นี่เป็นคนนึงเลยค่ะ ที่ถูกพ่อแม่คาดหวังมากเกินไป คืองี้นะคะ พ่อแม่เราเนี่ยเป็นคนเข้มงวดเรื่องการเรียน  ตอนป.1-ป.3 ได้ที่ 1 มาตลอด แต่ตอนป.4-ป.6 ได้ที่ 2 พ่อแม่ด่าเราทุกเทอมเลยว่า "อุตสาห์ให้ไปเรียนพิเศษตั้งหลายที่ทำไมทำไม่ได้ โง่ เรียนไปก็เสียปล่าว นี่พ่อจ่ายเงินให้เรียนนะไม่ใช่จ่ายเงินทิ้ง" คือสงสัยพ่อแม่จริงๆเลยค่ะว่าก่อนสมัครที่เรียนพิเศษทำไมไม่ถามเราก่อนว่าเราอยากเรียนไหม? เรียนไหวมั้ย? เจอที่ไหนที่มันดีก็จ่ายเงินจ่ายเงินให้เรียนไปหมด เสียเงินไปตั้งหลายหมื่น แล้วพอเราทำไม่ได้ พ่อแม่ก็ชอบบ่นชอบด่าว่าโง่ ควาย ไม่พัฒนา บลาๆๆๆ คือนี่ก็ยอมรับนะว่าตัวเองโง่ก็พยายามตั้งใจ พยายามพัฒนาอยู่ เราไม่มีวันพักเลยเอาแต่เรียนพิเศษ วันจันทร์ = เรียนภาษาไทย อังคาร = เรียน Sci Math พุธ = อังกฤษ พฤหัส = อังกฤษ ศุกร์ = วิทย์ เสาร์ = คณิต ชีวะ ฟิสิก อังกฤษ ไทย อาทิตย์ = คณิต สังคม มันอาจจะไม่เยอะสำหรับใครบางคน แต่มันเยอะสำหรับเรา ทุกวันนี้นอนเที่ยงคืนตื่นตี 5 แต่ตอนนี้มันเป็นช่วงที่ผู้หญิงกำลังโตได้เร็ว ควรจะได้รับการพักผ่อนที่เพียงพอ รู้มั้ยว่าถ้าคะแนนห่างกับคนที่ได้ที่ 1/  1 คะแนน เราต้องอัดคลิปกราบรูปคนนั้น 300 ที คือพูดไม่ออกเลย  เราถูกเปรียบเทียบกับเพื่อนในห้องมากมาย แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกเราคงโง่จริง แล้วเราก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่ที่พ่อแม่เข้มงวดกับเราเพราะพี่สาวแท้ๆของเราเป็นคนเดินไม่ได้ สมองเสียและชักตั้งแต่เด็ก ทำให้ตัวมา (ตอนนี้อายุ 23 แล้ว) ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้พ่อแม่ต้องคอยช่วยเหลือตลอดนี่คงเป็นเหตุผลนี่เราถูกเข้มงวดอีกอย่างนึง แต่ถึงยังไงพ่อแม่ก็ยังรักเราแต่อาจจะไม่แสดงออกมากก็ตาม เอาเป็นว่าแค่นี้แหละค่ะเพราะระบายอารมณ์เฉยๆ หุหุ สบายใจละๆ