สวัสดีค่ะ เรามีแฟนเป็นผู้ชายแล้วคบมานานมาก แต่ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันเราอยู่ไกลจากแฟนมาก ที่เริ่มคบกับแฟนเพราะไม่มีใคร บอกเลยตรงๆ แฟนเป็นคนเห็นแก่ตัวมาก ไม่เคยให้ของขวัญ ขี้เหนียว ขับรถไม่เป็น น่าเบื่อมาก ไม่มีมุข ไม่มีอารมณ์ขัน ไม่โรแมนติก ไม่มีความเป็นผู้นำ แต่เค้าเป็นคนใจดี ไม่เจ้าชู้ ก้อคือมีข้อดี ข้อเสียนั่นแร่ะค่ะ ธรรมดาของมนุษย์  อยู่มาวันนึงเรารู้จักเพื่อนใหม่ เป็นทอม หน้าตาดี นิสัยเข้ากันได้สุดๆ พูดคุยกันรู้เรื่อง ชอบพากันไปเที่ยว คุยกันทุกเรื่อง เค้าอยู่ไกลแฟน มีปัญหากะแฟนบ่อยๆ เราก้อไม่ค่อยอะไรกะแฟนมาก เรื่อยๆเอื่อยๆ คือตอนนี้รู้สึกดีกะเพื่อนคนนี้มาก แต่รู้ว่าเค้าไม่คิดกับเราเป็นอย่างอื่นแน่ๆ แต่ก้อมีหยอดๆเราตลอดเวลา บอกว่าอย่าให้รู้สึกว่าขาดไม่ได้สิบ้างละ บอกว่าคุยและรู้สึกดีกะบางคนที่ไม่ใช่แฟนนี่หายากบ้างละ เข้าใกล้ กอด คือคลอเคลียตลอด (ใจก้อหวั่นไหวเลยสิ) เวลาเรางอนก้อง้อหนักมาก อันนี้รู้เลยว่าคงเพราะเราเป็นเพื่อนสนิทเค้าคนเดียวที่อยู่ที่นี่ เค้าคงไม่อยากเสียเพื่อนไป ก้อรู้แต่ก้ออดไม่ได้ว่าจะคิดว่าตัวเองคงสำคัญกับเค้าบ้างละ แต่รู้ว่าเค้ามีสเปกสูงมาก เราไม่เข้าตาเลยละ แต่มีเพื่อนๆเคยคิดมั้ยคะว่าสักวันเค้าจะรู้สึกได้ว่าเราเป็นคนที่อยู่กับเค้าในยามที่เค้าตกต่ำ เรารับเค้าได้เรื่องแย่ๆ เราช่วยเหลือเค้าอย่างจริงใจ สักวันนึงเค้าจะคิดเหมือนเรา เค้าจะเลือกคนที่ความจริงใจมากกว่ารูปลักษณ์ภายนอก มันจะต้องมีสักวัน หลอกตัวเองมาอย่างนี้ตลอด อีกใจก้อรู้ว่าเพ้อเจ้อ ทำยังไงดีค่ะ บอกเค้าแล้วจะเป็นยังไง ถ้าคุณเป็นเพื่อนเรา คุณจะทำยังไงถ้าเราบอกความในใจไป หรือว่าไม่ควรพูด แล้วจะตัดใจยังไงดี เพราะอยู่ด้วยกันทุกวัน ตัดยากจิงๆ