สวัสดีค่ะ วันเราจะมาแชร์ประสบการณ์สอนใจและเตือนใจสำหรับเพื่อนๆที่ชอบเที่ยวแบบเรานะคะ
เราก็เป็นนักษาคนนึงที่ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย แล้วก็ชอบเที่ยวร้านเหล้าตามประสา แหะๆ สำหรับบางคนที่มองว่าผู้หญิงกินเหล้าดูไม่ดีก็ปิดกระทู้ทิ้งไปนะคะอย่ามาดราม่าทีหลัง แต่ถึงอย่างนั้นใช่ว่าเราจะใจแตกนะคะ แม่เราเลี้ยงเรามาแบบนี้ สอนให้รู้ทันโลกไม่ใช่มาทำใสๆซื่อๆอินโนเซนส์ โนววววว ไม่ใช่เรา สโลแกนนี้แม่สอนไว้"แรดได้แต่อย่าร่าน" 5555 เลยกลายเป็นถูกมองว่าเป็นผู้หญิงแรงๆไปสะงั้น 555 ช่างมันค่ะ ประมาณว่าฉันชอบเที่ยวมันผิดรึไงฉันรักในเสียงดนตรี~ 5555 อย่าตัดสินกันแค่ภายนอก เข้าเรื่องดีกว่า...
ก่อนอื่นขอเล่าย้อนไปตอนช่วงปีใหม่ที่ผ่าน เราก็นัดไปเที่ยวกับเพื่อนแถวรัชดาค่ะ ก็กินเหล้าตามปกติ เมาพอประมาณดูแลตัวเองได้ แต่เราก็ประมาทเข้าจนได้ กระเป๋าตังหาย... คือตั้งแต่เกิดมาไม่เคยทำกระเป๋าตังหาย เสียดายตังก็เสียดาย แต่หนักกว่านั้นคือพวกบัตรเอทีเอ็ม บัตรนักศึกษา บัตรประชาชน บลาๆๆๆ คือขี้เกียจไปทำใหม่อ่ะเอาง่ายๆ ครั้งนั้นเลยเตือนใจเตือนสติตัวเองมาตลอด แต่มันก็ยังพลาดอีกจนได้ คือเมื่อวันวาเลนไทน์นี้เราก็ไปเที่ยวกับเพื่อนใกล้ๆหอนี่แหละค่ะ กินเสร็จเมาพอประมาณตามเทศกาลก็โบกแท็กซี่กลับหอ จังหวะที่เราค้นกระเป๋าตังเราก็วางโทรศัพท์มือถือไว้ที่เบาะตอนลงก็....ค่ะ....เราลืม พอเดินถึงหน้าห้องเราก็ถามเมทเราว่าโทรศัพท์เราหายไปไหน ก็รีบโทรหาเลยค่ะ ประมาณ 5 สายมันยังติดอยู่ หลังจากนั้นมันก็ปิดเครื่อง รู้ตัวเองแล้วว่าโดนแน่ๆ ป้ายทะเบียน ประวัติคนขับเราก็ไม่ได้จำไว้ แต่โชคยังดีค่ะที่หอเรามีกล้องวงจรปิดถึงแม้ว่ามันจะไม่ชัดเท่าไหร่ก็เถอะ5555 แต่ถือว่าโชคยังเข้าข้าง ตอนเช้ามาเราก็รีบไปหาเจ้าของหอขอดูกล้องเลยค่ะ นั่งกอดูกันอยู่พักนึงจนเราได้ป้ายทะเบียนแท็กซี่คันนั้นมาเรียบร้อย ก็โทรไปหาเบอร์ร้องเรียนแท็กซี่ 1584 บอกป้ายทะเบียน สีรถเรียบร้อย เค้าก็ให้เบอร์มาเลยค่ะ เราก็รีบโทรไปเลย ประโยคแรกเราแค่ถามประมาณว่า "เมื่อคืนได้ขับส่งผู้โดยสารแถวนี้ๆๆไหม" เค้าก็บอก "ผมไม่ด้ขับกะกลางคืนครับ" เราก็เข้าประเด็นเลยค่ะ "คือหนูทำโทรศัพท์ลืมไว้ที่รถ พอโทรไปมันก็ปิดเครื่อง ไม่ทราบว่าจะตามให้หนูได้ไหมคะ"แล้วเค้าก็บอก "เดี๋ยวผมลองตามให้นะครับเดี๋ยวผมขอเข้าห้องน้ำก่อนเดี๋ยวผมโทรกลับไป"เสียงลนลานๆหน่อย พอวางสายปุ้บ เราว่ามันเนี่ยแหละที่ขโมย 555555 ผ่านไปประมาณ 5 นาทีเราก็ลองโทรไปอีกรอบ ปิดเครื่องจ้า..... ในใจก็เตรียมใจไว้แล้วค่ะ กำลังจะอาบน้ำแต่งตัวไปแจ้งความที่โรงพัก แต่เค้าโทรกลับมาค่ะ เรานี่ใจชื้นเลย เค้าไปตามให้ยันบ้านคนขับคนนั้นแล้วขับเอาโทรศัพท์มาคืนที่หอเรา รู้สึกขอบคุณมากๆค่ะ ก็ให้ของขอบคุณตามกำลังทรัพท์ที่มี 55555 แต่เปิดเครื่องมาโดนล้างข้อมูลไปเรียบร้อยแล้วค่ะ 55555 แต่เราก็ยังถือว่าโชคดีค่ะ
อุทาหรณ์เรื่องสอนให้รู้ว่า...ถ้าจะอยู่ควรเลือกหอที่มีกล้องวรจรปิดค่ะ ไม่ใช่!!! 55555 ก็ฝากเป็นข้อคิดเตือนใจให้กับหลายคนๆนะคะ เรารู้ว่าาหลายคนก็คงโทษว่าเราเมาเราทำตัวเองก็สมควรแล้ว เราก็คิดอย่างนั้นค่ะ5555 แต่คนเรามันก็ต้องมีบ้างแหละต่อให้เมาไม่เมาก็มีเผลอพลาดกันบ้าง เพราะฉะนั้นก็อย่าประมาทกันนะคะ
อุทาหรณ์ของหายบนแท็กซี่
เราก็เป็นนักษาคนนึงที่ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย แล้วก็ชอบเที่ยวร้านเหล้าตามประสา แหะๆ สำหรับบางคนที่มองว่าผู้หญิงกินเหล้าดูไม่ดีก็ปิดกระทู้ทิ้งไปนะคะอย่ามาดราม่าทีหลัง แต่ถึงอย่างนั้นใช่ว่าเราจะใจแตกนะคะ แม่เราเลี้ยงเรามาแบบนี้ สอนให้รู้ทันโลกไม่ใช่มาทำใสๆซื่อๆอินโนเซนส์ โนววววว ไม่ใช่เรา สโลแกนนี้แม่สอนไว้"แรดได้แต่อย่าร่าน" 5555 เลยกลายเป็นถูกมองว่าเป็นผู้หญิงแรงๆไปสะงั้น 555 ช่างมันค่ะ ประมาณว่าฉันชอบเที่ยวมันผิดรึไงฉันรักในเสียงดนตรี~ 5555 อย่าตัดสินกันแค่ภายนอก เข้าเรื่องดีกว่า...
ก่อนอื่นขอเล่าย้อนไปตอนช่วงปีใหม่ที่ผ่าน เราก็นัดไปเที่ยวกับเพื่อนแถวรัชดาค่ะ ก็กินเหล้าตามปกติ เมาพอประมาณดูแลตัวเองได้ แต่เราก็ประมาทเข้าจนได้ กระเป๋าตังหาย... คือตั้งแต่เกิดมาไม่เคยทำกระเป๋าตังหาย เสียดายตังก็เสียดาย แต่หนักกว่านั้นคือพวกบัตรเอทีเอ็ม บัตรนักศึกษา บัตรประชาชน บลาๆๆๆ คือขี้เกียจไปทำใหม่อ่ะเอาง่ายๆ ครั้งนั้นเลยเตือนใจเตือนสติตัวเองมาตลอด แต่มันก็ยังพลาดอีกจนได้ คือเมื่อวันวาเลนไทน์นี้เราก็ไปเที่ยวกับเพื่อนใกล้ๆหอนี่แหละค่ะ กินเสร็จเมาพอประมาณตามเทศกาลก็โบกแท็กซี่กลับหอ จังหวะที่เราค้นกระเป๋าตังเราก็วางโทรศัพท์มือถือไว้ที่เบาะตอนลงก็....ค่ะ....เราลืม พอเดินถึงหน้าห้องเราก็ถามเมทเราว่าโทรศัพท์เราหายไปไหน ก็รีบโทรหาเลยค่ะ ประมาณ 5 สายมันยังติดอยู่ หลังจากนั้นมันก็ปิดเครื่อง รู้ตัวเองแล้วว่าโดนแน่ๆ ป้ายทะเบียน ประวัติคนขับเราก็ไม่ได้จำไว้ แต่โชคยังดีค่ะที่หอเรามีกล้องวงจรปิดถึงแม้ว่ามันจะไม่ชัดเท่าไหร่ก็เถอะ5555 แต่ถือว่าโชคยังเข้าข้าง ตอนเช้ามาเราก็รีบไปหาเจ้าของหอขอดูกล้องเลยค่ะ นั่งกอดูกันอยู่พักนึงจนเราได้ป้ายทะเบียนแท็กซี่คันนั้นมาเรียบร้อย ก็โทรไปหาเบอร์ร้องเรียนแท็กซี่ 1584 บอกป้ายทะเบียน สีรถเรียบร้อย เค้าก็ให้เบอร์มาเลยค่ะ เราก็รีบโทรไปเลย ประโยคแรกเราแค่ถามประมาณว่า "เมื่อคืนได้ขับส่งผู้โดยสารแถวนี้ๆๆไหม" เค้าก็บอก "ผมไม่ด้ขับกะกลางคืนครับ" เราก็เข้าประเด็นเลยค่ะ "คือหนูทำโทรศัพท์ลืมไว้ที่รถ พอโทรไปมันก็ปิดเครื่อง ไม่ทราบว่าจะตามให้หนูได้ไหมคะ"แล้วเค้าก็บอก "เดี๋ยวผมลองตามให้นะครับเดี๋ยวผมขอเข้าห้องน้ำก่อนเดี๋ยวผมโทรกลับไป"เสียงลนลานๆหน่อย พอวางสายปุ้บ เราว่ามันเนี่ยแหละที่ขโมย 555555 ผ่านไปประมาณ 5 นาทีเราก็ลองโทรไปอีกรอบ ปิดเครื่องจ้า..... ในใจก็เตรียมใจไว้แล้วค่ะ กำลังจะอาบน้ำแต่งตัวไปแจ้งความที่โรงพัก แต่เค้าโทรกลับมาค่ะ เรานี่ใจชื้นเลย เค้าไปตามให้ยันบ้านคนขับคนนั้นแล้วขับเอาโทรศัพท์มาคืนที่หอเรา รู้สึกขอบคุณมากๆค่ะ ก็ให้ของขอบคุณตามกำลังทรัพท์ที่มี 55555 แต่เปิดเครื่องมาโดนล้างข้อมูลไปเรียบร้อยแล้วค่ะ 55555 แต่เราก็ยังถือว่าโชคดีค่ะ
อุทาหรณ์เรื่องสอนให้รู้ว่า...ถ้าจะอยู่ควรเลือกหอที่มีกล้องวรจรปิดค่ะ ไม่ใช่!!! 55555 ก็ฝากเป็นข้อคิดเตือนใจให้กับหลายคนๆนะคะ เรารู้ว่าาหลายคนก็คงโทษว่าเราเมาเราทำตัวเองก็สมควรแล้ว เราก็คิดอย่างนั้นค่ะ5555 แต่คนเรามันก็ต้องมีบ้างแหละต่อให้เมาไม่เมาก็มีเผลอพลาดกันบ้าง เพราะฉะนั้นก็อย่าประมาทกันนะคะ