สวัสดีค่ะ เราชื่อบีนะ
เรามีเรื่องราว ที่อยากระบาย ออกมา จะเล่าให้ใครฟังก็ยังไงๆอยู่ ระบายทางนี้ดีที่สุด
แม่ของเราแกเป็นคน ที่แคร์ครอบครัวแกมาก (แม่กับพ่อเราทำงานที่ กทม.) เวลากลับบ้านแกจะไม่มานอนที่บ้านปู่ย่ากับเรากับพ่อ แกจะนอนที่บ้านเดิมของตัวเอง พูดง่ายๆคือแยกกันนอน **เราเป็นลูกนอกกฎหมาย พ่อแม่ไม่ได้จดทะเบียนกัน (เราโดนหลอกมาหลายปีว่า พ่อแม่จดทะเบียนกัน เราเชื่อมาตลอด ไม่เคยสงสัยว่าทำไมถึงไม่ใช้นามสกุลเดียวกัน จนวันหนึ่งเราไม่ยิน พ่อกับย่าพูดเราถึงรู้) ครอบครัวของแม่เรามีปัญหาด้านการเงิน คือป้าเล่นพนัน นำนู่นนี่นั่นไปจำนอง ไปยืมเงินนอกระบบมาเยอะแยะ แม่เราก็ต้องเป็นคนใช้หนี้ให้(รักพี่สาวมาก(ป้า)) ขนาดป้าเอาโฉนดที่ดินแกไปจำนองแกยังรักยังหาเงินใช้คืนให้ ทั้งยังพยายามหางานให้ป้าทำ
เรื่องยาวขอย่อๆล่ะกัน น้ำตาจะไหล น้อยใจมากมาย
วันหนึ่ง(วันนี้) แม่ทักมาในไลน์กลุ่มที่มี แม่ พ่อ เรา (แกทักผิดกลุ่ม) **ลูกของป้าแกไปอาศัยอยู่กับพ่อแม่เราที่ กทม. เรามีบ้านอยู่นั่น (ลูกป้าเป็นผู้ชายทั้ง 2 คน คนพี่ เรียนจบแล้ว คนน้องพึ่งจบ กำลังหางานไปทำที่ต่างประเทศ)
แม่พิมพ์มาว่า
M:gโทรศัพท์ของน้องพัง
น้องได้งานแล้วนะ
บินวันที่ 14
วันอาทิตย์นี้ จะไปซื้อโทรศัพท์ให้น้องใหม่
แม่เราพิมพ์มาแบบนี้
จากใจเลยนะ เราน้อยใจมาก ที่แม่ดูแล ครอบครัวแกดีมาก แกไม่เคยเผื่อแผ่ มาทางครอบครัวฝั่งพ่อ ฝั่งเราเลย แกเห็นหลานดีกว่าลูกด้วยซ้ำไป เราบอกโทรศัพท์เรามีปัญหา หน้าจอมันช็อต(เป็นสีหน้าจอไม่เท่ากัน) แกก็ไม่พูดอะไร บอกเก็บเงินเอง เงินก็โอนให้ทุกเดือน(เงินนั้นเราเอามาจ่ายค่ารถรับส่ง เดือนละ 1200)(เราเรียน มัธยมอยู่ม.4ค่ะ) กับหลานกับน้องชายแก แกไม่เคยหวงเลย กลับบ้านมา ก็เอาเงินมาให้พ่อแก ให้พี่สาวน้องชายแก แต่แกแทบจะไม่มาเหยียบ บ้านพ่อ ไม่มาหาเรา ให้แต่เราไปหา เวลาเราบอกว่าอยากไปบ้านกทม. อยากไปหา แกก็บอกเราว่าไม่ต้องมาหรอก น้าจะมามั่งล่ะ (แม่มีน้องชาย2คน) พี่อยู่มั่งล่ะ (หลานป้า) บางทีเราก็สงสัยนะ ว่าเราใช่ลูกแกไหม เดือนละครั้งเดียวด้วยซ้ำไปที่แกจะโทรหา ส่วนมากพ่อจะโทร (อันนี้ไม่ได้เวอร์เลย ความจริงล้วนๆ)
แม่เคยบอกเราด้วยว่า ที่จริงอยากได้ลูกผู้ชาย
เราก็คิดนะ ว่าแม่ไม่ต้องการเรา แต่เราก็เกิดมาแล้วก็ทำอะไรไม่ได้(เราเป็นลูกคนเดียวค่ะ)
เราก็คิดแหละว่าเราเป็นเด็กที่มีปัญหา แม่ไม่ต้องกานเท่าไร แต่เราก็พยายามคิดว่าแกจ่ายค่าเทอม จ่ายค่าเรียนพิเศษให้เราก็สุดๆแล้ว แต่ก็อย่างว่า ตรงๆเลย แม่เลี้ยงเราด้วยเงิน ไม่ได้คิดจะว่าแต่เราคิดว่ามันคือความจริง
เจ็บนะ แม่ไม่รักอ่ะ น้อยใจ
เมื่อ "แม่" รัก "หลาน" (ลูกของป้า) มากกว่า"ลูก"
เรามีเรื่องราว ที่อยากระบาย ออกมา จะเล่าให้ใครฟังก็ยังไงๆอยู่ ระบายทางนี้ดีที่สุด
แม่ของเราแกเป็นคน ที่แคร์ครอบครัวแกมาก (แม่กับพ่อเราทำงานที่ กทม.) เวลากลับบ้านแกจะไม่มานอนที่บ้านปู่ย่ากับเรากับพ่อ แกจะนอนที่บ้านเดิมของตัวเอง พูดง่ายๆคือแยกกันนอน **เราเป็นลูกนอกกฎหมาย พ่อแม่ไม่ได้จดทะเบียนกัน (เราโดนหลอกมาหลายปีว่า พ่อแม่จดทะเบียนกัน เราเชื่อมาตลอด ไม่เคยสงสัยว่าทำไมถึงไม่ใช้นามสกุลเดียวกัน จนวันหนึ่งเราไม่ยิน พ่อกับย่าพูดเราถึงรู้) ครอบครัวของแม่เรามีปัญหาด้านการเงิน คือป้าเล่นพนัน นำนู่นนี่นั่นไปจำนอง ไปยืมเงินนอกระบบมาเยอะแยะ แม่เราก็ต้องเป็นคนใช้หนี้ให้(รักพี่สาวมาก(ป้า)) ขนาดป้าเอาโฉนดที่ดินแกไปจำนองแกยังรักยังหาเงินใช้คืนให้ ทั้งยังพยายามหางานให้ป้าทำ
เรื่องยาวขอย่อๆล่ะกัน น้ำตาจะไหล น้อยใจมากมาย
วันหนึ่ง(วันนี้) แม่ทักมาในไลน์กลุ่มที่มี แม่ พ่อ เรา (แกทักผิดกลุ่ม) **ลูกของป้าแกไปอาศัยอยู่กับพ่อแม่เราที่ กทม. เรามีบ้านอยู่นั่น (ลูกป้าเป็นผู้ชายทั้ง 2 คน คนพี่ เรียนจบแล้ว คนน้องพึ่งจบ กำลังหางานไปทำที่ต่างประเทศ)
แม่พิมพ์มาว่า
M:gโทรศัพท์ของน้องพัง
น้องได้งานแล้วนะ
บินวันที่ 14
วันอาทิตย์นี้ จะไปซื้อโทรศัพท์ให้น้องใหม่
แม่เราพิมพ์มาแบบนี้
จากใจเลยนะ เราน้อยใจมาก ที่แม่ดูแล ครอบครัวแกดีมาก แกไม่เคยเผื่อแผ่ มาทางครอบครัวฝั่งพ่อ ฝั่งเราเลย แกเห็นหลานดีกว่าลูกด้วยซ้ำไป เราบอกโทรศัพท์เรามีปัญหา หน้าจอมันช็อต(เป็นสีหน้าจอไม่เท่ากัน) แกก็ไม่พูดอะไร บอกเก็บเงินเอง เงินก็โอนให้ทุกเดือน(เงินนั้นเราเอามาจ่ายค่ารถรับส่ง เดือนละ 1200)(เราเรียน มัธยมอยู่ม.4ค่ะ) กับหลานกับน้องชายแก แกไม่เคยหวงเลย กลับบ้านมา ก็เอาเงินมาให้พ่อแก ให้พี่สาวน้องชายแก แต่แกแทบจะไม่มาเหยียบ บ้านพ่อ ไม่มาหาเรา ให้แต่เราไปหา เวลาเราบอกว่าอยากไปบ้านกทม. อยากไปหา แกก็บอกเราว่าไม่ต้องมาหรอก น้าจะมามั่งล่ะ (แม่มีน้องชาย2คน) พี่อยู่มั่งล่ะ (หลานป้า) บางทีเราก็สงสัยนะ ว่าเราใช่ลูกแกไหม เดือนละครั้งเดียวด้วยซ้ำไปที่แกจะโทรหา ส่วนมากพ่อจะโทร (อันนี้ไม่ได้เวอร์เลย ความจริงล้วนๆ)
แม่เคยบอกเราด้วยว่า ที่จริงอยากได้ลูกผู้ชาย
เราก็คิดนะ ว่าแม่ไม่ต้องการเรา แต่เราก็เกิดมาแล้วก็ทำอะไรไม่ได้(เราเป็นลูกคนเดียวค่ะ)
เราก็คิดแหละว่าเราเป็นเด็กที่มีปัญหา แม่ไม่ต้องกานเท่าไร แต่เราก็พยายามคิดว่าแกจ่ายค่าเทอม จ่ายค่าเรียนพิเศษให้เราก็สุดๆแล้ว แต่ก็อย่างว่า ตรงๆเลย แม่เลี้ยงเราด้วยเงิน ไม่ได้คิดจะว่าแต่เราคิดว่ามันคือความจริง
เจ็บนะ แม่ไม่รักอ่ะ น้อยใจ