ในระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา ผมมีโอกาสได้สังเกตชีวิตของคนหลายคน ที่ดูเหมือนเขาอยากทำหรืออยากเป็นอะไรให้ได้
แต่สุดท้ายชีวิตก็ยังไปไม่ถึงไหน ไม่แม้แต่จะเริ่มก้าวแรกด้วยซ้ำ อะไรคือปัจจัยที่ทำให้คนเหล่านี้ย่ำอยู่กับที่?

1. ครอบครัวคอย Support อยู่ตลอดเวลา
   - จะล้มเมื่อไหร่ ทางบ้านมีฟูกนิ่มๆ ไว้รอรับเสมอ เหล่านี้จะเริ่มเห็นชัดตั้งแต่ช่วงของการเรียนในระดับอุดมศึกษา เข้าเรียนได้
แต่เรียนไม่รอด เนื่องจากมีอะไรที่อยากทำเยอะแยะไปหมดยกเว้นการเรียน เกรดร่อแร่ก็ซิ่วเรียนใหม่ สุดท้ายเรียนที่ไหนไม่ได้
ก็ไปเรียนที่ที่มันมีโอกาสจะจบได้ หรือไม่ก็เข้าราม อยู่กันยาวๆ เป็นปู่โสมเฝ้าทรัพย์ หรือต่อให้เรียนจบก็มักจะเห็นคนเหล่านี้
อยู่บ้านเฉยๆ หรือไม่ทำการทำงาน ใช้ชีวิตเยี่ยงวัยรุ่นในวัยดึก

2. มีอุดมการแค่ลมปาก
   - คำพูดอยู่บนสวรรค์ แต่การกระทำอยู่ใต้พื้นผิวโลก เราจะเห็นคนเหล่านี้ Restart ตัวเองด้วยคำพูดอยู่บ่อยครั้ง เหมือนจะคิดได้
เหมือนจะตั้งใจ จะพุ่งไปข้างหน้าแล้ว ต่อไปนี้ฉันจะอย่างนั้นจะอย่างนี้ สักวันต้องเป็นนั่นให้ได้เป็นนี่ให้ได้ จะต้องประสบความสำเร็จ
ไม่อยากให้คนข้างหลังต้องทุกข์ใจเพราะตัวเองอีกแล้ว บลาๆๆ แต่ไม่นานก็กลับมาไร้สาระเหมือนเดิมจนน่าระอา

3. สนใจในเรื่องที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์กับตัวเองอย่างแท้จริง
   - เป็น Guru ในด้านที่ไม่สร้างรายได้ให้กับตัวเอง จะไปให้สุดทางจนใช้มาทำมาหากินก็ไม่เอา รู้แค่พอเอาไว้ใช้ Mouth กับชาวบ้านเขา
แล้วรู้สึกว่าตัวเองเหนือ ถามอะไรรู้หมดยกเว้นอนาคตจะเอาอะไรแดร๊ก

4. เกลียดการแข่งขันในชีวิตจริง แต่เป็นสิงห์ Keyboard
   - ด้วยความที่ทำตัวเองล้มอย่างซ้ำๆ ซากๆ เนื่องจากขาด CPU ในการประมวลผลเรื่องการดำเนินชีวิต คนเหล่านี้มักจะไม่ค่อยอยาก
นำตัวเองเข้าไปเปรียบเทียบหรือแข่งขันกับใครๆ ในชีวิตจริงๆ แต่จะไปหาที่หาทางปล่อยของตัวเองใน Social Network แทน บางคน
ถึงขั้นเป็น Zero to Hero มีคนติดตามในโลก Social มาก แต่ในชีวิตจริงเหมือนนั่งอยู่ในจุดดับของดวงอาทิตย์ พอติดกับดักของชื่อเสียง
และได้รับการยอมรับในโลกมายา ก็ถอยห่างออกมาจากความเป็นจริงมากขึ้นเรื่อยๆ

5. สังคมมีการแข่งขันที่สูงขึ้นเรื่อยๆ
   - มาโทษอย่างอื่นนอกจากตัวเองกันบ้าง สภาพสังคมในปัจจุบันก็ทำให้คนท้อได้ง่ายๆ ประชากรเยอะ แต่คนที่จะประสบความสำเร็จได้
มีจำนวนเท่าหยิบมือ แล้วส่วนใหญ่ความสำเร็จก็มักจะส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่นไปอย่างน้อยอีกหนึ่งหรือสองชั่วอายุ พ่อสร้างไว้ให้ลูก ลูกส่งต่อ
ให้หลาน พวกที่สร้างตนสร้างตัวไม่ได้ก็เลยยอมแพ้ง่ายๆ หรือแค่เห็นก็ท้อแล้วไม่ต้องไปเสียเวลาพยายาม หรือในการแข่งขันที่ต้องใช้
ความสามารถ ก็มักจะอ้างว่าตนไม่มีเส้นสาย ซึ่งปัจจัยในข้อนี้มีผลค่อนข้างน้อย แต่กลับถูกนำมากล่าวอ้างเพื่อสนับสนุนความเป็น Loser
ค่อนข้างเยอะ

ล้มเหลวในที่นี้ คือคนที่ยังไม่ได้เริ่มอะไรเลยนะครับ คนที่เริ่มแล้ว ลองแล้ว พยายามแล้ว แต่ไม่สำเร็จ ไม่ถือว่าเป็นคนที่ล้มเหลว