.... เรื่องมีอยุ่ว่า เราทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง ทำไปได้ประมาน 2-3 สัปดาห์ ก้มีพนักงานใหม่เข้ามา ในตำแหน่ง วิศวกรโยธา ตอนแรกๆ ก้ไม่รุ้สึกไม่ได้เอะใจ ไม่ได้คิดอะไร แต่พอมาสักระยะก้ไม่รุ้ว่ามันเกิดขึ้นมาได้ไง จนเขาได้ไปไซตืงานต่างจังหวัด เราคุยกันค่อยข้างบ่อยแต่ในเรื่องงานนะ เราพยายามชวนคุยตลอด แต่บางคร้งก้นึกไม่ออกว่าจะคุยเรื่องอะไร แล้วก็มักจบที่เรื่องงานทุกทีไป เราสองคน เป็นนักศึกษาเพิ่งจบใหม่ทั้งคู่ เขาน่ะดูท่าทางก้เก่งเอาเรื่องอยุ่แต่เราเนี่ยไม่ค่อยจะรุ้เรื่อง จนอยุ่มาวันนึงไม่รุ้ว่าเป็นข่าวดีหรือข่าวร้าย เราได้ไปประจำไซต์งานที่เดียวกัน ทำงานที่เดียวกัน กินด้วยกัน อยุ่แบบนี้เป็นกิจวัตรประจำวัน แต่ไม่ได้ไปทำกันแค่ 2คนหรอกนะ มีเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆด้วย อยุ่ๆกันไปก็เริ่มสนิท กันในระดดับหนึ่ง เราก้พยามหยอดตลอดนะ ออกตัวก็แล้ว แซวก้มีบ้าง บางครั้งเขาก้เหมือนจะมีใจน่ะ เวลาสบตากันทีไรเหมือนมันมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เราคิดไปไกล ไม่รุ้ว่าเขาคิดเหมือนกับเรารึป่าว ก้เป็นแบบนี้มาเรื่อย มีอยุ่วันนึง หนังเข้าไอเราก็เหนว่ามันน่าจะตลกดี ก้เลยพูดขึ้นลอยๆว่า เรื่องนี้เข้าวันนี้นี้น่ะ จู่ๆก็ได้ยินเสียงๆนึง ตอบกลับมาว่า "ไปดูป่ะ" โอ๊ยยยยย  วินาทีนั้นอธิบายไม่ถูกเลยจ้า ไม่รุ้ว่าจะรุ้สึกอะไรดี งง  ก็เลยถามกลับไปว่า " นี้ชวนอ่อ " ทั้งๆที่คนอื่นก็อยุ่ในห้องทำงานด้วย พอได้ยินเสียงตอบกลับว่า "อือ" โห แถบไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเลย รีบหันหน้ากลับมาที่โน๊ตบุ๊ค แล้วยิ้มในใจนี้คือแบบอยากกร๊ดดดดดดด ดังๆ มาก แต่ก้ได้แค่ตะโกนออกไปว่า นี้อย่าชวนเล่นๆนะ ไปหมดนะจะบอกให้ ก้คนมันเขิน เนอะ จะให้ทำไง ก้เลยตกลงกัน แต่จู่ๆเหตการณ์นึงก็มาถึง เขาบอกกับเราว่าจะลาออก ไอเราก้รุ้มาสักระยะแล้วว่าเขาไม่ชอบงานประเภทนี้ และก้รุ้ว่าไปสัมพาทมาหลายที่อยุ่ แต่ไม่คิดว่าจะไปปุ้บปับรวดเร็วขนาดนี้ ฮือๆๆ (ทำใจไม่ทัน) พอถึงวันลาออก ก้คุยกัน ว่าเรื่องดูหนังเอาไงไปมั้ย เขาก้ยืนยันหนักแน่นนะว่าจะไป พอถึงวันที่หนังเข้า ก้ไปดูนะ จะว่าเป็นเดทก้คงไม่ใช่เพราะไม่ได้มีอะไรพิเศษเลย เหมือนเพื่อนพากันไปดูมากกว่า นึกใจว่า นี้หรือออ คือสิ่งที่รอคอยมาตั้งนานนนนนน 5555+ หลังจากนั้น ก้ไม่ได้เจอกันเลย มีแต่ไลน์คุยกันบ้างเพราะติดช่วงปีใหม่ต่างคนต่างกลับบ้าน  ไอเราก้จู่โจมเลยนะจีบเลย หยอดแทบทุกเม้ดที่มี แต่ก้ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หรืออาจเป็นเพราะเขาไม่ได้คิดอะไรกับเรามากกว่ามั้ง เราคงคิดไปเอง พอเปิดทำงานมาหลังปีใหม่ จากที่เคยเจอกันทุกวัน ทำงานด้วยกัน มาเจอโต๊ะที่ว่างเปล่า เหมือนมันขาดอะไรไปสักอย่าง เราพยามยามทักไปหาเขาอยุ่ประจำ ทักไปตลอดแต่ก้ได้คำตอบมาแค่เหมือนถามคำตอบคำ บางทีก้สงสัยว่าที่ไม่ตอบนี้ไม่อยากคุยกเรารึป่าว แต่พอถามเพื่อนทำงานคนอื่นๆ ก้เป็นลักษณะเดียวกันนะ  ทั้งๆที่เขาเป้นคนจับโทรศัพย์ตลอดเวลา หยิบมาดูก้บ่อย เอาความจิงพิมก้ไว แบบนี้สินะ ที่เขาบอกว่า การตอบแชทไวขึ้นอยุ่กับความสำคัญของคนที่สนทนาด้วย  T T สิ่งที่ไม่ชอบในตัวเขาคือ ความเจ้าชู้ เขาเป็นผู้ชายเจ้าชู้ปกติถ้าผู้ชายเจ้าชู้แบบนี้เราไม่เคยคิดที่จะยุ่งด้วยเลยนะในทางแบบนี้ แต่เพราะเขาอะไรบางอย่างที่เราชอบมาก อาจจะเป็นความคิด กับทัศนคติมั้ง ที่ทำให้ชอบได้ถึงขนาดนี้ .... แต่ทุกวันนี้ก้ยังถามคำตอบคำอยุ่นะ เราว่าเราควรตัดใจ T T  #สู้ต่อ หรือท้อต่อไป