สวัสดี ยิ้ม
ขอแทนตัวเราว่าเดียแล้วกันนะ คือเดียย้ายโรงเรียนมาอยู่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง สิ่งแรกที่เดียกลัวคือเพื่อน มาอยู่โรงเรียนใหม่ จะมีเพื่อนหรือป่าวจะมีเพื่อนดีหรือป่าว แต่นั้นก็เป็นเรื่องดีที่เดียได้เจอกับเพื่อนที่ดีมากๆ เป็นกลุ่มเพื่อนที่เดียสนิทที่สุด พวกเรามักจะคุยแลกเปลี่ยนเหตุการณ์คุยทุกเรื่อง และเข้ากันได้ดีเลยทำให้พวกเรามีความสุขมากๆ กลุ่มเดียมีทั้งหมด9คน(ขอแทนชื่อเพื่อนว่า นาง ดา น้ำ ปริม พิม อาย เพลง พริกและเดีย) แต่ล้ะคนก็มีนิสัยที่แตกต่างกันไป และถ้าพูดถึงเรื่องเรียนเราก็เก่งกันคนละด้านจึงช่วยๆกันได้อะไรไม่เข้าใจก็อธิบายให้เพื่อนฟัง และมันจะมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง นางไม่เคยโสดเกิน1เดือนเลย นางเป็นผูหญิงที่มีแต่ผู้ชายมาลุมจีบ ครั้งหนึ่งเรานัดกันไปดูหนัง ตอนนั้นเดียมีแฟนอยู่แล้วก็จิง นางก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่เดียกลับชอบคนที่ไปด้วยซึ่งเป็นเพื่อนของพี่เดีย เดียก็บอกเพื่อนว่าเดียปลื้มคนนี้จัง คือเพื่อนทุกคนก็รู้ แต่หลังจากวันที่ไปดูหนัง นางกลับไปคุยกับพี่คนที่เดียชอบ ไปคุยไปอ่อยนัดกันไปเที่ยวสองต่อสองโดยที่เดียไม่รู้ เดียคิดว่ามันแปลกๆเลยไปถามพี่ว่า เพื่อนพี่มีคนคุยแล้วหรอ พี่ก็ตอบมาว่า มีแล้วก็เพื่อนน้องไง คือตอนนั้นเราอึ้งมาก นางเป็นคนที่สนิทกับเราที่สุดแต่กลับทำกับเราแบบนี้เราพาลไปหมด รวมถึงพาลเรื่องแฟนด้วย ไปบอกเลิกแฟน ไปบอกแฟนนางว่านางกำลังนอกใจ แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ยุ่งกับนางอีก เวลาผ่านไปเดียก็คิดว่าอะไรๆมันจะดีขึ้นแล้ว และแล้วก็มีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่ง ขอแทนชื่อว่ากาน กานมาทำดีกับเดียมาก ตอนเดียมีปัญหากับที่บ้านก็มีกานที่เค้าใจเดียปลอบเดียดูแลเดียมาตลอด กานทำให้เดียหัวเราะได้ ทำให้เดียอารมดีได้ แล้วกานก็ชอบทำให้เดียหวั่นไหวตลอดไม่ว่าจะเป็นการคุกเข่าให้ของ ซื้อของคู่กันมาให้ ซบไหล่ นอนตัก ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นเดียไม่ยอมให้ทำแบบนี้นะ แต่สำหรับกาน เดียก็ไม่ได้ว่าอะไร กานทำดีกับเดียทุกอย่าง จนเดียรู้สึกว่าเดียน่าจะเริ่มชอบกานแล้ว แล้วเดียก็หวังว่ากานจะร็สึกเช่นเดียวกัน แต่สรุปเดียก็ไม่ร็ว่าเกิดอะไรขึ้นอยู่ดีๆกานก็ตีตัวออกห่าง อยู่ดีๆกานก็แปลกไป สิ่งที่เคยทำก็ไม่ทำ แต่แล้วเดียก็รู้เหตุผลที่กานตีตัวออกห่างเดีย คือกานไปคุยกับดาเพื่อนเดีย กานทำทุกอย่างที่เคยทำให้เดียไปทำกับดา  บางที ทำมากกว่าที่กานเคยทำให้เดียด้วยซ้ำ เดียไม่รู้จะทำไงแล้ว เดียก็ไม่รู้ว่าเดียทำไรผิดกานเลยไปหาอีกคนหนึ่ง คราวนี้เดียเลยไปสนิทกับเพื่อนอีกคนที่ชื่อน้ำ เดียเดินไปส่งน้ำที่รถทุกวันเลยเจอกับปอน ปอนกับน้ำเคยเรียนที่เดียวกัน เราเจอปอนตอนแรกเราก็หลงปอนเลย แต่คือหลายๆครั้งที่เดียโคตนๆน้อยใจเลย ปอนเล่นกันน้ำเหมือนเป็นแฟนกัน ปากก็บอกไม่ชอบ แค่เล่นๆแต่การกระทำนี่แตกต่างจากคำพูดมากจนเดียคิดว่า เดียไม่น่าจะไปยุ่ง เดียควรตัดใจ คือสิ่งที่กำลังจะถาม เดียสนิทกับใครทำไมคนๆนั้นต้องมีความสัมพันกับคนที่เดียชอบตลอดเลย เดียไม่เข้าใจว่าทำไม แล้วความรักนี่มันมีอยู่จริงไหม ทำไมรู้สึกว่าทุกคนที่รู้จักมองความรักเป็นแค่ของเล่นกัน ไม่เข้าใจจริงๆ ใครเคยเจอเหตุการณ์แบบไหนมาเล่าสู้กันฟังได้นะ