........................มาแล้วครับ   มาแล้ว   ต้องขอโทษเพื่อนๆ ชาวพันทิพ ทุกท่านด้วยน่ะคับ ที่ให้รอคอยกันนาน  พอดีช่วงนี้ผมยุ่งๆกับเรื่องงาน  .....แต่ตอนนี้ว่างแล้ว เรามาต่อกันเลย กับ เรื่องเล่า ...เค้าและนาย ....................หลังจากที่ท๊อปได้กลับไปอยู่บ้านได้สักพัก ครอบครัวของท๊อปก็ได้ย้ายที่อยู่ต่างจังหวัด  เพราะพ่อแม่ธุรกิจที่ต่างจังหวัด  และได้อยู่กันพร้อมหน้า พ่อแม่ และท๊อป   มันเป็นอะไรที่นัทไคว้หามาตลอด  แต่...ทำไมท๊อปเหมือนไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น  ทำให้ท๊อปยิ่งสับสนกับความรู้สึกตัวเองมากยิ่งขึ้น    ในด้านของนัท ก็ยังคงใช้ชีวิตให้เป้นปกติ และมีความรู้สึกลึกๆข้างในว่า ทำไมมันเหงา อ้างว้าง  อยู่ตลอด ไม่เหมือนตอนที่ท๊อปมาอยู่ด้วยเลย ความรู้สึกนั้นมันหายไป  ทำให้นัทปิดกั้นตัวเองมากยิ่งขึ้น มีโลกส่วนตัวสูง ปิดกั้นทุกคนที่เข้ามาหาตัวเอง แม้กระทั้งพ่อแม่  ชีวิตของนัทมีแค่ บ้าน และก็โรงเรียน เท่านั้น ...พ่อแม่ของนัทเริ่มกังวล และไม่สบายใจ ว่าลูกตนเองเป็นอะไร  ....... ด้านของท๊อปก็ใช้เวลากับเพื่อนๆ มากยื่งขึ้น แต่ลึกก็ไม่ได้สนุกอะไรมากมาย แต่เพื่อฆ่าเวลาไม่ให้คิดถึงใครบางคนก็เท่านั้น ช่วงเวลาเดียว  นัทและท๊อป จะต้องทำก็คือ  ก่อนนอนนัทและท๊อป จะต้องโทรคุยกัน  มันเป็นช่วงเวลาที่นัทและท๊อปรู้สึกว่าได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ทั้ง 2 คน จะผลัดกันเล่าเรื่องของตัวเอง ตลอดทั้งวันที่ได้ไปพบเจอมา  มันทำให้การคุยใช้เวลาที่ยาวนานมาก กว่าทั้งคู่จะวางสาย  หรือทีก็คุยกันจนต่างฝ่ายต่างหลับกันไปเลย .....จนกลายเป็นกิจวัตรประจำไปแล้ว  
………….และแล้วก้มาถึงวันที่นัทและท๊อปจะได้เจอกัน เพราะพ่อแม่ของท๊อปจะต้องมาทำธุระที่กรุงเทพฯ ประมาณ 1-2 วัน นัทและท๊อปรู้สึกที่ดีใจมาก ที่จะได้เจอกัน หลังจากที่ไม่ได้เจอกันหลายเดือน  และเหมือนโอกาสที่ดีอีกครั้ง เพราะพ่อแม่ของ  ท๊อปและนัท ได้นัดทานข้าวกัน   ซึ่งในช่วงก่อนที่จะทั้ง 2 ครอบครัวจะได้เจอกัน  ทั้งนัทและท๊อปรู้สึกมีความสุขมาก อารมณ์ดี ดีจนทำให้พ่อและแม่ของทั้ง 2 คน แปลกใจกันไปตามๆกัน  ในส่วนของท๊อปกลับบ้านเร็วขึ้นเมื่อเลิกเรียน ไม่ติดเพื่อนเหมือนที่ผ่านมา เพราะเมื่อย้ายมาอยู่ต่างจังหวัดใหม่ๆ ท๊อปได้ย้ายมาเข้าเรียนที่ต่างจังหวัดและไม่ถึงเดือนท๊อปก็มีเพื่อนเยอะ ก็อย่างที่บอก ท๊อปชอบเล่นกีฬา ทำให้มีเพื่อนที่เล่นกีฬาด้วยกัน และท๊อปใช้เวลาอยู่กับเพื่อนๆ มาก กว่าท๊อปจะกลับบ้านก็เลย 5 ทุ่มไปแล้ว หรือไม่ก็กลับเช้าเลย  ส่วนนัทหลังจากที่ท๊อปย้ายไปต่างจังหวัด ก้เก้บตัวไม่ไปไหน ก้อย่างที่บอกตั้งแต่แรก นัทเป็นคนโลกส่วนตัวสูง ท๊อปเป็นเพียงคนเดียวที่ทำให้นัท เปิดโลกของตัวเองมากยิ่งขึ้น แต่ก้มากแค่ท๊อปคนเดียว......
............และแล้ววันที่นัทและท๊อปรอคอยก้มาถึง ทั้ง 2 เจอกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งกลางกรุงเทพ ทั้ง 2 ได้ร่วมรับประทานอาหารเย็นร่วมกับพ่อแม่ทั้ง 2 ฝ่าย และบนโต๊ะอาหารทั้ง 2 ก้ได้นั่งใกล้กัน เพราะพ่อแม่ทั้ง 2 ฝ่าย อยากให้ทั้งคู่ได้คุยกันให้หายคิดถึง ส่วนพ่อแม่ของทั้ง 2 ก้นั่งทานข้าวพร้อมกับถามสาระทุกข์สุขดิบของกันและกัน ตามประสาผู้ใหญ่ ส่วนนัทและท๊อป ไม่ได้พูดคุยอะไรมาก เพราะทั้งคู่คุยกันทางโทรศัพท์ทุกคืนอยู่แล้ว แต่มีเพียงอย่างเดียวที่นัทและท๊อปทำก้คือ ทั้ง 2 แอบจับมือกันอยุ่ใต้โต๊ะอาหาร  มันเป้นสิ่งที่ทั้งคู่พร้อมใจและเต้มใจทำ ตามความรู้สึกของตนเอง โดยไม่มีใครขัดขืน มันเป้นช่วงเวลาที่ทั้ง 2 มีความสุขมาก เหมือนทั้งคู่ไม่ต้องคุยอะไรกันมากมาย แค่นั่งจับมือและมองตากันเท่านั้น......เดี๋ยวมาต่อครับ