ผมแต่งงานมาแล้ว และมีลูกแล้ว หลังจากมีลูก ได้ทำงานร่วมกับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเธอโสด เธอเป็นคนสนุกสนาน เป็นมิตร เข้ากับคนอื่นได้ง่าย เราทำงานร่วมกัน มีปัญหาทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวเราก็คอยให้คำปรึกษาซึ่งกันและกัน ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าไปชอบเธอเมื่อไร แต่รู้สึกดีที่จะพูดคุยด้วย เวลาคุยกับเธอผมรู้สึกสบายใจ จนกลายเป็นการแอบชอบเธออยู่ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าเธอก็แอบชอบผมอยู่ และเธอก็ไม่รู้ว่าผมแอบชอบเธออยู่ แต่เธอก็เจียมตัวตลอด จนมีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตเธอ เธอจึงตัดสินใจแต่งงานกับเขา การแต่งงานของเธอเป็นเหมือนการหนีผม เพราะเธอกลัวว่าจะห้ามใจรักผมไม่ได้ ซึ่งผมก็แอบชอบเธอตลอดมาจนเวลาผ่านไป 3 ปี มีเหตุให้เราทั้งสองได้พูดความในใจที่เก็บมาตลอด 3 ปี ซึ่งมันเป็นความรักที่เราทั้งคู่รู้สึกมานาน มันเป็นรักที่เราทั้งสองหามาตลอดชีวิต เราเปิดอกคุยกันแล้วตกลงกันว่าเราจะรักกันโดยที่จะไม่ทำให้ครอบครัวเราทั้งสองมีปัญหา เราจะแสดงความรักกันเฉพาะที่ทำงานโดยที่ไม่มีเรื่อง SEX มาเกี่ยวข้อง เป็นการแสดงความรักโดยการให้กำลังใจซึ่งกันและกัน คอยให้คำปรึกษา พูดคุยทำให้อีกฝ่ายมีความสุข เมื่อกับบ้านเราก็จะไม่ยุ่งเกี่ยวกัน จะไม่ทำให้เกิดปัญหากับครอบครัวเราทั้งสองฝ่าย เราจะรอจนถึงวันที่เราทั้งคู่ไม่มีภาระครอบครัวแล้ว ถึงแม้จะอายุมาก เราก็หวังว่าสักวันหนึ่งเราจะได้มาอยู่ด้วยกัน แม้มันจะเป็นเวลาไม่มากก็ตาม
ผิดมากไหม