สวัสดีค่ะเรื่องที่เราจะเล่าเนี่ย ค่อนข้างละเอียดอ่อนนะคะ(สำหรับเรา)
เรามีพี่สาว (เป็นลูกพี่ลูกน้องเรา) แล้วเราก็มาอยู่กับพี่สาวเราช่วงวัยรุ่นหัวเลี้ยวหัวต่อพอดีค่ะ เค้าเลยคุมเรามากไปหน่อยจนเราออกจะเป็นเด็กเก็บกดนิดนึงในตอนนั้น เค้าให้เราทำทุกอย่างในบ้านค่ะ พวกงานบ้านอ่ะค่ะ เราก็โอเคแค่งานบ้าน แต่นานเข้าเริ่มใช้ให้เราไปนวดให้พี่เขยสองคนค่ะ เราก็คิดว่ามันไม่โอเคค่ะ พี่เขยเค้าชอบพูดแทะโลมเรา พูดจนขอให้เรายอมเป็นเมียอีกคน ยื่นข้อเสนอมากมาย แต่เราก็ปฏิเสธตลอดจนกลายเป็นปัญหาในบ้าน เริ่มมีจับเนื้อต้องตัวเรา มาเปิดผ้าห่มเราตอนดึกๆ(เราไม่มีห้องนอนนะคะพี่สาวใช้ตู้กั้นให้เหมือนเป็นห้องค่ะไม่มีประตู ไม่มีความปลอดภัยอะไรเลย) เราก็คิดกับตัวเองอยู่นานก็ตัดสินใจว่าจะหนีออกจากบ้าน เพราะเราอยู่ไม่ไหวที่ต้องมารับความรู้สึกอะไรแย่ๆแบบนี้ เราเคยฟ้องพี่สาวเราว่าพี่เขยพูดกับเราแบบนี้นะ ทำแบบนี้นะ พี่สาวเราทำแค่หัวเราะแล้วพูดว่าคนอย่างมีอะไรให้ผัวกูพิศวาสวะ แล้วก็ก็ยอมเป็นเมียมันก็จบ เราอึ้งมากค่ะ จนเราหนีออกจากบ้านจริงๆ พี่สาวเราตามเราอยู่พักนึงกว่าจะเจอ เราหนีสุดฤทธิ์อ่ะเพราะเราไม่อยากเจอแล้วเรากลัว พี่สาวเราก็กล่อมเราสารพัดค่ะ ยกความดีมาพูดนู่นนี่นั่น พี่เขยก็ทั้งด่าทั้งแช่งหาว่าเราใส่ร้าย ขอให้เราล่มจมถ้าเราโกหก ขอให้ไม่เจริญถ้าสิ่งที่เราพูดไม่เป็นความจริง แต่เราไม่สนแล้วค่ะ ไม่กลับไปแล้ว เราขออยู่ของเราเองดีกว่า จนพี่เราตัดขาดความเป็นพี่น้องกัน
จนล่าสุดเราไปงานศพญาติแล้วเจอพี่เรา เค้าก็พูดกับเราปกติทุกอย่าง เหมือนคนไม่มีอะไรหมางใจกัน ขอให้เรากลับไปดีด้วย รักกันเหมือนเดิม เรื่องที่ผ่านมาแล้วขอให้เราลืมละมาเริ่มใหม่กันดีกว่า เราทำไม่ได้ค่ะแผลในใจเราใครก็ลบไม่ได้ เราคุยกับพี่เราได้นะแต่แค่แบบถามมาเราก็ตอบแค่นั้น เราฝืนดีด้วยไม่ได้จริงๆ แต่กับพี่เขยขอไม่ยุ่งเลยดีกว่าค่ะ ญาติก็บอกเป็นพี่น้องกันต้องรักกัน เรารักไม่ไหวค่ะ เราฝังใจมาก อโหสิให้นะคะ แต่ก็จะไม่ยุ่งอะไรด้วยแล้วเรากลัวจริงๆค่ะ
ส่วนชีวิตตอนนี้เราสบายดี กินอิ่ม นอนหลับสนิทและรู้สึกปลอดภัย ขอบคุณนะคะที่อ่านเรื่องของเราจนจบ นี่เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะคะ