สวัสดีค่ะ เจ้าของกระทู้คิดอยู่นานเลยว่าจะมาแบ่งปันประสบการณ์นี้ดีไหมแต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเขียน
ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ ตอนนี้เป็นนักเรียนชั้นม.5 ค่อนข้างที่จะตั้งใจเรียน ได้เกรด 4.00 มาตลอดตั้งแต่เรียนมาป.1ถึง ม.5
แต่จขกท.ก็ไม่มายด์เรื่องเกรดนะคะ ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เกรดไม่ใช่ตัวกำหนดชีวิต
เข้าเรื่องกันเลยค่ะ ตั้งแต่เป็นเด็กตัวเล็กๆจนโตมาเรียนอย่างเดียวเลย ไม่เคยไปยุ่งกับความรัก เพื่อนๆเขามีแฟนกันเราก็ไม่เคยไปสนใจ
จะมีความรักก็แต่กับครู เราแค่รู้สึกกับเขาว่าเขาเป็นเหมือนแม่ที่คอยดูแลเราแล้วรู้สึกปลื้มใจ
ครูแต่ละคนที่ชอบก็เป็นครูผู้หญิงทั้งนั้น อันนี้ก็น่าจะเป็นเรื่องธรรมดาของหลายๆคนที่น่าจะเคยเป็นนะคะ แต่จขกท.รู้สึกว่าบางทีตัวเองก็เป็นเลสเบี้ยน(คิดไปเอง)
แต่จุดเปลี่ยนของเรื่องนี้คือตอน ม.4 เลยค่ะ รู้จักกับครูผู้หญิงท่านหนึ่ง ท่านเป็นครูที่เหมือนเป็นทั้งเพื่อน ทั้งพี่ ทั้งครู ทั้งแม่ เป็นได้โหม๊ดดดสำหรับเรา เขารักเรามาก เราก็รักเขามาก ชนิดที่ว่ามีอะไรบอกกันได้ทุกอย่าง ครูรู้จักบุคคลท่านหนึ่งขอแทนชื่อว่า B เราเรียกเขาว่าพี่ B พี่Bเป็นคนเก่งมาก ความสามารถรอบด้าน เป็นผู้ชายที่มีโลกส่วนตัวสูง เข้าถึงยาก แต่เป็นผู้ชายที่อบอุ่น(เราคิดเอาเอง) ดีทุกอย่างยกเว้นหน้าตา อายุ 34 ปี
คุณครูรู้จักกับคุณ B ก่อนหน้าเราไม่กี่เดือน ตอนจขกท.รู้จักกับพี่Bใหม่ๆก็ชอบไปคุยกับเขาเพราะเขามักจะให้ความคิด แนวคิด ที่เลิศๆกับเราเสมอ
แล้วคุณครูก็ชอบคุยกับเราเกี่ยวกับเรื่องของพี่Bด้วย มีอยู่วันนึงคุณครูบอกกับเราว่าคุณครูเขาแอบชอบพี่ B มานานแล้ว เราก็เออดีจังงงง5555
แต่ต้องแอบดีใจทั้งน้ำตาเพราะเขาชอบมานานและเลิกชอบไปแล้ว รู้สึกผิดหวังที่เขาไม่ได้คบกัน มาคิดทบทวนดูดีๆแล้วก็คิดว่าเป็นเพราะเราหรือเปล่าที่เขาไม่ได้คบกัน เพราะบางทีเราก็ทำตัวสนิทกับคุณครูจนเกินหน้าเกินตามันอาจทำให้พี่ B รู้สึกว่าคุณครูไม่ได้สนใจพี่ Bเลย ตอนนั้นจขกท.เครียดมากคิดอยู่ตลอดว่า ที่เขาไม่ได้คบกันมันต้องเป็นเพราะเราแน่ๆ (ความคิดเด็กม.4แบบคิดเองเออเอง) ข้าวก็ไม่อยาก กินอะไรไม่ลง เครียดยิ่งกว่าเรื่องเรียน แล้วก็ตีตัวออกห่างจากคุณครูและพี่ B จนวันหนึ่งคุณครูต้องเป็นฝ่ายเข้ามาถามว่าเป็นอะไร แล้วเราก็เล่าให้ฟังทั้งหมด แล้วคุณครูก็บอกว่า อะไรมันจะเป็นมันก็เป็น คนที่ไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่ ...ฟังแค่นั้นแล้วเราก็ตัดสินใจเล่าความในใจออกไปว่า เราแอบชอบพี่ B มานานแล้ว แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ คุณครูบอกว่าไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ วันหนึ่งคนที่ต้องวิ่งตามอาจจะเป็นพี่ B
จากความคิดของเด็กม.4ในตอนนั้น...สู่ความคิดของเด็กม.5ในตอนนี้ ก็ ยังเป็นเหมือนเดิมค่า ไม่รู้ว่าแบบนี้คือความรักจริงๆหรือเปล่า หรือแค่การแอบชอบ ตอนนี้ก็ยังคิดว่าตัวเองยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจคำว่ารัก ยิ่งเป็นเด็กเรียนด้วย ตอนนี้ก็เลยได้แต่ตั้งใจเรียนอย่างเดียวเลยไม่สนใจเรื่องพี่ B ถ้าคนใช่เนื้อคู่กันจริง เขาต้องยังโสดจนกว่าจขกท.จะเรียนจบ 5555
นี่ก็เป็นประสบการณ์แบบคร่าวๆสั้นๆนะคะ เรื่องจริงๆมันมีอะไรเยอะมากมายอย่างกะนิยายแน่ะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ
และอยากถามว่ามันจะเป็นไปได้ไหม??
เด็ก รัก เรียน
ขอแนะนำตัวก่อนนะคะ ตอนนี้เป็นนักเรียนชั้นม.5 ค่อนข้างที่จะตั้งใจเรียน ได้เกรด 4.00 มาตลอดตั้งแต่เรียนมาป.1ถึง ม.5
แต่จขกท.ก็ไม่มายด์เรื่องเกรดนะคะ ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เกรดไม่ใช่ตัวกำหนดชีวิต
เข้าเรื่องกันเลยค่ะ ตั้งแต่เป็นเด็กตัวเล็กๆจนโตมาเรียนอย่างเดียวเลย ไม่เคยไปยุ่งกับความรัก เพื่อนๆเขามีแฟนกันเราก็ไม่เคยไปสนใจ
จะมีความรักก็แต่กับครู เราแค่รู้สึกกับเขาว่าเขาเป็นเหมือนแม่ที่คอยดูแลเราแล้วรู้สึกปลื้มใจ
ครูแต่ละคนที่ชอบก็เป็นครูผู้หญิงทั้งนั้น อันนี้ก็น่าจะเป็นเรื่องธรรมดาของหลายๆคนที่น่าจะเคยเป็นนะคะ แต่จขกท.รู้สึกว่าบางทีตัวเองก็เป็นเลสเบี้ยน(คิดไปเอง)
แต่จุดเปลี่ยนของเรื่องนี้คือตอน ม.4 เลยค่ะ รู้จักกับครูผู้หญิงท่านหนึ่ง ท่านเป็นครูที่เหมือนเป็นทั้งเพื่อน ทั้งพี่ ทั้งครู ทั้งแม่ เป็นได้โหม๊ดดดสำหรับเรา เขารักเรามาก เราก็รักเขามาก ชนิดที่ว่ามีอะไรบอกกันได้ทุกอย่าง ครูรู้จักบุคคลท่านหนึ่งขอแทนชื่อว่า B เราเรียกเขาว่าพี่ B พี่Bเป็นคนเก่งมาก ความสามารถรอบด้าน เป็นผู้ชายที่มีโลกส่วนตัวสูง เข้าถึงยาก แต่เป็นผู้ชายที่อบอุ่น(เราคิดเอาเอง) ดีทุกอย่างยกเว้นหน้าตา อายุ 34 ปี
คุณครูรู้จักกับคุณ B ก่อนหน้าเราไม่กี่เดือน ตอนจขกท.รู้จักกับพี่Bใหม่ๆก็ชอบไปคุยกับเขาเพราะเขามักจะให้ความคิด แนวคิด ที่เลิศๆกับเราเสมอ
แล้วคุณครูก็ชอบคุยกับเราเกี่ยวกับเรื่องของพี่Bด้วย มีอยู่วันนึงคุณครูบอกกับเราว่าคุณครูเขาแอบชอบพี่ B มานานแล้ว เราก็เออดีจังงงง5555
แต่ต้องแอบดีใจทั้งน้ำตาเพราะเขาชอบมานานและเลิกชอบไปแล้ว รู้สึกผิดหวังที่เขาไม่ได้คบกัน มาคิดทบทวนดูดีๆแล้วก็คิดว่าเป็นเพราะเราหรือเปล่าที่เขาไม่ได้คบกัน เพราะบางทีเราก็ทำตัวสนิทกับคุณครูจนเกินหน้าเกินตามันอาจทำให้พี่ B รู้สึกว่าคุณครูไม่ได้สนใจพี่ Bเลย ตอนนั้นจขกท.เครียดมากคิดอยู่ตลอดว่า ที่เขาไม่ได้คบกันมันต้องเป็นเพราะเราแน่ๆ (ความคิดเด็กม.4แบบคิดเองเออเอง) ข้าวก็ไม่อยาก กินอะไรไม่ลง เครียดยิ่งกว่าเรื่องเรียน แล้วก็ตีตัวออกห่างจากคุณครูและพี่ B จนวันหนึ่งคุณครูต้องเป็นฝ่ายเข้ามาถามว่าเป็นอะไร แล้วเราก็เล่าให้ฟังทั้งหมด แล้วคุณครูก็บอกว่า อะไรมันจะเป็นมันก็เป็น คนที่ไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่ ...ฟังแค่นั้นแล้วเราก็ตัดสินใจเล่าความในใจออกไปว่า เราแอบชอบพี่ B มานานแล้ว แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ คุณครูบอกว่าไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ วันหนึ่งคนที่ต้องวิ่งตามอาจจะเป็นพี่ B
จากความคิดของเด็กม.4ในตอนนั้น...สู่ความคิดของเด็กม.5ในตอนนี้ ก็ ยังเป็นเหมือนเดิมค่า ไม่รู้ว่าแบบนี้คือความรักจริงๆหรือเปล่า หรือแค่การแอบชอบ ตอนนี้ก็ยังคิดว่าตัวเองยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจคำว่ารัก ยิ่งเป็นเด็กเรียนด้วย ตอนนี้ก็เลยได้แต่ตั้งใจเรียนอย่างเดียวเลยไม่สนใจเรื่องพี่ B ถ้าคนใช่เนื้อคู่กันจริง เขาต้องยังโสดจนกว่าจขกท.จะเรียนจบ 5555
นี่ก็เป็นประสบการณ์แบบคร่าวๆสั้นๆนะคะ เรื่องจริงๆมันมีอะไรเยอะมากมายอย่างกะนิยายแน่ะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ
และอยากถามว่ามันจะเป็นไปได้ไหม??