สงสัยมากค่ะ หวูดรถไฟออกแบบไว้สำหรับเป็นสัญญาณ ปู๊น ๆ ให้รู้ว่ารถไฟกำลังมา ให้ผู้โดยสารเตรียมตัวขึ้นขณะที่จอด
หรือกดเพื่อเป็นสัญญาณบอกเหตุไม่ให้คนเผลอไปข้ามทางรถไฟขณะรถไฟแล่นมา ในเขตนอกเมือง
น่าจะรับได้อยู่ ถ้าเป็นที่กว้าง ๆ ไม่มีอาคารสูงบังไว้ เพราะเสียงหวูดสามารถกระจายออกไปได้ทุกทิศทาง
แต่สงสัยจริง ๆ ค่ะ ว่าในเมือง เมื่อรถไฟขับผ่านช่วงตัดของถนน จุดนั้นก็จะมีระบบความปลอดภัยทั้ง
1. แสงไฟกระพริบ  
2. เสียงติ้ง ๆๆๆ
3. ไม้กั้น  และ
4. พนักงานในเครื่องแบบโบกธงแดง เพื่อไม่ให้รถสวน  

ดังนั้นการเหตุผลในการกดหวูดคงไม่ใช่เป็นระบบความปลอดภัยในการไล่คนที่ภาคพื้นดิน  
เพราะหารู้ไม่หวูดนะไม่ใช่แตร เสียงมันดังสนั่นก้องฟ้า คนขับรถไฟอาจจะไม่มีโอกาสจะได้ยินแต่คนที่ได้ยินคือคนที่อาศัยอยู่ในอาคารเพราะเสียงดังสนั่นขนาดมากกว่า 120 เดซิเบล (เพราะเคยวัดโดยเฉลี่ย) แสบแก้วหูขนาดนั้น เมื่อประทะกับ กำแพง อาคารบ้านเรือน อาจจะมีการสะท้อน แล้วคิดดูนะค่ะว่า พนักงานขับรถไฟบางท่านกดในจังหวะที่ไม่เหมือนกัน บางคนกดยังกับจะไปไล่คน (เหมือนแตรรถยนต์) เมื่อมันประทะกับโสตประสาท (เยื่อบาง ๆ ของหู) การรับฟังของคนมันจะกระทบกระเทือนมากขนาดไหน บางครั้งถึงขนาดทำให้ตกใจและหงุดหงิดได้โดยไม่รู้ตัว (เรื่องสุขอนามัยและความปลอดภัย) เลย  
การรถไฟ อาจจะไม่ตระหนักในส่วนนี้ ขอความเห็นใจด้วยนะคะ กรุณาใช้หวูดให้ตรงตามวัตุประสงค์
ไม่อย่างนั้นแนะนำว่า ทางการรถไฟอาจจะต้องหามาตรการในการเปิดไฟสูง กี่ดวงก็ได้ ถ้าต้องการที่จะไล่คนที่เดิน/ขับรถ ตัดผ่านบริเวณภาคพื้นดิน
อย่างไรก็ตาม ในเมื่อบ้านเราเลี่ยงไม่ได้ในการที่รถไฟต้องตัดผ่านถนน เราก็ควรต้องยอมรับ ช่วย ๆ กันเพื่อให้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขนะคะ