คือ ผมเป็นผู้ป่วยโรคเกี่ยวกับทางเดินปัสสาวะ ปกติต้องปัสสาวะทุก 2 ชั่วโมง แต่ถ้าเดินทางหรือตื่นเต้นเพียงชั่วโมงเดียวก็ปวดปัสสาวะแล้ว ผมไปหาหมอรักษาแล้วดีขึ้นแต่ยังไม่หายดี ไปไหนมาไหนเลยต้องพกใบแพทย์ (ตามรูป 1) และต้องทำแผนที่ห้องน้ำไว้ก่อน ว่าจุดไหนมีห้องน้ำที่ปัสสาวะได้ ส่วนใหญ่จะเน้นส่วนราชการหรือสถานีตำรวจ เช่น จากบ้านที่พุทธมณฑลสาย 4 ไปราม 1 ราม 2 และไปศูนย์ราชการฯ แจ้งวัฒนะ เราทำจุดเข้าห้องน้ำไว้หมด (เคยรถติดบนทางด่วนบางนา ขอคนขับลงรถ และวิ่งมากกระโดดลงทางด่วนตรงที่มันเตื้ยๆ มา 2 ครั้งและ) เพราะจากที่คนปกติขึ้นรถเมลล์เพียง 1 ต่อ แต่ผมต้องลงกลางทางเลยเป็น 2 ต่อ 3 ต่อ ตลอดเลย
ประกอบกับล่าสุดเห็นข่าวของ พลตำรวจโท ศานิตย์ มหถาวร เมื่อครั้งเป็นรักษาราชการแทนผู้บัญชาการตำรวจนครบาล ที่อนุญาตให้ประชาชนเข้าห้องน้ำป้อมตำรวจและสถานีตำรวจได้ ภายหลังมีคดีข่มขืนในห้องน้ำ ตามลิ้งข่าวไทยรัฐนี้
http://www.thairath.co.th/content/660544
ปัจจุบัน ผมทำงานในหน่วยงานราชการแห่งหนึ่งที่ศูนย์ราชการฯ แจ้งวัฒนะ และต้องโดยสารรถเมลล์สาย 66 ศูนย์ราชการ-สายใต้ใหม่ เป็นประจำ ซึ่งต้องผ่านแยกพระราชวังศุโขทัย (เห็นที่ป้องเขาเขียนแบบนี้) ตรงข้างๆ วชิรพยาบาล อะ ซึ่งขากลับตอนเย็นผมจะผ่านแยกนั้นประมาณช่วงเย็นและช่วงดึกก่อนรถหมดสาย ซึ่งแยกพระราชวังดังกล่าวรถติดมากในตอนเย็น หางแถวยาวเลยศรีย่านไปเลย เคยทนมากติดหน้าแยกแล้วทนปวดปัสสาวะไม่ไหวขอคนขับลง แล้ววิ่งไปเข้าห้องน้ำที่สถานีตำรวจตรงข้ามวชิรพยาบาลสองครั้งแล้ว เสร็จธุระแล้วต้องวิ่งกลับย้อนไปหนึ่งป้ายรถเมลล์เพื่อไปขึ้นสาย 66 ไปสายใต้ใหม่อีกรอบ เพราะหลังจากรถผ่านป้ายศรีย่านแล้วรถเมลล์จะชิดขวาเลย ไม่จอดให้ลงป้ายหน้าวชิรพยาบาลอีกเพราะจะต้องเลี้ยวขวาแยกวชิระไปสะพานกรุงธนบุรี (คือถ้ารู้ตัวก่อนจะลงศรีย่านหาห้องน้ำ แต่ถ้าตัดสินใจผิดไม่ลง ก็ต้องมาวัดดวงที่แยกวังศุโขทัย และถ้ามาตอนดึกๆ ห้างร้านก็ปิดหมด)
เมื่อวันเสาร์ที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลาประมาณ 10.00 น. ผมทำธุระที่โรงพยาบาลวชิร
พยาบาล พอจะมีเวลาเลยเดินจากโรงพยาบาลย้อนเส้นทางเดินรถเมลล์สาย 66 ไปทางแยกศรีย่าน และก็ไล่ถามข้างทางไปว่ามีห้องน้ำที่ไหนบ้างแถวนั้นที่พอจะเข้าได้บ้าง จนมามีปัญหาที่ป้อมตรงข้ามพระราชวังศุโขทัย หน้าโรงเรียนทีปังกรณ์วิทยาพัฒน์ (วัดโบสถ์) (ตามรูป 2 และ 3)
ผมเห็นในป้อมมีห้องน้ำ 1 ห้อง เป็นป้อมติดแอร์ อยู่บนฟุตบาท ประตูเขียนว่าจุดตรวจหน้าวังศุโขทัย สัญญาบัตร และมีตำรวจที่เดินกลับมาจากการรับเสร็จหนึ่งคน เลยเข้าไปถาม (ตอนแรกก็เกรงๆ เพราะป้อมอยู่ตรงข้ามวัง และมีเขียนว่าสัญญาบัตรด้วย แต่เห็นว่าแค่ถามเฉยๆ คงไม่เป็นไรมั้ง ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร)
ผม : “คุณตำรวจครับ ป้อมนี้ผมเห็นมีห้องน้ำ ประชาชนเข้าได้ไหมครับ” (ถามอย่างสุภาพจริงๆ สาบาน)
ตำรวจ : (เขามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ซึ่งวันนั้นผมแต่งตัวชุดไปรเวท ) เขาถามผมเสียงดังเชิงตะคอกว่า “มาจากไหน”
ผม : “ผมเดินมาจากวชิรพยาบาล ผมเป็นผู้ป่วยทางเดินปัสสาวะ มีใบแพทย์ ผมแค่อยากถามไว้ก่อนว่า ห้องน้ำที่ป้อมตำรวจนี้ ประชาชนเข้าได้หรือไม่”
ตำรวจ : ทำหน้าไม่พอใจ และตะหวาดเชิงไล่ (ก็ไล่จริงๆ อะแหละ) เสียงดังว่า “เข้าไม่ได้ ห้องน้ำมีไว้ให้ตำรวจเข้า” พร้อมกับเดินเข้าป้อมและปิดประตูเลย
ฟังดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กๆ แต่บอกตรงๆ ว่ารู้สึกไม่ดีต่อตำรวจเลย เพราะผมป่วยก็ลำบากพออยู่แล้ว ผมก็แสดงตัวแล้วว่าเป็นผู้ป่วย มีใบแพทย์ และผมก็ถามดีๆ อย่างสุภาพเลยขอยืนยัน ตำรวจคนนั้นนอกจากไม่ตอบผมดีๆ แล้วยังตะหวาดไล่ผม (เสียดายไม่ได้ถ่ายคลิปมาจะเห็นกิริยาว่าไล่จริงๆ) คือถ้าตอบว่าไม่ได้ ผมก็ไม่อะไร เพราะกะจะไปถามโรงเรียนกับวัดใกล้ๆ เป็นลำดับต่อไปอยู่แล้ว แค่ขอระบาย
รูป 1 (ขอปิดรายละเอียดสำคัญบางส่วนนะคร้บ แค่จะบอกว่ามีใบแพทย์จริงๆ)
รุป 2 และ 3 รูปป้อมที่ไปถาม
ถามตำรวจอย่างสุภาพว่า“ห้องน้ำที่ป้อมนี้ประชาชนเข้าได้ไหม”โดนตำรวจไล่ ไม่เห็นเหมือนที่พลตำรวจโท ศานิตย์ มหถาวร บอกเลย
ประกอบกับล่าสุดเห็นข่าวของ พลตำรวจโท ศานิตย์ มหถาวร เมื่อครั้งเป็นรักษาราชการแทนผู้บัญชาการตำรวจนครบาล ที่อนุญาตให้ประชาชนเข้าห้องน้ำป้อมตำรวจและสถานีตำรวจได้ ภายหลังมีคดีข่มขืนในห้องน้ำ ตามลิ้งข่าวไทยรัฐนี้ http://www.thairath.co.th/content/660544
ปัจจุบัน ผมทำงานในหน่วยงานราชการแห่งหนึ่งที่ศูนย์ราชการฯ แจ้งวัฒนะ และต้องโดยสารรถเมลล์สาย 66 ศูนย์ราชการ-สายใต้ใหม่ เป็นประจำ ซึ่งต้องผ่านแยกพระราชวังศุโขทัย (เห็นที่ป้องเขาเขียนแบบนี้) ตรงข้างๆ วชิรพยาบาล อะ ซึ่งขากลับตอนเย็นผมจะผ่านแยกนั้นประมาณช่วงเย็นและช่วงดึกก่อนรถหมดสาย ซึ่งแยกพระราชวังดังกล่าวรถติดมากในตอนเย็น หางแถวยาวเลยศรีย่านไปเลย เคยทนมากติดหน้าแยกแล้วทนปวดปัสสาวะไม่ไหวขอคนขับลง แล้ววิ่งไปเข้าห้องน้ำที่สถานีตำรวจตรงข้ามวชิรพยาบาลสองครั้งแล้ว เสร็จธุระแล้วต้องวิ่งกลับย้อนไปหนึ่งป้ายรถเมลล์เพื่อไปขึ้นสาย 66 ไปสายใต้ใหม่อีกรอบ เพราะหลังจากรถผ่านป้ายศรีย่านแล้วรถเมลล์จะชิดขวาเลย ไม่จอดให้ลงป้ายหน้าวชิรพยาบาลอีกเพราะจะต้องเลี้ยวขวาแยกวชิระไปสะพานกรุงธนบุรี (คือถ้ารู้ตัวก่อนจะลงศรีย่านหาห้องน้ำ แต่ถ้าตัดสินใจผิดไม่ลง ก็ต้องมาวัดดวงที่แยกวังศุโขทัย และถ้ามาตอนดึกๆ ห้างร้านก็ปิดหมด)
เมื่อวันเสาร์ที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลาประมาณ 10.00 น. ผมทำธุระที่โรงพยาบาลวชิร
พยาบาล พอจะมีเวลาเลยเดินจากโรงพยาบาลย้อนเส้นทางเดินรถเมลล์สาย 66 ไปทางแยกศรีย่าน และก็ไล่ถามข้างทางไปว่ามีห้องน้ำที่ไหนบ้างแถวนั้นที่พอจะเข้าได้บ้าง จนมามีปัญหาที่ป้อมตรงข้ามพระราชวังศุโขทัย หน้าโรงเรียนทีปังกรณ์วิทยาพัฒน์ (วัดโบสถ์) (ตามรูป 2 และ 3)
ผมเห็นในป้อมมีห้องน้ำ 1 ห้อง เป็นป้อมติดแอร์ อยู่บนฟุตบาท ประตูเขียนว่าจุดตรวจหน้าวังศุโขทัย สัญญาบัตร และมีตำรวจที่เดินกลับมาจากการรับเสร็จหนึ่งคน เลยเข้าไปถาม (ตอนแรกก็เกรงๆ เพราะป้อมอยู่ตรงข้ามวัง และมีเขียนว่าสัญญาบัตรด้วย แต่เห็นว่าแค่ถามเฉยๆ คงไม่เป็นไรมั้ง ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร)
ผม : “คุณตำรวจครับ ป้อมนี้ผมเห็นมีห้องน้ำ ประชาชนเข้าได้ไหมครับ” (ถามอย่างสุภาพจริงๆ สาบาน)
ตำรวจ : (เขามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ซึ่งวันนั้นผมแต่งตัวชุดไปรเวท ) เขาถามผมเสียงดังเชิงตะคอกว่า “มาจากไหน”
ผม : “ผมเดินมาจากวชิรพยาบาล ผมเป็นผู้ป่วยทางเดินปัสสาวะ มีใบแพทย์ ผมแค่อยากถามไว้ก่อนว่า ห้องน้ำที่ป้อมตำรวจนี้ ประชาชนเข้าได้หรือไม่”
ตำรวจ : ทำหน้าไม่พอใจ และตะหวาดเชิงไล่ (ก็ไล่จริงๆ อะแหละ) เสียงดังว่า “เข้าไม่ได้ ห้องน้ำมีไว้ให้ตำรวจเข้า” พร้อมกับเดินเข้าป้อมและปิดประตูเลย
ฟังดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กๆ แต่บอกตรงๆ ว่ารู้สึกไม่ดีต่อตำรวจเลย เพราะผมป่วยก็ลำบากพออยู่แล้ว ผมก็แสดงตัวแล้วว่าเป็นผู้ป่วย มีใบแพทย์ และผมก็ถามดีๆ อย่างสุภาพเลยขอยืนยัน ตำรวจคนนั้นนอกจากไม่ตอบผมดีๆ แล้วยังตะหวาดไล่ผม (เสียดายไม่ได้ถ่ายคลิปมาจะเห็นกิริยาว่าไล่จริงๆ) คือถ้าตอบว่าไม่ได้ ผมก็ไม่อะไร เพราะกะจะไปถามโรงเรียนกับวัดใกล้ๆ เป็นลำดับต่อไปอยู่แล้ว แค่ขอระบาย
รูป 1 (ขอปิดรายละเอียดสำคัญบางส่วนนะคร้บ แค่จะบอกว่ามีใบแพทย์จริงๆ)