สวัสดีค่ะ ขอเกริ่นก่อนนะคะ ดิฉันเพิ่งมีลูก แต่งงานแล้ว ไม่ได้ทำงานเป็นแม่บ้าน เมื่อก่อนเคยเครียดมากเข้ารับการรักษามาแล้ว ตัวเองเป็นคนคิดมาก เครียดกับคำพูดของคนใกล้ตัว และคนอื่น อยู่เสมอ ถ้ามีเรื่องกระทบจิตใจรุนแรงจะซึม เศร้าหลายวัน แต่สามีช่วยแบ่งเบาความทุกข์บ้าง แต่มันเหมือนไม่สนิท เป็นๆหายๆ
     ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองเครียดมากกว่าปกติ แต่ก็ยังพอใช้ชีวิตทั่วไปได้ สามีไม่อยากให้เข้ารับการรักษาเพราะคิดว่าช่วยเหลือกันเองก่อน เรื่องที่กระทบจิตใจอย่างรุนแรงคือคำพูดของคนใกล้ตัวนั้นคือแม่ตัวเอง ตอนแรกก็ไม่อยากใส่ใจมากเท่าไร เพราะแกเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว แต่ทุกครั้งที่ผ่านมาเราอดทนมากแล้ว จนทำให้เราเปลี่ยนไป ไม่อยากเข้าใกล้ พูดคุยด้วย พอเจอหน้ากันทีไรก็รู้สึกเครียด  หดหู่ ทำใจไม่ได้ที่จะทำตัวเหมือนเดิม
      ตัวดิฉันเองอยากกลับมาเป็นเหมือนเดิม ไม่อยากมีปัญหา ต้องทำยังไงดีคะ เป็นมาหลายวันแล้ว ทั้งๆที่แกก็ทำตัวเหมือนเดิม คำพูดนั้นก็ยังฝังใจในหัวดิฉันอยู่ ดิฉันต้องเข้ารับการรักษาไหมคะ พยายามมองอะไรในแง่ดี คิดในแง่ดี แต่มันยากมากเหลือเกิน ลูกก็ต้องเลี้ยง วัยกำลังซน ด้วย ไม่อยากเป็นภาระให้สามีที่ทำงาน แล้วยังต้องหาเรื่องให้ดิฉันคลายเครียด ดิฉันอยากปรับที่ตัวดิฉันเอง แต่มันยากมาก ถ้าไปหาหมอ หมอจะบำบัดให้ได้ไหมคะ อาการหดหู่ ซึม เศร้า  ดิฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้ว มันเครียดไปหมด อยากหาที่พึ่งทางใจจริงๆ
     ขอบคุณที่มาอ่านและให้คำแนะนำนะคะ