คือถ้าถามว่าเราใส่ใจเพื่อนไหม บอกตรงๆเลยว่ามากกว่าแฟนล้านเปอร์เซ็น(คนสนิทมากๆเท่านั้น) คือปกติเวลาเพื่อนมาปรึกษาหรืออะไร เราก็โอเคให้ได้ทุกคำปรึกษาอยู่แล้วเป็นปกติของห้องหรือทุกโรงเรียนที่เราย้ายเลยก็ได้ เวลาเพื่อนทำให้เป็นห่วง หรือทำให้กังวล เราจะไม่ชอบพูดดีดีชอบด่ามัน เราก็ไม่รู้ว่าทำไมไม่พูดดีดีกับมันบ้าง แต่ทุกคำที่ด่าไปคือความจริงใจล้วนๆนะ บอกเลย เราสังเกตเพื่อนอีกคนของเราอีกคือดูยังไงก็รู้ว่ามันอ่ะพูดเอาหน้า พูดเอาหาประโยชน์อ่ะ เข้าไปปลอบโดยเออนั้นแหละเอาง่ายๆมันอ่ะเออ ใครๆก็น่าจะรู้อ่ะเนอะคนแบบนี่คิดว่าหลายๆคนคงเคยเจอ เราก็เออช่างเหอะ แต่เราก็ไม่รู้ว่าเพื่อนเรามันจะเข้าใจว่าเราเป็นห่วงมันมั้ยกลัวมันเข้าใจว่าเราซ้ำเติมมันนะ เราสนิทกับคนนี้เราเล่าทุกอย่าให้คนนี่ฟังและเราก็ไม่เคยไปนินทราเพื่อนคนนี่ให้คนอื่นฟัง เราเองก็มีข้อเสียที่เป็นคนชอบหวงเพื่อนสนิทมากๆอ่ะ  แต่เราไม่เคยแสดงเหวี่ยงวีนอะไรหรอก แต่เราก็แค่แสดงสีหน้านิดๆอ่ะ เออ แต่มันคงไม่รู้หรอกว่าเราอ่ะหวงมัน หวงในที่นี่ไม่ใช่หวงไม่ให้มันไปมีแฟนหรืออะไรนะแต่หวงที่มันไปสนิทกะคนอื่นที่ไม่ใช่เราอ่ะเออมันไม่ชอบอ่ะ เหมือนเราเองก็กลัวเป็นหมาหัวเน่าอ่ะ แต่เราไม่ได้แสดงออกไปนะแค่คิดในใจละโมโหคนเดียว เราตัวติดกันตลอดเลย เราไปทุกๆที่ที่อยากไป แค่เราบอกว่าเห้ย อยากไปที่นั้นว่ะ อยากไปที่นี่ว่ะ มันก็พาไป มันก้อเหมือนกัน มันจะบอกกับเรา อยากไปที่นู้นว่ะที่นั้นว่ะอยากเที่ยวว่ะอยาก-ว่ะ เราก็บอกกับมันคำเดียวตลอด เอาดิ  เราอยู่ด้วยกันเกือบทุกเวลา ยกเว้นวันอาทิตย์บางอาทิตย์ เราก็อยากรู้ว่าสิ่งที่เราทำอยู่มันดีพอไหม เราไม่แน่ใจเราจะเข้า โรงเรียนใหม่เราจะใช้นิสัยแบบนี้ได้ไหม เรากลัวนิสัยแย่ๆแบบนี้ของเราไปทำร้ายคนอื่นโดยไม่รู้ตัว 😞 แต่เราแน่ใจร้อยล้านเปอร์เซ็นที่เราแสดงออกไปเรารักเพื่อนจากใจจริงๆ เราไม่ได้คบเพื่อหวังผลประโยชน์ใดๆทั้งสิ้น เราคบใครเราให้มันเกินร้อยจริงๆ เห้อ ความปากหมาของเรามันทำร้ายคนอื่นใช่มั้ย 😞😣