ก่อนอื่นขอเกริ่นก่อนว่า บ้านเราเปิดให้เช่าตึก
ห้องเราอยู่ชั้นล่างสุด แบ่ง3ส่วน มีห้องนอน2ห้อง ห้องน้ำ1ห้อง มีแม่พ่อและเรากับหมา1ตัว

       วันนี้ก่อนแม่ไปทำงาน แม่เรียกเราไปถามว่าเราเอาตังค์เขาไปหรอ? เราบอกไม่ได้เอาไป แล้วเขาก็พูดกระแทก-ดัน เออจบกัน ไม่เป็นไร อยู่ดีๆกูคงทำหายเองแหละ...พูดตรงๆเราโมโห เลยตะคอกไปว่าไม่ได้เอาไป ก็เราไม่ผิดหนิ...พอพ่อกลับจากที่ทำงาน พ่อก็ประชดประชันอีกว่ากินข้าวไม่ลง เก็บกับข้าวเลยวันนี้ไม่กิน ในบ้านมันมีขโมย...เราก็คิดว่ามีคนขโมยของกันบนตึก เพราะเคยมีเรื่องขโมยเกิดขึ้นอยู่บ่อยครั้ง เราเลยถามว่าใครขโมยอะไร???
พ่อบอกว่าตังค์แม่หายไป800 อยู่ในบ้านเฉยๆ คงมีคนเข้ามาเอาแหละมั้ง...คือ-ดันเรามาก ด้วยความที่เราไม่ได้เอาไปอะ จะให้ทำไง เลยตะคอกพ่อไปอีก หนูไม่ได้เอาไป พอทีนี้เราโดนพ่อตบ และพ่อก็พูดว่ามันน่าสงสัยไหมละ??? ถ้าไม่ใช่แล้วใครมันจะไปเอา??? มันคงบินหายไปเองมั้ง...เราเป็นพวกถ้าไม่ผิด คือจะเถียงขาดใจ พ่อก็ถามแม่ต่อหน้าเราว่านับดีแล้วหรอ แล้วหันมาบอกเรา กูจะดีใจถ้าไม่ได้เอาไป แต่ถ้าเอาไปกูจะเสียใจที่เป็นขโมย...เราเลยพูดไปว่า หนูจะเสียใจมากกว่าปะ ถ้าหนูไม่ได้เอาไป แล้วพ่อกับแม่คิดว่าหนูเอาไป...พอเห็นเราร้องไห้ พ่อก็มากอดเราและขอโทษเรา บอกตรงๆเราโกรธมาก ทำอะไรไม่ได้

      เราไม่แน่ใจนะ ไม่อยากจะโทษใคร เพราะเพื่อนพ่อเราที่คบกันมาหลายสิบปี เข้ามานั่งเล่นในบ้าน ค่อนข้างสนิทกับครอบครัวเรามาก ช่วยเหลือเกื้อกูลกันมาตลอด เราก็ไม่อยากจะคิดหรอกว่าเขาเอาไป เพราะเขาก็เขามานั่งเล่นบ่อย ไม่เคยมีเรื่องของหาย...ได้แต่ภาวนาให้แม่นับผิด ที่ตังค์มันขาดไป ความรู้สึกเราโคตรแย่ ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง แต่คงแย่กันทุกคน เรายังไม่รู้เลยว่าพ่อกับแม่คิดยังไง เราไม่อยากเป็นคนไม่ดี ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำ