คือเราชอบกลัวความคิดของตัวเองค่ะ
-มีครั้งหนื่งเราอยากช่วยคนแก่เดินข้ามถนน แต่ในความคิดก็คิดว่าจะช่วยดีมั้ย ถ้าช่วยต้องโดนคนแก่ถีบออกมามั้ยหรือยังไง
-เราไม่กล้านั่งใกล้ๆกับคนอื่นเท่าไหร่ ไม่ใช่เพราะว่าเรารังเกียจเขานะ แต่เรากลัวค่ะ เราชอบคิดว่าตัวเองจะปากเหม็นมั้ย หัวเหม็นมั้ยมีไรติดหน้ามั้ย
เวลาที่นั่งใกล้คนอื่น เราจะพยายามออกห่างให้ถึงที่สุด
-เราเห็นเด็กคนหนื่งอยากกินไอติ๋ม ยืนที่หน้าร้านไอติ๋ม ใจฟนื่งเราก็อยากซื้อให้ แต่ในสมองเราก็คิดว่า ถ้าเราซื้อให้แล้ว แล้วเด็กด่ากับมาละ ว่าไม่อยากกิน
มาดูเฉยๆ T^T
-เวลาถามคำถามในห้องเรียน เราก็ไม่กล้าถามเลยคะ ในสมองมีคำถามมากมาย แต่ไม่กล้า กลัวว่าอาจารย์จะด่า กลัวอาจารย์จะว่า
นี่คือตัวอย่างเล็กๆในชีวิตของเรา ในชีวิตเรายังมีเยอะแยะกว่านี้ แต่เราไม่ชอบเลยที่เป็นแบบนี้ ใครก็ได้ช่วยเราที เรายินดีรับฟังค่ะ
กลัวความคิดของตัวเอง...
-มีครั้งหนื่งเราอยากช่วยคนแก่เดินข้ามถนน แต่ในความคิดก็คิดว่าจะช่วยดีมั้ย ถ้าช่วยต้องโดนคนแก่ถีบออกมามั้ยหรือยังไง
-เราไม่กล้านั่งใกล้ๆกับคนอื่นเท่าไหร่ ไม่ใช่เพราะว่าเรารังเกียจเขานะ แต่เรากลัวค่ะ เราชอบคิดว่าตัวเองจะปากเหม็นมั้ย หัวเหม็นมั้ยมีไรติดหน้ามั้ย
เวลาที่นั่งใกล้คนอื่น เราจะพยายามออกห่างให้ถึงที่สุด
-เราเห็นเด็กคนหนื่งอยากกินไอติ๋ม ยืนที่หน้าร้านไอติ๋ม ใจฟนื่งเราก็อยากซื้อให้ แต่ในสมองเราก็คิดว่า ถ้าเราซื้อให้แล้ว แล้วเด็กด่ากับมาละ ว่าไม่อยากกิน
มาดูเฉยๆ T^T
-เวลาถามคำถามในห้องเรียน เราก็ไม่กล้าถามเลยคะ ในสมองมีคำถามมากมาย แต่ไม่กล้า กลัวว่าอาจารย์จะด่า กลัวอาจารย์จะว่า
นี่คือตัวอย่างเล็กๆในชีวิตของเรา ในชีวิตเรายังมีเยอะแยะกว่านี้ แต่เราไม่ชอบเลยที่เป็นแบบนี้ ใครก็ได้ช่วยเราที เรายินดีรับฟังค่ะ