มันเริ่มจากว่าเขาทะเลาะกับพ่อเขา พ่อเขาเลยไม่ให้ค่าขนมเขาก้เลยจะไม่ลงไปกินข้าวที่โรงอาหาร เราก้เลยให้เขายืมเงิน20บาท (ข้าวที่โรงอาหารมันถูกค่ะ)
เขาก้บอกว่าจะคืนในวันถัดไป แล้ววันต่อมาเราดันลืมเอากระเป๋าตังมาเราเลยคิดว่าถ้าเราได้เงินจากเขาเราก้จะได้มีเงินกินข้าวเลยไม่ได้ขอยืมใครไว้ก่อน แต่เขาไม่ได้คืน เขาบอกว่า"ก้พ่อยังไม่ให้ ยังไม่มีคืนอ่ะ" เราเลยถามว่า "แล้วเค้าจะทำไงอ่ะ" เขาก้บอกว่า"ไม่รู้ยังไม่มีคืน" เรานอยด์มากค่ะ ไม่ใช่เพราะว่าเขาไม่คืนเงินแต่เพราะเขาไม่ได้พยายามจะช่วยเหลือเราเลย เพื่อนคนนึงในกลุ่มเลยให้เรายืมโดยที่เราไม่ได้ขอเพราะเขาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด แต่เราก้ไม่ได้พูดอะไรก้ปล่อยผ่านไป พอวันถัดมาเพื่อนอีกคนในกลุ่มก้เอารูปๆนึงให้เราดูเปนรูปกระดาษแผ่นนึงที่ถูกฉีกออกจากสมุด เขียนว่า "ก้ยังไม่มีคืนอ่ะ ก้รู้ว่าผิดแต่มันก้แค่20บาท ทำไมต้องทำหน้าเบื่อโลกขนาดนั้น เรื่องแค่นี้ให้เพื่อนไม่ได้หรอ" เราจุกมาก จุกมากที่เพื่อนคนนึงรู้สึกกับเราแบบนี้ เวลาใครมีปัญหาเราช่วยได้หมดช่วยเต็มที่ แต่พอเจอแบบนี้เรารู้สึกแย่มากและไม่อยากช่วยใครอีก เราเลยถามเขาว่าที่เขียนที่หมายถึงเราใช่มั้ย เขาทำหน้านิ่งแล้วบอกว่าใช่ "ก้ตอนนั้นมันโมโหปะจะให้ทำไงอ่ะ" เขาไม่ขอโทษด้วยซ้ำ หลังจากนั้นเขาก้ทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมีแค่เราที่ยังอึดอัดคาใจ แล้วเขาก้ถามว่า"เห็นกระดาษใบนั้นปะ ใบที่เค้าเขียนด่าแกอ่ะ เค้าทำหายอ่ะ" เขาถามเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไรเลย เราโกรธมาก "คิดว่าเค้าโอเคจริงๆหรอ คิดว่าเค้ากลับไปสนิทกับแกได้เหมือนเดิมหรอ คิดว่าเค้าโอเคแล้วใช่มั้ย" เขาก้นิ่งเงียบไป พอตอนพักกลางวันเขาก้ลงมาพักกินข้าวกับกลุ่มเราเหมือนเดิม แต่ก้เงียบๆไปเพราะเราไม่คุยกับเขาเลย เขายังคงทำตัวปกติเหมือนไม่รับรู้อะไรเลย เราก้เลยไม่รู้ว่าเขาจะเอายังไงกันแน่ ตอนนี้เพื่อนคนอื่นๆในกลุ่มก้อึดอัดมาก เราคาดหวังจากเขามากไปใช่มั้ย เราต้องการมากไปใช่มั้ย ใจแลกใจใช้ไม่ได้กับใครแล้วหรอ
เลิกเป็นเพื่อนกันเพราะเงิน20บาท?
เขาก้บอกว่าจะคืนในวันถัดไป แล้ววันต่อมาเราดันลืมเอากระเป๋าตังมาเราเลยคิดว่าถ้าเราได้เงินจากเขาเราก้จะได้มีเงินกินข้าวเลยไม่ได้ขอยืมใครไว้ก่อน แต่เขาไม่ได้คืน เขาบอกว่า"ก้พ่อยังไม่ให้ ยังไม่มีคืนอ่ะ" เราเลยถามว่า "แล้วเค้าจะทำไงอ่ะ" เขาก้บอกว่า"ไม่รู้ยังไม่มีคืน" เรานอยด์มากค่ะ ไม่ใช่เพราะว่าเขาไม่คืนเงินแต่เพราะเขาไม่ได้พยายามจะช่วยเหลือเราเลย เพื่อนคนนึงในกลุ่มเลยให้เรายืมโดยที่เราไม่ได้ขอเพราะเขาเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด แต่เราก้ไม่ได้พูดอะไรก้ปล่อยผ่านไป พอวันถัดมาเพื่อนอีกคนในกลุ่มก้เอารูปๆนึงให้เราดูเปนรูปกระดาษแผ่นนึงที่ถูกฉีกออกจากสมุด เขียนว่า "ก้ยังไม่มีคืนอ่ะ ก้รู้ว่าผิดแต่มันก้แค่20บาท ทำไมต้องทำหน้าเบื่อโลกขนาดนั้น เรื่องแค่นี้ให้เพื่อนไม่ได้หรอ" เราจุกมาก จุกมากที่เพื่อนคนนึงรู้สึกกับเราแบบนี้ เวลาใครมีปัญหาเราช่วยได้หมดช่วยเต็มที่ แต่พอเจอแบบนี้เรารู้สึกแย่มากและไม่อยากช่วยใครอีก เราเลยถามเขาว่าที่เขียนที่หมายถึงเราใช่มั้ย เขาทำหน้านิ่งแล้วบอกว่าใช่ "ก้ตอนนั้นมันโมโหปะจะให้ทำไงอ่ะ" เขาไม่ขอโทษด้วยซ้ำ หลังจากนั้นเขาก้ทำตัวปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมีแค่เราที่ยังอึดอัดคาใจ แล้วเขาก้ถามว่า"เห็นกระดาษใบนั้นปะ ใบที่เค้าเขียนด่าแกอ่ะ เค้าทำหายอ่ะ" เขาถามเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไรเลย เราโกรธมาก "คิดว่าเค้าโอเคจริงๆหรอ คิดว่าเค้ากลับไปสนิทกับแกได้เหมือนเดิมหรอ คิดว่าเค้าโอเคแล้วใช่มั้ย" เขาก้นิ่งเงียบไป พอตอนพักกลางวันเขาก้ลงมาพักกินข้าวกับกลุ่มเราเหมือนเดิม แต่ก้เงียบๆไปเพราะเราไม่คุยกับเขาเลย เขายังคงทำตัวปกติเหมือนไม่รับรู้อะไรเลย เราก้เลยไม่รู้ว่าเขาจะเอายังไงกันแน่ ตอนนี้เพื่อนคนอื่นๆในกลุ่มก้อึดอัดมาก เราคาดหวังจากเขามากไปใช่มั้ย เราต้องการมากไปใช่มั้ย ใจแลกใจใช้ไม่ได้กับใครแล้วหรอ