สวัสดีค่ะ
จขกท รบกวนปรึกษาเกี่ยวกับภาวะจิตตก หรือซึมเศร้าหลังจากที่ป่วยมาหลายเดือนค่ะ
ช่วง 3-4 เดือนที่ผ่านมา จขกท ไม่สบายหนัก ทำให้นอนไม่ค่อยได้ และทานไม่ค่อยได้จากอาการป่วย
ตอนนี้อาการเริ่มดีขึ้น เริ่มนอนได้แล้ว แต่ยังไม่มีความอยากอาหาร แต่ก็พอทนทานได้นิดหน่อย
ปัญหาก็คือ ช่วงที่ป่วยนั้น จขกท จะหดหู่ ซึมเศร้า กังวลในเรื่องไม่เป็นเรื่อง
เช่น ช่วงป่วยจะมีเสลดและน้ำลายออกมาก บางทีรู้สึกผะอืดผะอมทำให้น้ำลายออกมามากกว่าปกติ
ทำให้ต้องคอยกลืนน้ำลายอยู่บ่อยๆ เพราะกลัวเสลดติดคอ และกลัวน้ำลายออกมาจนล้นปาก
ตอนนี้อาการทางกายดีขึ้นแล้ว ไม่มีน้ำลายออกมามากกว่าปกติแล้ว แต่อาการทางใจยังอยู่
เวลาอยู่เฉยๆจะยังกังวลกับการกลืนน้ำลายอยู่ จะคอยคิดว่ามีน้ำลายออกมาไหม ควรต้องกลืนน้ำลายหรือยัง
ความคิดที่ไม่สามารถขจัดไปได้นี้ ทำให้ จขกท เป็นทุกข์ และหดหู่ กลัวที่จะอยู่นิ่งๆ
อาจดูเหมือนเป็นปัญหาเล็กน้อยถ้าเทียบกับคนที่เป็นโรคร้าย
แต่โปรดอย่าซ้ำเติม จขกท เลย
ขอคำปรึกษา และกำลังใจ จากท่านผู้รู้ หรือมีประสบการณ์ด้วยเถิดค่ะ
ว่าจะทำใจอย่างไร ให้ขจัดความคิดนี้ออกไปจากใจ เพื่อให้กลับมามีความสุขอีกครั้ง
ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ
จิตตกหลังจากป่วย จะทำใจอย่างไรให้ผ่านไปได้คะ
จขกท รบกวนปรึกษาเกี่ยวกับภาวะจิตตก หรือซึมเศร้าหลังจากที่ป่วยมาหลายเดือนค่ะ
ช่วง 3-4 เดือนที่ผ่านมา จขกท ไม่สบายหนัก ทำให้นอนไม่ค่อยได้ และทานไม่ค่อยได้จากอาการป่วย
ตอนนี้อาการเริ่มดีขึ้น เริ่มนอนได้แล้ว แต่ยังไม่มีความอยากอาหาร แต่ก็พอทนทานได้นิดหน่อย
ปัญหาก็คือ ช่วงที่ป่วยนั้น จขกท จะหดหู่ ซึมเศร้า กังวลในเรื่องไม่เป็นเรื่อง
เช่น ช่วงป่วยจะมีเสลดและน้ำลายออกมาก บางทีรู้สึกผะอืดผะอมทำให้น้ำลายออกมามากกว่าปกติ
ทำให้ต้องคอยกลืนน้ำลายอยู่บ่อยๆ เพราะกลัวเสลดติดคอ และกลัวน้ำลายออกมาจนล้นปาก
ตอนนี้อาการทางกายดีขึ้นแล้ว ไม่มีน้ำลายออกมามากกว่าปกติแล้ว แต่อาการทางใจยังอยู่
เวลาอยู่เฉยๆจะยังกังวลกับการกลืนน้ำลายอยู่ จะคอยคิดว่ามีน้ำลายออกมาไหม ควรต้องกลืนน้ำลายหรือยัง
ความคิดที่ไม่สามารถขจัดไปได้นี้ ทำให้ จขกท เป็นทุกข์ และหดหู่ กลัวที่จะอยู่นิ่งๆ
อาจดูเหมือนเป็นปัญหาเล็กน้อยถ้าเทียบกับคนที่เป็นโรคร้าย
แต่โปรดอย่าซ้ำเติม จขกท เลย
ขอคำปรึกษา และกำลังใจ จากท่านผู้รู้ หรือมีประสบการณ์ด้วยเถิดค่ะ
ว่าจะทำใจอย่างไร ให้ขจัดความคิดนี้ออกไปจากใจ เพื่อให้กลับมามีความสุขอีกครั้ง
ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ