สวัสดีค่ะ เราเป็นนักศึกษาที่กำลังเรียนในสาขาวิชา วิศวกรรมคอมพิวเตอร์ ชั้นปีที่ 2
เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะอยากได้ความคิดเห็นหลายๆมุม เพื่อเอาไปปรับใช้ค่ะ.........
เราขอเล่าความเป็นมาของเรื่องราวสักนิดนะค่ะ เราเป็นเด็กหญิงคนนึงที่ถือว่าได้รับอิสระที่จะเลือกเรียนได้ตามใจตัวเอง และไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้เรายึดมั่นมาตลอดว่า "เราจะเรียนวิศวะ เราจะเป็นวิศวะ" ซึ่งมันเป็นความคิดเดียวที่เรามีและไม่เคยเปลี่ยน คงเป็นเพราะ เราเห็นว่าวิศวะเป็นอาชีพที่ดี และได้รายได้เยอะ มั้งคะ เลยทำให้เราอยากจะเรียนมันดูมีอนาคตไกล.....
ข้ามไปตอนเข้าเรียนปี 1 ตอนที่รู้ว่าสอบติด เราดีใจมากเลยค่ะ(อาจจะแบบ "เย้ มีที่เรียนต่อแล้ว") แต่พอเริ่มเรียน โอ้โหวๆ มันไม่ง่ายเลยนะ แตกต่างจากชีวิตประถม มัธยมมากมาย เราจะผ่านมันไปได้ยังไง... เราจบปีนึงด้วยเกรด 1.98 ค่ะ ตอนปิดเทอมก่อนขึ้นปี 2 มหาลัยจะให้เลือกสาขาที่เราอยากจะเรียน มี 21 สาขา เราสามารถเลือกได้หมด โดยการจัดลำดับก็ไล่ตั้งแต่อยากเรียน ชอบ ไปจนไม่ชอบ เราก็ทำการเลือกที่เราเรียนยุอันดับต้นๆ ไล่ลงมาก็จะใช้ตรรกะที่ว่า "เรียนได้หละ มีงานทำ" แต่ด้วยเกรดที่ต่ำต้อยของเราเลยตกไปได้สาขาวิชาที่เลือกเป็นลำดับที่ 5 คือ วิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มันเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตเราเลยค่ะ ถ้าถามว่า ชอบมั้ย อยากได้มั้ย เราตอบไม่ได้ เราตอบได้แค่ว่า " เรียนได้ " ซึ่งถ้าเราตัดสินใจจะเทคไม่เรียนสาขาอื่นเราก็ทำได้ แต่เราต้องทำเกรดเพิ่มเพื่อใช้เทค
เริ่มเรียนปี2 เทอม 1 เราจบมาได้ด้วยเกรด 2.23 ค่ะ ขึ้นมาเยอะเลยเราดีใจมาก เราเลยคิดว่า มันก็ไม่ได้แย่หรอก แต่เราไม่เข้าใจ มีความรู้ไม่มากเรื่อง ภาษาC ภาษาJAVA การเขียนโปรแกรม ถามว่าเราผ่านมาได้ยังไง computerprogramming1,2 เรายอมรับว่า เราเรียนเพื่อให่ผ่านไม่ติดF พอ
เริ่มปี2 เทอม 2 เจอวิชาที่ยากขึ้นไปอีก OOT การเขียนโปรแกรม JAVA ชีวิตเหมือนลงเหว ไม่เข้าใจอะไรเลย ประกอบกับวิชาอื่นๆ เราอยากร้องไห้ มันเหมือนฝืนตัวเอง จะเจ็บช้ำ วิชาที่เรียนแล้วแฮปปี้คงจะมีแค่ อังกฤษ เราไม่ได้เก่งอะไรนะ แต่เราก็รู้เรื่อง สื่อสารได้นิดหน่อย แต่อ่อนแกรมม่า 5555+
สรุปเลยดีกว่า ตอนนี้เรารู้สึกไม่มีความสุขกับที่เรียนเลย ที่แย่ไปกว่านั้นคือ เราไม่รู้อนาคตตัวเองเลย จบไปจะทำงานอะไร เป็นอะไร เราทำอะไรไม่ได้เลย เราควรจะทำยังไงต่อไปดี ตอนนี้เราปิดเทอม2 แล้ว มีนานี้จะเปิดเทอมเรียนเทอม3(มหาลัยเราเรียน3เทอมนะลืมบอก) เราพูดปัญหานี้ให้แม่ฟัง แม่บอกว่า " ถ้าไม่ได้ ก็ย้ายไปเรียนที่คิดว่าได้สิ " แต่ที่เราคิดว่า ง่าย เรียนได้มันทำให้เราเสียเวลา เหมือนเราต้องไปเริ่มใหม่ เราต้องจบช้าไป 1 ปี แล้วอนาคตหละงานดี ๆ เงินเดือนดีๆ จะมีมั้ย นี่เราเรียนสาขานี่มาครึ่งทางแล้วนะ อีก 5 เทอม(1 ปี 2 เทอม)เราก็ได้ไปโคออปแล้ว เราจะไปเริ่มใหม่หรอ? แต่เรียนยุตอนนี้มันก็ไม่ดีเลย รู้ได้ว่าเกรดเทอม2 ออกมามันต้องตกลงแน่นอน ทั้งที่ความหวังเราอยากให้เกรดเพิ่มขึ้น เราควรจะเลือกทางไหนดีคะ เราตัดสินใจไม่ได้เลย
ควรทำยังไงเมื่อความฝันที่เคยมีมันสวนทางกับความจริง
เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะอยากได้ความคิดเห็นหลายๆมุม เพื่อเอาไปปรับใช้ค่ะ.........
เราขอเล่าความเป็นมาของเรื่องราวสักนิดนะค่ะ เราเป็นเด็กหญิงคนนึงที่ถือว่าได้รับอิสระที่จะเลือกเรียนได้ตามใจตัวเอง และไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้เรายึดมั่นมาตลอดว่า "เราจะเรียนวิศวะ เราจะเป็นวิศวะ" ซึ่งมันเป็นความคิดเดียวที่เรามีและไม่เคยเปลี่ยน คงเป็นเพราะ เราเห็นว่าวิศวะเป็นอาชีพที่ดี และได้รายได้เยอะ มั้งคะ เลยทำให้เราอยากจะเรียนมันดูมีอนาคตไกล.....
ข้ามไปตอนเข้าเรียนปี 1 ตอนที่รู้ว่าสอบติด เราดีใจมากเลยค่ะ(อาจจะแบบ "เย้ มีที่เรียนต่อแล้ว") แต่พอเริ่มเรียน โอ้โหวๆ มันไม่ง่ายเลยนะ แตกต่างจากชีวิตประถม มัธยมมากมาย เราจะผ่านมันไปได้ยังไง... เราจบปีนึงด้วยเกรด 1.98 ค่ะ ตอนปิดเทอมก่อนขึ้นปี 2 มหาลัยจะให้เลือกสาขาที่เราอยากจะเรียน มี 21 สาขา เราสามารถเลือกได้หมด โดยการจัดลำดับก็ไล่ตั้งแต่อยากเรียน ชอบ ไปจนไม่ชอบ เราก็ทำการเลือกที่เราเรียนยุอันดับต้นๆ ไล่ลงมาก็จะใช้ตรรกะที่ว่า "เรียนได้หละ มีงานทำ" แต่ด้วยเกรดที่ต่ำต้อยของเราเลยตกไปได้สาขาวิชาที่เลือกเป็นลำดับที่ 5 คือ วิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มันเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตเราเลยค่ะ ถ้าถามว่า ชอบมั้ย อยากได้มั้ย เราตอบไม่ได้ เราตอบได้แค่ว่า " เรียนได้ " ซึ่งถ้าเราตัดสินใจจะเทคไม่เรียนสาขาอื่นเราก็ทำได้ แต่เราต้องทำเกรดเพิ่มเพื่อใช้เทค
เริ่มเรียนปี2 เทอม 1 เราจบมาได้ด้วยเกรด 2.23 ค่ะ ขึ้นมาเยอะเลยเราดีใจมาก เราเลยคิดว่า มันก็ไม่ได้แย่หรอก แต่เราไม่เข้าใจ มีความรู้ไม่มากเรื่อง ภาษาC ภาษาJAVA การเขียนโปรแกรม ถามว่าเราผ่านมาได้ยังไง computerprogramming1,2 เรายอมรับว่า เราเรียนเพื่อให่ผ่านไม่ติดF พอ
เริ่มปี2 เทอม 2 เจอวิชาที่ยากขึ้นไปอีก OOT การเขียนโปรแกรม JAVA ชีวิตเหมือนลงเหว ไม่เข้าใจอะไรเลย ประกอบกับวิชาอื่นๆ เราอยากร้องไห้ มันเหมือนฝืนตัวเอง จะเจ็บช้ำ วิชาที่เรียนแล้วแฮปปี้คงจะมีแค่ อังกฤษ เราไม่ได้เก่งอะไรนะ แต่เราก็รู้เรื่อง สื่อสารได้นิดหน่อย แต่อ่อนแกรมม่า 5555+
สรุปเลยดีกว่า ตอนนี้เรารู้สึกไม่มีความสุขกับที่เรียนเลย ที่แย่ไปกว่านั้นคือ เราไม่รู้อนาคตตัวเองเลย จบไปจะทำงานอะไร เป็นอะไร เราทำอะไรไม่ได้เลย เราควรจะทำยังไงต่อไปดี ตอนนี้เราปิดเทอม2 แล้ว มีนานี้จะเปิดเทอมเรียนเทอม3(มหาลัยเราเรียน3เทอมนะลืมบอก) เราพูดปัญหานี้ให้แม่ฟัง แม่บอกว่า " ถ้าไม่ได้ ก็ย้ายไปเรียนที่คิดว่าได้สิ " แต่ที่เราคิดว่า ง่าย เรียนได้มันทำให้เราเสียเวลา เหมือนเราต้องไปเริ่มใหม่ เราต้องจบช้าไป 1 ปี แล้วอนาคตหละงานดี ๆ เงินเดือนดีๆ จะมีมั้ย นี่เราเรียนสาขานี่มาครึ่งทางแล้วนะ อีก 5 เทอม(1 ปี 2 เทอม)เราก็ได้ไปโคออปแล้ว เราจะไปเริ่มใหม่หรอ? แต่เรียนยุตอนนี้มันก็ไม่ดีเลย รู้ได้ว่าเกรดเทอม2 ออกมามันต้องตกลงแน่นอน ทั้งที่ความหวังเราอยากให้เกรดเพิ่มขึ้น เราควรจะเลือกทางไหนดีคะ เราตัดสินใจไม่ได้เลย