กะว่าจะดูหลายทีแล้วละ เห็นเขาว่าดราม่าเรียกน้ำตา ผมก็คิดในใจจะแค่ไหนกัน เรื่องหนักๆที่ดูมาอ่านมาก็หลายเรื่องละ
เห็นบางคนบอกว่าภาคแรกน่าเบื่อให้ทนๆไปดูให้ถึงภาคสอง ผมก็ดูๆไป ก็ไม่น่าเบื่อนะ ภาคแรกก็มีจุดพีคหลายจุดที่ผมชอบอยู่ เอาเท่าที่จำได้ (ดูมา 7 วันเพิ่งจบสองภาค ดูเรือยๆชิลๆ ไม่รีบ เด่วไม่ฟิน ต้องการผูกพันตัวละครนานๆ 5555)
เอ่อ เกริ่นอีก รู้สึกจะเป็นเรื่องที่ทรมานมาก ดูไปแล้วแม้งต้องกลั้นน้ำตาไป (ขอหยาบนิดนึง ฮ่าๆ)
ฉากที่ชอบ ขอเอาเฉพาะที่สะกิดหัวใจผมละกัน เท่าที่นึกออก
-ฉาก โทโมยะ เล่นบาสแล้วยกไหล่ขวาไม่ขึ้น ให้อารมณ์อยากดูเรื่องนี้ต่อทันทีเพราะดนตรีนี่ละ อคติที่มีต่อลายเส้นเริ่มหายไป
-ฉากตาลุง พูดกับนางิสะที่งานโรงเรียน "ความฝันพ่อแม่ ก็คือความฝันของลูก" (เล่นเอาเกือบน้ำตาซึม แต่ยังกลั้นไว้ได้ ...)
-ฉากดราม่าบทโยเฮ ฉากนี้รู้สึกสงสารโยเฮขึ้นมาเลยแหะ แล้วก็รู้สึกเกลียดโทโมยะตอนนี้ละมั้ง แกล้งก็แกล้งแรงเกินไป ตอนที่โทโมยะถามว่า "เห็นชั้นคบกับน้องแกแล้วไม่เห็นทำอะไร" โยเฮตอบ "ก็เพราะชั้นคิดว่าดีแล้วน่ะสิที่เป็นแก" นี่ละยอมใจโยเฮเลย ก็กะแล้วจะต้องตอบแบบนี้ จังหวะตอนนี้คือเกลียดโทโมยะจริงๆ
-ฉาก แมวกับมิซาเอะ (เดาถูกว่าไอเด็กมันต้องหายไปแน่นอน และก็เดาได้ด้วยว่าอาจเป็นแมว แต่เจอฉากในงานเทศกาล ดนตรีขึ้นก็ยังพีคอยู่ดี . . .)
-ฉาก ยูสุเกะะะะะ
"ยังเล่นดนตรีอยู่มั้ยจ๊ะ ? "
"อาจารย์อันไซ ผมอยากเล่นบาสครับ...."
ท่ดๆ ผิดเรื่อง
-ฉากทุ่งตะวันในตำนาน . . . (ดูไปกลั้นน้ำตาไป
)
ถัดมาบนรถไฟเท่านั้นละ "นางิสะ. .. " (น้ำตาเริ่มแตกตามละ . . .)
-หลังจากผ่านฉากเมื่อกี้มาได้ไม่นาน มาเจอพ่อโทโมยะ . .. กลั้นไม่อยู่จริงๆฉากนี้ น้ำตาถึงกับซึม
"เดี๋ยวพ่อกลับมา จะมาทำข้าวเย็นให้ทานนะ เรามาทานด้วยกันนะ นะโทโมยะ"
แถม
โดยรวมๆน่าจะประมาณนี้ละมั้ง ถ้าถามว่าเนื้อเรื่องดีมั้ย ผมว่าก็โอเครพอสมควรนะให้ 9/10 แต่โดยส่วนตัวรู้สึกค่ายนี้จะแต่งเนื้อเรื่องหลบตีนกองอวยเก่งพอสมควรนะ
มี ova มาปลอบใจหลายคู่ winๆ ทุกฝ่าย คือตอนใกล้ๆจะจบ ไม่รู้ผมเข้าใจถูกมั้ย โทโมยะเหมือนจะช่วยคนอื่นมาเยอะก็เลยสะสมแสงที่มันลอยๆเพิ่มมากขึ้น จนสุดท้ายทำให้เกิดปาฏิหาริย์เวลาย้อนกลับไป หรืออาจไปอยุ่คนละ world line ที่นางิสะไม่ตาย ตรงจุดนี้จะว่าชอบก็ชอบ ไม่ชอบก็ไม่ชอบ ตามจริงอยากให้ดราม่าไปเลยนะ แต่ก็เอาเถอะ จบแบบนี้ก็อิ่มอกอิ่มใจกันทุกฝ่าย
ค่ายนี้ผมก็ให้ขึ้นหิ้งไปสองเรืองจาก angel beats! ที่ชอบมากกับเรื่องนี้ ถ้าถามว่าเรื่องไหนดีกว่ากันคงตอบไม่ได้ คงพอๆกันนั่นละ แต่ clannad จำนวนตอนเยอะ อาจทำให้ผุกพันนานแล้าเข้าถึงอารมณ์ได้ดีกว่า
ส่วน ost ที่ชอบก็เยอะ เด็ดๆที่โดนใจก็พวกนี้
----------------------------พอเห็นคนแต่งที่แต่งเนื้อเรื่องได้ถูกใจกองอวยทุกฝ่ายก็นึกขึ้นมาได้ว่า . . .
ส่วนตัวชอบแบบดราม่านักเขียนท่านนึง อันนี้เสริมไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ก็มีนักเขียนคนนึงนะ กล้าเผชิญดงตีนแฟนๆ แต่งเรื่องตัวละครภาคแรกให้จนแต่งงานมีลูก แล้วให้ลูกของพวกนั้นไปบวกกับรถบรรทุก คงไม่ต้องเอ่ยชื่อก็รู้ว่าใคร ถ้าคนถัดมาเป็นอะไรอีก ข้าขอสัญญาจะซื้อรวมเล่มญี่ปุ่น เผาแล้วอัดคลิปไปโพสหน้าทวิสเตอร์แกแน่ 5 55 รอดูกระแสอนิเมะตอนจบน่าจะพีคพอสมควร (เพลงอ่ะนะเพราะดี )
แปะรูปสุดท้าย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ดู spin off มาสะยาว ในที่สุดก็ได้ดูฉากจบจริงๆสะที
แฮร่ ๆ ไปละ
#ทีมเคียว
เพิ่งดู Clannad จบไป หลังจากดรอปไว้นานเนื่องจากไม่ชอบลายเส้นตัวละครตาหวานๆ
เห็นบางคนบอกว่าภาคแรกน่าเบื่อให้ทนๆไปดูให้ถึงภาคสอง ผมก็ดูๆไป ก็ไม่น่าเบื่อนะ ภาคแรกก็มีจุดพีคหลายจุดที่ผมชอบอยู่ เอาเท่าที่จำได้ (ดูมา 7 วันเพิ่งจบสองภาค ดูเรือยๆชิลๆ ไม่รีบ เด่วไม่ฟิน ต้องการผูกพันตัวละครนานๆ 5555)
เอ่อ เกริ่นอีก รู้สึกจะเป็นเรื่องที่ทรมานมาก ดูไปแล้วแม้งต้องกลั้นน้ำตาไป (ขอหยาบนิดนึง ฮ่าๆ)
ฉากที่ชอบ ขอเอาเฉพาะที่สะกิดหัวใจผมละกัน เท่าที่นึกออก
-ฉาก โทโมยะ เล่นบาสแล้วยกไหล่ขวาไม่ขึ้น ให้อารมณ์อยากดูเรื่องนี้ต่อทันทีเพราะดนตรีนี่ละ อคติที่มีต่อลายเส้นเริ่มหายไป
-ฉากตาลุง พูดกับนางิสะที่งานโรงเรียน "ความฝันพ่อแม่ ก็คือความฝันของลูก" (เล่นเอาเกือบน้ำตาซึม แต่ยังกลั้นไว้ได้ ...)
-ฉากดราม่าบทโยเฮ ฉากนี้รู้สึกสงสารโยเฮขึ้นมาเลยแหะ แล้วก็รู้สึกเกลียดโทโมยะตอนนี้ละมั้ง แกล้งก็แกล้งแรงเกินไป ตอนที่โทโมยะถามว่า "เห็นชั้นคบกับน้องแกแล้วไม่เห็นทำอะไร" โยเฮตอบ "ก็เพราะชั้นคิดว่าดีแล้วน่ะสิที่เป็นแก" นี่ละยอมใจโยเฮเลย ก็กะแล้วจะต้องตอบแบบนี้ จังหวะตอนนี้คือเกลียดโทโมยะจริงๆ
-ฉาก แมวกับมิซาเอะ (เดาถูกว่าไอเด็กมันต้องหายไปแน่นอน และก็เดาได้ด้วยว่าอาจเป็นแมว แต่เจอฉากในงานเทศกาล ดนตรีขึ้นก็ยังพีคอยู่ดี . . .)
-ฉาก ยูสุเกะะะะะ
"ยังเล่นดนตรีอยู่มั้ยจ๊ะ ? "
"อาจารย์อันไซ ผมอยากเล่นบาสครับ...."
ท่ดๆ ผิดเรื่อง
-ฉากทุ่งตะวันในตำนาน . . . (ดูไปกลั้นน้ำตาไป )
ถัดมาบนรถไฟเท่านั้นละ "นางิสะ. .. " (น้ำตาเริ่มแตกตามละ . . .)
-หลังจากผ่านฉากเมื่อกี้มาได้ไม่นาน มาเจอพ่อโทโมยะ . .. กลั้นไม่อยู่จริงๆฉากนี้ น้ำตาถึงกับซึม
"เดี๋ยวพ่อกลับมา จะมาทำข้าวเย็นให้ทานนะ เรามาทานด้วยกันนะ นะโทโมยะ"
แถม
โดยรวมๆน่าจะประมาณนี้ละมั้ง ถ้าถามว่าเนื้อเรื่องดีมั้ย ผมว่าก็โอเครพอสมควรนะให้ 9/10 แต่โดยส่วนตัวรู้สึกค่ายนี้จะแต่งเนื้อเรื่องหลบตีนกองอวยเก่งพอสมควรนะ มี ova มาปลอบใจหลายคู่ winๆ ทุกฝ่าย คือตอนใกล้ๆจะจบ ไม่รู้ผมเข้าใจถูกมั้ย โทโมยะเหมือนจะช่วยคนอื่นมาเยอะก็เลยสะสมแสงที่มันลอยๆเพิ่มมากขึ้น จนสุดท้ายทำให้เกิดปาฏิหาริย์เวลาย้อนกลับไป หรืออาจไปอยุ่คนละ world line ที่นางิสะไม่ตาย ตรงจุดนี้จะว่าชอบก็ชอบ ไม่ชอบก็ไม่ชอบ ตามจริงอยากให้ดราม่าไปเลยนะ แต่ก็เอาเถอะ จบแบบนี้ก็อิ่มอกอิ่มใจกันทุกฝ่าย ค่ายนี้ผมก็ให้ขึ้นหิ้งไปสองเรืองจาก angel beats! ที่ชอบมากกับเรื่องนี้ ถ้าถามว่าเรื่องไหนดีกว่ากันคงตอบไม่ได้ คงพอๆกันนั่นละ แต่ clannad จำนวนตอนเยอะ อาจทำให้ผุกพันนานแล้าเข้าถึงอารมณ์ได้ดีกว่า
ส่วน ost ที่ชอบก็เยอะ เด็ดๆที่โดนใจก็พวกนี้
----------------------------พอเห็นคนแต่งที่แต่งเนื้อเรื่องได้ถูกใจกองอวยทุกฝ่ายก็นึกขึ้นมาได้ว่า . . .
ส่วนตัวชอบแบบดราม่านักเขียนท่านนึง อันนี้เสริมไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แปะรูปสุดท้าย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้