข้ากทม.เพื่อไปรับคนจากตึกมาประชุมต่างจังหวัดบ้าง เป็นบางวัน และวันนี้ก็คือรีบๆกันอ่ะค่ะ เราก้อด้วยความที่ยังมึนๆ ใหนจะเตรียมข้าวจะแต่งตัว แฟนเราก้ออาบน้ำเสร้จก้อออกมาเช้ดตัว เราก้อโป๊อยุ่เลยขอยืมผ้าขนหนูแฟนไประเบียงเพื่อไปหยิบเสื้อผ้าให้เจานั่นแหละค่ะ พอเข้ามาก้อรีบเหวี่ยงผ้าขนหนูไปที่เตียงเพื่อจะรีบๆแต่วตัวกันแต่เขากลับตะคอกไส่เรา ว่า เอาผ้ามาดิว่ะ จะเอาไปไว้ตรงนั้นทำไม เราก้อ อ้าว ก้อนึกว่าไม่ไช้แล้ว เขาก้อบอกด้วยคำพุ
ดหง
ุดหงิดและมีอารมณ์แรงขึ้น ว่า ไม่เหนง่ะว่ายังไม่เสร้จเราก้อเงียบเพราะเราคิดว่าเขาทำเสร้จแล้ว เราก้อเงียบเจาก้อยังไม่จบ บ่นพึมพัม เราก้อปล่อย แต่เขาพุดมาว่า ประสาทมั้ง คำนี้เราก้อขึ้นเลยค่ะ เราก้อบอกว่าเมื่อพี่พุดอะไรนะ เขาก้อบอกว่า อ่ะประสาทง่ะวะ หนูก้อเลยบอกว่า ทำไมต้องว่ากันแรงๆด้วย ทำไมต้อวพุดจาไม่ดีด้วยมันบั่นทอนกันรั้มั้ย เขาบอกแค่คำว่าประสาทอะหรอ มันแรงหรอ เรื่องของเหอะแล้วแต่จะคิด เรานี่ร้องไห้เลยค่ะ คำพุดเขา เราเลยไม่ไปทำงานเราก้อลอกงั้นไปเหอะไม่ไปแล้ว เราก้อมานั่งที่เตียงเจาแต่งตัวเสร้จก้อมาจับหัวเราเขย่าๆเหมือนมาง้อมาแกล้ง แต่เรากำลังรุสึกแย่มากๆอยุ่เราก้อดันเขาออกไปแล้วพุดว่า แบบนี้ไม่เอาหรอก เขาก้อถามว่าไม่เอาอะไร เราตอบไปว่า ไม่เอาคำพุดแบบนี้ เจาลุกไปแล้วพุดว่าเรื่องผ้าขนหนูจะเอามาทะเลาะกับกูไช่มั้ย จะเอาไช่มั้ย ได้ จะเอาไช่มั้ยพ
ุดอยุาก้อเอาถ้วยที่มีมาม่าที่เราทำไห้เขากินเหบือๆอนุ
่ในถ้วยปาใส่ที่นอน เกลื่อนเต้มพื้น เดินไปน่าประตู
ถือถุงไข่เหวียงลงพื้นแตกหมดเราก้อเดินไปหาเขาแล้วบอกไห้หยุด หยุดเพราะเราก้อต้องเปนคนเกบเองอยุ่ดี ทีนี้เขาก้อกำลังออกไป แต่เขาหันมาถมน้ำลายใส่ขาเรา เรารุกสึกว่าต่ำมาก ภ่อย
ที่สุด เราก้อร้องไห้หนัก สักพักเขาขึ้นมาไส่รองเท้าเข้าห้อง แล้วพุ
ดว่าเอาเอทีเอมไว้ใหน เอา
อะไรออกจากกระเป๋าแล้วไม่เอาไว้ที่เดิม เราหยิบไห้ไปแล้วดจาก้อเดินออกไปขับนถไปทำงานเขา. เราก้อร้องไห้อยุ่ห้องที่มัแต่ไข่แตกๆกับมาม่าเกลื่อนห้อง 😢 เรานั่งทบทวนตัวเองว่าคนแบบนี้หรอที่เราต้องใช้ชีวิตอยุ่ด้วย ถามตัวเองว่า5ปีที่เราอยุ่ได้เพราะเขาคนดีไม่ไข่คนเจ้าอารมณ์แบบนี้ เราควรทำยังไง😢😢😢😢เสียใจที่สุด
คนรักกัน จะโกรธขนาดใหนถึงขั้นถมน้ำลายใส่กันได้
ดหง
ุดหงิดและมีอารมณ์แรงขึ้น ว่า ไม่เหนง่ะว่ายังไม่เสร้จเราก้อเงียบเพราะเราคิดว่าเขาทำเสร้จแล้ว เราก้อเงียบเจาก้อยังไม่จบ บ่นพึมพัม เราก้อปล่อย แต่เขาพุดมาว่า ประสาทมั้ง คำนี้เราก้อขึ้นเลยค่ะ เราก้อบอกว่าเมื่อพี่พุดอะไรนะ เขาก้อบอกว่า อ่ะประสาทง่ะวะ หนูก้อเลยบอกว่า ทำไมต้องว่ากันแรงๆด้วย ทำไมต้อวพุดจาไม่ดีด้วยมันบั่นทอนกันรั้มั้ย เขาบอกแค่คำว่าประสาทอะหรอ มันแรงหรอ เรื่องของเหอะแล้วแต่จะคิด เรานี่ร้องไห้เลยค่ะ คำพุดเขา เราเลยไม่ไปทำงานเราก้อลอกงั้นไปเหอะไม่ไปแล้ว เราก้อมานั่งที่เตียงเจาแต่งตัวเสร้จก้อมาจับหัวเราเขย่าๆเหมือนมาง้อมาแกล้ง แต่เรากำลังรุสึกแย่มากๆอยุ่เราก้อดันเขาออกไปแล้วพุดว่า แบบนี้ไม่เอาหรอก เขาก้อถามว่าไม่เอาอะไร เราตอบไปว่า ไม่เอาคำพุดแบบนี้ เจาลุกไปแล้วพุดว่าเรื่องผ้าขนหนูจะเอามาทะเลาะกับกูไช่มั้ย จะเอาไช่มั้ย ได้ จะเอาไช่มั้ยพ
ุดอยุาก้อเอาถ้วยที่มีมาม่าที่เราทำไห้เขากินเหบือๆอนุ
่ในถ้วยปาใส่ที่นอน เกลื่อนเต้มพื้น เดินไปน่าประตู
ถือถุงไข่เหวียงลงพื้นแตกหมดเราก้อเดินไปหาเขาแล้วบอกไห้หยุด หยุดเพราะเราก้อต้องเปนคนเกบเองอยุ่ดี ทีนี้เขาก้อกำลังออกไป แต่เขาหันมาถมน้ำลายใส่ขาเรา เรารุกสึกว่าต่ำมาก ภ่อย ที่สุด เราก้อร้องไห้หนัก สักพักเขาขึ้นมาไส่รองเท้าเข้าห้อง แล้วพุ
ดว่าเอาเอทีเอมไว้ใหน เอา อะไรออกจากกระเป๋าแล้วไม่เอาไว้ที่เดิม เราหยิบไห้ไปแล้วดจาก้อเดินออกไปขับนถไปทำงานเขา. เราก้อร้องไห้อยุ่ห้องที่มัแต่ไข่แตกๆกับมาม่าเกลื่อนห้อง 😢 เรานั่งทบทวนตัวเองว่าคนแบบนี้หรอที่เราต้องใช้ชีวิตอยุ่ด้วย ถามตัวเองว่า5ปีที่เราอยุ่ได้เพราะเขาคนดีไม่ไข่คนเจ้าอารมณ์แบบนี้ เราควรทำยังไง😢😢😢😢เสียใจที่สุด