BTS:You Never Walk Alone ก้าวเดินต่อไปในแนวทางของตัวเอง

อัลบัมพิเศษนี้ ถึงจะมีเพลงใหม่ออกมา 3+1(Wings) เพลง แม้จำนวนเพลงใหม่จะน้อย แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวัง เมินเฉย หรือความรู้สึกตื่นเต้นลดลงเลย อีกทั้งยังได้เห็นถึงพัฒนาการที่ไม่หยุดนิ่งของบังทันที่ก้าวหน้าไปอีกขั้น ทั้งในเรื่องของดนตรี เนื้อเพลง และความคิดความอ่านที่ถ่ายทอดออกมาจากเพลง
กระทู้นี้จะขอพูดถึงแค่ 4 เพลงใหม่ที่เพิ่มเข้ามา เพราะว่าเคยพูดถึงเพลงอื่นๆแล้วในกระทู้ก่อนหน้าที่เราเคยเขียน[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://ppantip.com/topic/35715332 ทุกสิ่งที่เราเขียนเป็นในมุมมองของคนคนนึงนะคะ ทุกคนสามารถเห็นต่างและแลกเปลี่ยนความรู้สึกกันได้ค่ะ

-A Supplementary Story : You Never Walk Alone-
ถ้าจะมีสักเพลงที่อิมแพคกับใจของเราตั้งแต่ครั้งแรกที่ฟัง ก็คงจะเป็นเพลงนี้ที่อยู่ในอันดับต้นๆในใจเราไปแล้ว ปกติเวลาเราฟังเพลงเราจะใช้อารมณ์ ความรู้สึกฟังก่อนเลย พวกความหมายของเพลงจะเป็นเรื่องท้ายๆในการฟังเพลงของเรา ส่วนตัวไม่ได้รู้ความหมายของตัวเพลงนะคะ แต่ฟังครั้งแรกก็รู้สึกอุ่นในใจเลย รู้สึกว่าเพลงส่งกำลังใจมาให้เรา รู้สึกถึงความปลอบประโลม มันให้ความรู้สึกแบบน้ำตารืน เมโลดี้ก็งามมาก เสียงเปียโน(?) หรือเครื่องกดอิเล็กทรอนิกส์สักอย่างที่คลอไปทั้งเพลง มันทำให้เพลงนี้มีความงามในตัวเอง ถ้าความหมายของเพลงไปในทางบวกจริงๆ นั่นแสดงให้เห็นว่าบังทันสามารถถ่ายทอดตัวดนตรีเน้นๆ ออกมาได้อย่างสอดคล้องและเป็นเหตุเป็นผล หลายเพลงของน้องๆ เรารู้สึกว่าเนื้อเพลง กับเมโลดี้ มันเข้าคู่กัน ไปในทิศทางเดียวกัน

อีกเรื่องที่เป็นจุดเด่นของบังทันคือ เลือกเสียงร้องได้เหมาะสมกับแต่ละท่อน ทั้งแรปเปอร์และโวคอลของวงมีเสียงที่ต่างกันค่อนข้างเด่นชัด การจับไปลงท่อนไหนค่อนข้างเป็นเรื่องที่ละเอียดละอ่อน ถ้าอยู่ในจังหวะที่ถูกที่ถูกเวลา ผลลัพธ์มันจะออกมาดีเอง
ในบรรดาเพลงใหม่ เราเทใจให้เพลงนี้สุดเลย

-Spring Day-
เราแพ้ตั้งแต่ทีเซอร์ พอมาฟังของจริงเต็มเพลงก็แพ้ตั้งแต่พาร์ทดนตรีท่อนแรปของนัมจุนเลย ชอบจังหวะการลงคำของท่อนแรปของเขา แล้วต่อด้วยเสียงร้องของจีมิน การร้องแบบทิ้งหางเสียงของเขามีเสน่ห์ ดนตรีแน่นตั้งแต่เริ่ม เพลงนี้ค่อนข้างฟังง่ายกว่าที่เราคิด เพราะตอนที่ออกทีเซอร์มาเรานึกว่าเป็นแบบนั้นทั้งเพลง(ซึ่งส่วนตัวเราค่อนข้างชอบที่จะให้เป็นแบบทีเซอร์ทั้งเพลง ดนตรีแน่นๆ ฟังแล้วให้อารมณ์แบบวงดนตรีฝั่งตะวันตกที่เราฟังอยู่) ความซอฟท์ของเพลง ที่ไม่ได้ซอฟท์แบบจืดจาง แต่เป็นความละเอียดในการแบ่งจังหวะการร้อง และดนตรี เป็นท่อนๆไปอย่างชัดเจน ทำให้คนฟังทั่วไปจับจังหวะของเพลงได้ ทีนี้ก็ง่ายที่ฮัมเพลงตามแล้ว เพลงนี้เป็นเพลงโปรโมทที่เราฮัมไปทั้งเพลงได้ง่ายและไวมากเลย

ถ้าฟังดูดีๆ รู้สึกว่าท่อนคอรัสนี่ให้อารมณ์ยุค 80’-90’ เหมือนกันนะคะ เหมือนตั้งใจให้อัดเสียงออกมาเป็นแบบนั้นรึป่าวไม่รู้ รู้สึกถึงความแตกพร่าของเสียง และเครื่องดนตรีเล็กน้อย เราก็ไม่ได้มีความรู้ทางเทคนิคดนตรีอะไรเลยค่ะ พูดไปตามที่ได้ยิน
อีกอย่างที่เด่นคือท่อนคอรัสที่ประสานเสียงกันทั้งเพลงเลย เสียงใครต่อใครบ้างก็ไม่รู้ ประสานเสียงกันหลายชั้น หลายเลเยอร์มาก ฟังดูมีมิติดี

ไหนๆเพลงนี้ก็เป็นเพลงที่มีMV ขอพูดถึงสักนิดนะคะ บังทันเป็นวงที่องค์ประกอบศิลป์ดีมาตลอดในส่วนของMVและรูปพวกที่ให้มาในอัลบัม ทั้งสีและการจัดวางตำแหน่งของตัวบุคคลกับพื้นหลัง ในMVนี้ก็ทำได้ดีเช่นกัน
MVนี้เราสัมผัสได้ถึงความไร้เดียงของเหล่าเด็กน้อย ความไม่มีพิษภัยของเด็กๆที่สื่ออกมา ด้วยหน้าตา ท่าทาง โทนสีโดยรวมของMV ชอบการถ่ายแบบเฟรมกว้างด้วย ไม่แน่ใจว่าพวกสถานที่ที่ถ่ายมุมกว้างแต่ละฉาก สถานที่จริง หรือว่าใช้cgนะคะ ถ้าของจริงก็ขอชมLocation manเลย หาที่ได้ดูความเหงาเกาะกินหัวใจมาก

-Not Today-
ตอนดูทีเซอร์คือปังอยู่นะคะ มีความMadMax ซึ่งเป็นเรื่องโปรดของเราเลย รอดูภาพสวยๆจากMVเลยตอนนี้ เราเลยตั้งความหวังไว้สูงมาก ทั้งตัวMVและเพลง อาจจะเพราะเราตั้งความหวังไว้สูงนี่แหละค่ะ ความรู้สึกแรกที่ฟังเลย รู้สึกว่าดนตรีมันทุ้มไป เราก็เรียกไม่ถูก แต่เหมือนเสียงทุ้มเบสมันเด้งขึ้นมาเลย เราเลยรู้สึกว่ามันมีฟิลเตอร์บางๆมาบังอยู่ เหมือนเรากำลังจะออกไปวิ่งแต่มีหญ้ามันพันแข้งพันขา คือถ้าเทียบดนตรีกับเพลง Fire อันนี้คือดนตรีและทำนองหลายๆอย่างมันพุ่งชน สว่างวาบออกมาเลย แต่ส่วนตัวคิดว่าเพลงนี้ทำมาเพื่อเพอร์ฟอร์แมนซ์ ถ้าอยู่บนเวทีเราอาจจะมีความคิดอีกแบบนึงก็ได้ค่ะ (อันนี้เขียนตอนได้ฟังแต่เพลงนะคะ MV ยังไม่ออก ยังไม่เห็นการแสดงบนเวทีใดๆทั้งสิ้น) แต่ไม่ว่ายังไง ภาพรวมของเพลง ก็ไม่ยากแก่การโยกคอตามเลย

บังเอิญไปเจอความหมายของเพลงนี้เข้า ตกใจเล็กน้อย ไม่คิดว่าจะมาแนวแอบให้กำลังใจอยู่ลึกๆ แต่ชอบเลยนะ ชอบท่อนที่มีการใช้ประโยคของ มาร์ติน ลูเธอร์ คิง จูเนียร์ ที่บอกว่า “ถ้าบินไม่ได้ก็วิ่ง วิ่งไม่ได้ก็เดิน เดินไม่ได้ก็คลาน ทำอย่างไรก็ได้ให้เคลื่อนที่ไปข้างหน้า” เอามาใส่ในเพลงตรงท่อน “ บินไม่ได้ก็วิ่ง วิ่งไม่ได้ก็เดิน เดินไม่ได้ก็คลาน แต่ถ้าคลานก็ต้องเพิ่มเกียร์” คือไม่ได้ดูถูกคนที่คลาน ตรงนี้เราว่าดีมากเลย เคยอ่านหลายคนที่เขาบอกว่าเพลงของบังทันเป็นเพลงหล่อเลี้ยงจิตใจ มันสัมผัสได้จริงๆ

-Wings-
ตอนเป็นOutroเวอร์ชั่นสั้น ตอนนั้นเรารู้สึกว่า เออ มาสั้นๆนี่แหละ ทำให้อัลบัมก่อนมันจบสมบูรณ์แล้ว ปิดอัลบัมได้ลงตัว ตอนเวอร์ชั่นนั้นแค่รู้สึกว่าอยากสยายปีกนะคะ พอเวอร์ชั่นเต็มก็รู้สึกว่าบินได้เลยค่ะทีนี้ เสียงแรปของเจโฮป ยังเป็นสิ่งที่เราชอบที่สุด เจโฮปมีโฟลวที่กระตือรือร้น เต็มไปด้วยความสว่าง และพลังงานบวก ใจเต้นทุกครั้งที่ฟังเลย ไม่ว่าท่อนของเจโฮปจะไปอยู่ที่เพลงไหนเราจะรู้สึกตื่นและสนุกกับท่อนนั้น

การฟังเพลงของบังทันสนุกอยู่อย่างนึงสำหรับเรานะคะ เพราะพวกเขาทำเพลงเอง ดนตรีเอง และแต่งเนื้อร้องเอง มันเลยทำให้สิ่งที่เรากำลังพูดถึงต่างๆในกระทู้นี้ หมายถึงพวกเขาตรงๆ ส่งตรงไปถึงพวกเขา มันทำให้การอุดหนุนเพลงของพวกเขาส่งไปถึงพวกเขาโดยตรง เพื่อที่จะเอาไปพัฒนาต่อๆไป
ตอนนี้อาจจะเห็นว่าบังทันปังมาก แต่เราคิดว่าบังทันไม่ได้ดังในลักษณะของเซเลป จะพูดว่ายังไงดี คือเรารู้สึกว่าน้องดังในลักษณะของความเป็นทีม ความเป็นศิลปิน ดังโดยเพลง โดยเพอร์ฟอร์แมนซ์บนเวที

การเติบโตอย่างรวดเร็วของพวกเขา ยอดวิวต่างๆในยูทูป หรือยอดโหลดที่เพิ่มขึ้นในอัลบัมนี้ ที่สานต่อมาจากอัลบัมที่แล้ว ไม่ใช่การเติบโตในสเกลของแฟนคลับเพียงอย่างเดียวแล้วนะคะ พวกเขามีแฟนเพลง หรือคนทั่วไปที่สนใจในเพลงเคป๊อบ ที่รอคอยการกลับมาของพวกเขาทุกครั้ง ได้แวะเข้าไปฟัง เข้าไปชมเพลงของพวกเขา
บังทันเป็นวงที่ไม่หยุดนิ่ง สร้างสรรค์สิ่งใหม่ตลอดเวลา แต่ภายใต้สิ่งใหม่ๆ พวกเขาก็ยังใช้วัตถุดิบเดิมที่มีอยู่ในตัวถ่ายทอดออกมา มันจึงคงความเป็นตัวของพวกเขาอยู่ การรู้จักปรับตัวให้เข้ากับยุคสมัย บนพื้นฐานความเป็นตัวเองเป็นเรื่องที่ดีสุดแล้วค่ะ

ปล.ไม่ต้องกดโหวตก็ได้นะคะ ฮือออ กระทู้บังทันบนนู้นเยอะแว้ว อันนี้มาคุยสนุกๆกันเรื่องเพลงดีกว่า