สวัสดีทุกๆคนค่ะ จขกท.เป็นเด็กม.ปลายคนนึงที่มึนงงกับชีวิตของตัวเอง ไม่รู้จะเดินไปทางไหนดี มันมืดไปหมด มันมองไม่เห็นอะไรเลย เกิดอาการเบื่อหน่าย กลับจากโรงเรียนก็เอาแต่นอน แล้วก็ไม่ทำอะไร ตั้งใจจะอ่านหนังสือ ก็อ่านได้นิดเดียว ก็เบื่อที่จะอ่าน เพราะคิดว่าอ่านไปทำไม เบื่อ นอนดีกว่า เหมือนทุกวันนี้มันขาดแรงบันดาลใจในการดำรงชีวิต มันท้อ มีแต่อะไรไม่รู้ที่อธิบายไม่ถูก เวลามองเห็นเพื่อน รุ่นพี่ รุ่นน้องคนอื่นๆ ที่เขามีความชอบของเขา มีจุดมุ่งหมาย แล้วเขาตั้งใจทำมัน มันรู้สึกแย่เมื่อกลับมามองตัวเอง คือไม่มีแม้แต่เป้าหมายใดๆในชีวิตเลย ไม่รู้เลยว่าตัวเองชอบอะไร อยากทำอะไรจริงๆกันแน่เหมือนใช้ชีวิตให้ผ่านไปวันๆ ตื่นเช้ามาก็ไปโรงเรียนเพื่อรอโรงเรียนเลิกแล้วก็กลับ ตอนนี้อยู่ม.5 เดี๋ยวก็จะต้องเข้ามหาลัย เวลาครู หรือใครๆถามว่าอยากเข้าคณะไหน ก็ตอบไม่ได้ ได้แต่ตอบตามเพื่อนๆไป ว่าอยากเรียนครู เรียนหมอบ้างตามสถานการณ์ที่ถูกถาม เหอะๆ มีงี้ด้วย 5555 ตอนนี้รู้สึกไร้เป้าหมายมาก เครียดก็เครียด จะสอบติดไหม ยิ่งปีของเด็ก61ระบบเข้ามหาลัยก็เปลี่ยนไป ยังมึนงงกับชีวิตตัวเองส ว่าจะเดินไปทางไหน ตอนนี้ให้มองตัวเองในอนาคต มองไม่ออกจริงๆ ว่าจะเป็นยังไง การเรียนของจขกท.อยู่ในระดับดี ก็ไม่ได้แย่อะไร เพราะเกรดก็ถือว่าโอเค อยู่ในเกณฑ์ที่ดี และไม่เคยมีปัญหาเรื่องการเรียน แต่ก็รู้สึกว่าชีวิตตัวเองจืดๆอยู่ดี ไม่มีความชัดเจนอะไรเลย อยากให้พี่ๆเพื่อนๆช่วยแนะนำจขกท. ว่าต้องทำยังไง ปรับตรงไหนบ้างในการใช้ชีวิต ขอบคุณมากๆเลยนะคะ