สวัสดีครับ เรื่องราวที่จะเขียนต่อไปนี้ คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับผม

ผมอายุ 25 ปี และมีแฟนอายุ 25 ปี เหมือนกัน เราทำงานกันแล้วทั้งคู่
เรื่องก็มีอยู่ว่า เราคบกันมาได้ 3-4 ปีแล้ว จนวันหนึ่ง เธอก็ได้ไปทำงานต่างจังหวัด เราเลยต้องอยู่ห่างกัน ผมก็ไม่ค่อยจะได้ไปหาเธอสักเท่าไหร
จนมีอยู่วันนึง เราทะเลาะกันหนักมาก จนไม่ได้คุยกันประมาณ 1 สัปดาห์ และเราก็กลับมาคืนดีกัน ผมเลยเลือกที่จะไปหาเธอที่ต่างจังหวัด

ย้อนกลับไปก่อนที่ผมจะไปหาเธอ มีรุ่นพี่ผมคนนึง เขาโดนแฟนนอกใจ โดนสืบจากการค้นประวัติการโทรศัพท์ของแฟนสาว จึงจับติด

กลับมาที่เรื่องของผม
และเมื่อผมได้มาหาแฟนที่ต่างจังหวัด ผมก็นั่งคิดแล้วคิดอีก ว่าจะทำดีป่าว จะค้นประวัติการโทรศัพท์ของเธอดีหรือไม่ ด้วยความมั่นใจ ว่าคนอย่างแฟนเรา คงไม่กล้าไปนอกใจ ไปหาชายอื่นแน่นอน เพราะเรารักกันมานาน เลยตรวจดู
ปรากฎว่า ได้เจอว่าเธอคุยกันผู้ชายคนนึง ตั้งแต่เรายังไม่ได้ทะเลาะกัน โดยที่เช็คในโทรศัพท์กลับไม่ได้บันทึกเบอร์ไว้  ผมเลยถาม

  ผม : ใครหรอก ทำไมโทรบ่อยกว่าโทรหาผม
  แฟน : เพื่อนที่ทำงาน ต้องประสานงาน เวลางานมีปัญหา

แต่ผมดูจากเวลาโทร 4 ทุ่ม คุยกัน 10 นาที และมีอีกมากมาย ผมก็เลยเลือกที่จะไม่ถามต่อ และหนีกลับบ้านโดยไม่ได้บอกเธอ (ขี่จักรยานยนต์กลับมา) โดยร้องไห้มาตลอดทาง เพราะไม่คิดว่า คนที่ผมหวังดี และรักมาก จะทำกับผมแบบนี้ ทั้งๆที่บ้านผมก็รักเธอมาก ต่อมาเธอได้ตามมาหาผมที่บ้าน ผมจึงถามเธอ

  ผม : ไปถึงขั้นไหนกันแล้ว
  แฟน : แค่คุยเฉยๆ เพราะเราทพเลาะกันหนัก เขาไม่มีกำลังใจ และใครค่อยให้ปรึกษาเวลาท้อ
  ผม : แน่ใจ
  แฟน : จริง!
  ผม : งั้น โทรไปหาผู้ชายคนนั้นเดียวนี้
  แฟน : ได้
ผมจึงให้เธอคุย สักพักผมจึงแย่งโทรศัพท์ออกมาจากแฟน แล้วถามผู้ชายคนนั้น
  ผม : คุณคบกันแฟนผมนานยัง
  ชู้ : 1-2 เดือนละครับ
  ผม : แล้วมีอะไรกันยัง
  ชู้ : ผมไปอยู่หลับนอนกับเขาทุกวันครับ

เท่านั้นละ สมองผมแทบระเบิด ในใจก็คิด บางเรื่อง เราไม่ควรรู้จริงๆ มันทรมานอะไรขนาดนี้

  ผม : ขอบคุณครับ ที่คุณยังพอจะเป็นสุภาพบุรุษอยู่ ขอบคุณครับ
  แฟน : เค้าขอโทษ เค้าผิดไปแล้ว
  ผม : ไสหัวไปเดียวนี้

ผมจึงตามเพื่อนให้ไปส่งแฟนที่ต่างจังหวัด และหลังจากคืนนั้น ครอบครัวผมได้รู้เรื่อง จึงพากันมาอยู่กับผมอยู่พักใหญ่ๆ เพราะกลัวผมทำอะไรโง่ๆ ต่อมา แฟนผมก็ได้พาแม่เขามา เพื่อจะให้แม่เขามาช่วยพูดคุย ให้ผมกลับไปคบกับเขาต่อ แต่ผมก็ได้ปฎิเสธทุกคำขอร้อง แต่ความรู้สึกผมในตอนนั้น ผมอยากตายมาก เพราะผมสงสารแม่แฟนมาก แม่แฟนผมอายุมากกว่าแม่ผมอีก แล้วผมต้องมานั่งดูแม่แฟนร้องไห้ ผมอยากฆ่าตัวตามสุดๆในตอนนั้น และแม่แฟนผมและแฟนผมก็ได้กลับต่างจังหวัดไป

หลังจากนั้นเรื่องที่ไม่คาดฝันก็ได้เกิดขึ้น ผมได้พลาดไปมีอะไรกับเด็กคนนึง โดยที่คิดแค่ว่า มันจะทำให้เราลืมเรื่องคนเก่าได้ แต่แล้วความซวยก็มาลงกับผมจนได้ แม่ฝ่านเด็กคนนั้น ได้บังคับให้ผมแต่งงานกับลูกเขาทันที เมื่อรู้เรื่อง ตอนนั้นผมเหมือนตกอยู่ในหลุมลึกๆ ที่โดดเดียวอยู่คนเดียว

และแฟนเก่าผมก็ได้เข้ามา หาทางช่วยเหลือผม (ตอนนั้นผมแต่งงานแล้ว) ผมก็ได้ให้แฟนเก่าผม กลับเข้ามาในชีวิตผมอีกครั้ง และตัดทุกคำถามที่ถามเข้ามา ว่า "แน่ใจแล้วหรอ ว่าจะกลับไป" , "มันทิ้งไปนะ มันมีผัวใหม่ แล้วหลอกนะ" ฯลฯ
หลังจากนั้น เราก็แอบๆคบกันต่อไป โดยไม่ให้ฝ่ายเด็ก และแม่ของเด็ก ที่ผมแต่งงานไปรู้เรื่อง และคอยจับผิดเด็กคนนั้น ว่าไปมีใหม่แล้วหรือยัง

และแล้วก็เหมือนมีแสงสว่างขึ้นมา เด็กคนนั้นได้มีแฟนใหม่มากมาย ไปนอนกับคนนี้ที คนโน้นที ผมก็รู้สึกดีมากๆ แต่ปัญหาก็เกิดขึ้น
ผมกับแฟนเก่าผมเหมือนทุกๆอย่างไม่มีวันเหมือนเดิมทะเลาะกันทีไร ก็เอาเรื่องเก่าๆขึ้นมาพูด

  ผม : ใครมันจะสันดานเสีย ไปมีคนอื่น ในระหว่างที่คบกันอยู่
  แฟน : แค่เลิกกันแปปเดียว ก็ไปมีคนอื่น แถบตอนทีกลับมาช่วยแก้ปัญหา ก็ยังไปมีอะไรกับมันอีก

จนวันนึง ผมได้นั่งคิดกับตัวเอง ว่า เราทำถูกแล้วหรอ มารั้งเขาไว้แบบนี้ ถามเลิกกันตอนนี้ มีโอกาสที่แฟนเก่าผม จะได้ไปเจอคนใหม่ และเปิดโอกาสตัวเอง ให้ได้เจอเรื่องดีๆ

*ผมมีอีก 1 ปัญหาที่แย่มาก คือ เวลาผมทะเลาะกันแฟนผม ผมจะระงับอารมณ์ตัวเองไม่ได้ และไปทำร้ายร่างกายเธอบ่อยๆ

ล่าสุด ผมเลยเลือกที่จะพูดไป (ทางโทรศัพท์)

  ผม : คบกันยังไงก็ไม่มีความสุข เราคบกับเธออะ เราไม่มีความสุขอีกต่อไปแล้ว
  แฟน : แล้วสิ่งที่เค้าทำให้ตลอดๆที่ผ่านมา มันไม่มีผลเลยใช่ไหม
  ผม : (เงียบ)
  แฟน : เรายอมมาทุกๆอย่าง แล้วทำไมถึงมาทำแบบนี้
  แฟน : เรามันไม่มีค่าอะไรเลยใช่ป่าว
  แฟน : ถ้าจะเลิกก็พูดออกมา จะได้จบ
  ผม : เค้าจะไม่พูด
  ผม : เราหยุดคุยกันสักพักดีกว่ามั่ย เผื่ออะไรๆจะได้ดีขึ้น ขนาดระยะเวลาแค่แปปเดียว เธอยังไปมีใหม่ได้เลย
  แฟน : อืม

แต่ในใจผมตอนนั้น แทบจะบ้าตาย แต่จะแสดงความรู้สึกออกมาไม่ได้ แม้ว่าจะอยากร้องแค่ไหน ก็ต้องเก็บอารมณ์เอาไว้ 10 นาทีต่อมา ผมคิดไว้ว่ายังไงก็ห้ามใจอ่อนกลับไปคบ เราทำถูกแล้ว ที่ไม่รั้งเธอเอาไว้ และต่อมาประมาณ 20 นาที ผมจึงคิดไว้ว่า ถามเขาโทรกลับมา ผมจะขอโทษ และกลับไปคบเหมือนเดิม

  (เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น)
  ผม : ว่าไง
  แฟน : จะมาร้องเพลงให้ฟัง
  ผม : อืม
  แฟน : (ร้องเพลง)
ในเนื้อหาเพลงนั้นคือให้เราไปพบกับรักใหม่ๆ ที่ดีกว่าเก่า
  ผม : เค้าขอโทษ เรากลับมาคบกันเถอะ
  แฟน : (ร้องไห้) อย่างเลย อย่าทำแบบนี้
  ผม : อืม ขอโทษทีละกัน ที่พูดออกไป โชคดีนะ
(วางสาย)


ผมทำถูกแล้วใช่ป่าวครับ ที่ไม่ดึงเธอไว้

ผมทำผิดหรือป่าว ที่ทิ้งคนที่มีบุญคุณกับผม เธอผ่อนรถให้ผม ซื้อของให้ผมต่างๆนานา และช่วยเหลือเวลาผมมีปัญหา

ผมทำผิดหรือป่าว ที่ปล่อยให้เธอต้องทรมาน ในการกระทำแบบไร้ความรู้สึกของผม (เพราะผมไม่ยอมแสดงมันออกไป)