หวัดดีค้ะ เรามีอะไรอยากจะมาเล่า คือเราอ่ะตั้งใจเรียนน้ะ
เปนคนเรียนเก่งด้วย สอบได้ที่1ของห้องตลอด
แต่เวลาที่เราสอบได้ เอาให้พ่อแม่ดู
พ่อกับแม่ก็ไม่ค่อยสนใจหรอก
เราเคยคิดน้ะ เราสอบได้ที่1 ทำไมพ่อแม่ไม่ค่อยสนใจเลย
เราไม่เคยได้อะไรจากพ่อกับแม่เลยเวลาที่เราสอบได้คะแนนเยอะ ได้ที่1ของห้อง
ทุกเทอมๆก็จะเปนอย่างนี้
ไม่ใช่ว่าเราตั้งใจเพื่อที่จะได้ของจากพ่อแม่น้ะ แต่บ้างครั้งเราก็อยากจะให้พ่อ
กับแม่ซื้ออะไรให้บ้าง อยากให้พ่อกับแม่
สนใจเราบ้าง แล้ววันนึงเราคิดว่า
เราสอบได้คะแนนเยอะสอบได้ที่1แล้วเรา
ได้อะไร จนเราเริ่มไม่ค่อยเรียนหนักเหมือนเดิม
เพราะก่อนหน้านั้นเราอ่านหนังสือจนดึก
แต่ตอนนี้เราไม่อ่านแล้ว จนผลคะแนนเราสอบได้ที่6
พ่อกับแม่ก็บอกว่าไม่ภูมิใจในตัวเราเพราะ
คะแนนเราไม่เหมือนเดิม
แต่ถึงยังไงเราเรียนหนักๆไปสอบได้คะแนนเยอะ พ่อก็ไม่เคยพูดอะไรให้ฟังเลย
แม้แต่คำว่า 'ดีแล้วลูก ตั้งใจเรียนดีๆน้ะ ไว้พ่อจะพาไปเที่ยว" พ่อกับแม่ไม่เคยพูดเลย
เเค่อยากจะถามว่าถ้าเปนคุณ จะรู้สึกและคิดยังไงกันค้ะ?
มันเป็นความผิดเราหรือป่าว?
ขอบคุณสำหรับคำตอบค้ะ
สอบได้ที่1ทุกเทอม แต่พ่อแม่ไม่ค่อยสนใจค้ะ
เปนคนเรียนเก่งด้วย สอบได้ที่1ของห้องตลอด
แต่เวลาที่เราสอบได้ เอาให้พ่อแม่ดู
พ่อกับแม่ก็ไม่ค่อยสนใจหรอก
เราเคยคิดน้ะ เราสอบได้ที่1 ทำไมพ่อแม่ไม่ค่อยสนใจเลย
เราไม่เคยได้อะไรจากพ่อกับแม่เลยเวลาที่เราสอบได้คะแนนเยอะ ได้ที่1ของห้อง
ทุกเทอมๆก็จะเปนอย่างนี้
ไม่ใช่ว่าเราตั้งใจเพื่อที่จะได้ของจากพ่อแม่น้ะ แต่บ้างครั้งเราก็อยากจะให้พ่อ
กับแม่ซื้ออะไรให้บ้าง อยากให้พ่อกับแม่
สนใจเราบ้าง แล้ววันนึงเราคิดว่า
เราสอบได้คะแนนเยอะสอบได้ที่1แล้วเรา
ได้อะไร จนเราเริ่มไม่ค่อยเรียนหนักเหมือนเดิม
เพราะก่อนหน้านั้นเราอ่านหนังสือจนดึก
แต่ตอนนี้เราไม่อ่านแล้ว จนผลคะแนนเราสอบได้ที่6
พ่อกับแม่ก็บอกว่าไม่ภูมิใจในตัวเราเพราะ
คะแนนเราไม่เหมือนเดิม
แต่ถึงยังไงเราเรียนหนักๆไปสอบได้คะแนนเยอะ พ่อก็ไม่เคยพูดอะไรให้ฟังเลย
แม้แต่คำว่า 'ดีแล้วลูก ตั้งใจเรียนดีๆน้ะ ไว้พ่อจะพาไปเที่ยว" พ่อกับแม่ไม่เคยพูดเลย
เเค่อยากจะถามว่าถ้าเปนคุณ จะรู้สึกและคิดยังไงกันค้ะ?
มันเป็นความผิดเราหรือป่าว?
ขอบคุณสำหรับคำตอบค้ะ