ปี 1 เทอมแรก 2.17 เทอมสอง 2.86 คือยังไม่พอใจเกรด เท่าไหร่เลยค่ะ ถ้าเทียบกับรายวิชาพื้นฐานของสายนี้ ได้เกรด D ตลอด มีแต่คนบอกว่าถ้าไม่ถนัดลองเปลี่ยนไปสาขาอื่นหรือคณะอื่นดีกว่าไหม แม่ไม่ให้ไปค่ะ ไม่มีเงิน แม่บอกให้สู้ต่ออย่างเดียว แม่บอกเลือกทางนี้เอง เราไม่ได้อยากเลือกทางนี้แต่แม่บอกต้องวิศวะ เราไม่รู้ว่าชอบอะไร เลยเข้าที่ถนัดนิดๆ ละชอบบ้างเลยเลือกสู้ต่อ ทำทุกอย่างเพื่อให้ผ่าน  จนผ่านเอฟไพธอน ดรออิ้งมาได้ เราเคยจะทำงานแต่เขาก็ไม่รับอีกช่วงโควิด ถามว่าเราถนัดเขียนโค้ดไหม ก็ไม่เลยค่ะ ใจเรามันอยากไปตั้งแต่เทอม 2 ตอนเลือกดรอปจาวา สำหรับบางคนอาจจะบอกว่าเกรดขึ้นมันดีแล้ว หรือ ไม่ดี แต่สำหรับเราไม่เลยค่ะ ไม่ภูมิใจ ที่เรียนไปแต่ไม่ได้ไรเลยจากมัน ตอนนี้เราเครียดค่ะ เราเครียดที่ฝืนสู้เพื่อตัวเอง คนเรามันต้องฝึกแต่เราท้อค่ะ เรามองไม่เห็นอนาคตในการเขียนโค้ดเป็นเลย เราเคยสู้นั่งเขียนฝึกเอา ไปไม่รอด ตั้งแต่เข้าสายนี้สิ่งที่เป็นปัญหาสำหรับเราคือคอม เรามีโน๊ตบุ้ควินโดวส์ 7 คนเดียวในสาขาที่ความจำแย่มาก ค้างมาก จนต้องขอยืมน้ามาใช้ แต่มันก็ไม่ดีเท่าไหร่ ไม่มีตังค์ค่ะ ทุกคนบอกให้สู้ แต่คอมเราไม่ตอบสนองสักเท่าไหร่ แต่เราจะไม่โทษมันค่ะ เราโทษตัวเองที่ห่วยเกินไป ทำไมสู้แล้วถึงยังได้แค่นี้ พี่เราเกรดสองเรียนแบบเล่นๆยังบอกเลย ว่าได้ดีกว่า เราก็ท้อกว่าเดิม อย่าบอกว่าเราไม่พยายามเลยค่ะ รบกวนคนที่อ่านแนะนำทีค่ะ แต่อย่าว่าเราเลย 😓 เราอยากเริ่มมันใหม่อีกครั้ง