เดทเเรก ที่ได้คุยกับหนุ่มเยอรมัน มา 7 เดือน เราอายุเท่ากัน เรารักเขามาก
เราคิดว่าเราเตรียมตัวเราดีทุกอย่างเเล้ว เพราะเวลาทให้เรารู้จักเขาดีพอ ที่รู้คือเขาจะชอบ ผญผิวเเทน หรือขาวก็ได้ สูงเพราะเขาสูง เเละ skinny เป็นสิ่งที่เรามี
เราพาเพื่อนไปเพราะเพื่อนตรงกันข้าม เเต่เขาก็สวย

-ครั้งเเรกที่เราเดินไปกับเพื่อนไปเจอเขา  เราเเนะนเพื่อนให้เขารู้จัก เเต่เราอายเราให้เพื่อนชวนเขาไปทานอาหาร เเต่ครั้งเเรกที่เจอเขาไม่มองที่เราเลย
พูดเเค่ว่าเเล้วคุณชื่ออะไร เเต่เขาก็รู้ยุ เเต่เขาคุยกับเพื่อนเราทั้งๆที่เราก็ยืนยุ เรารู้ว่าตัวเองอาย เขาก็รู้ว่าเพื่อนเรามีเเฟนที่ทงานอยู่ที่ร้านอาหารที่จะพาไป

- พอไปถึงร้านอาหาร เขาจะพูดเเต่เรื่องตนเองชะส่วนมาก เป็นคนหลงตัวเอง บอกว่า กระเทยชอบตัวเองบ้าง เเละก็มีผญ ที่น่าจะมากับเเฟนเเต่ ผญ เป็นคนมาจากประเทศเดียวกันก็มาทักเขาคุยกันอะไรไม่รู้ เรากับเพื่อนก็นั่งฟัง เเล้วพอจบการสนทนาประโยคสุดท้าย เขาจะชอบพูดหันไปหาเพื่อนเราเเล้วก็คุยว่า ผญ คนนนั้นชอบเขา
   คือเขาไม่เเคร์ความรู้สึกเราเลยหรอ เราก็นั่งฟังยุ

เราไม่รู้เขารู้สึกยังไง เราไม่ค่อยถามเขา เรารู้สึกไม่ดีตั้งเเต่เขาไม่ค่อยหันมาพูด เเต่บางครั้งสบตา เเละก็มายืนข้างๆ พูดถึงความรู้สึกเรามันไม่มีมากเท่าเดิมตั้งเเต่ตอนคุยกันที่ผ่านมาเราถามว่าทำไมเธอหายไปสักพักเเละก็ติดต่อมา เขาก็จะบอกว่าทำงาน เราถามเขา เเทนที่เขาจะหันมาตอบเรา เขาหันหน้าไปมองเพื่อนเเล้วเหมือนเพื่อนถาม

   เรารักเขามาก เเต่ความรู้สึกมันเฉยฉาไปเกินครึ่งก่อนหน้าจะเจอกัน พอเจอกันถามว่าดีใจไหม ดีใจ เเต่เรารู้สึกโกรธเขาที่ทำร้ายความรู้สึก ให้มันเฉยชาเเต่ถ้าถามว่ารักไหม ไม่เคยมีวันลดลง เเละยังเป็นห่วงตลอด
    เเต่เขายังรักสนุกชีวิตวัยรุ่น ยังไม่จริงจัง เรารู้เราก็เป็นเพื่อนกับเขายุ