สวัสดีคะนี้เป็นกระทู้แรกของเราเลยก็ว่าได้เราเหนื่อยมากคะเราอยากระบายถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ขอโทดด้วยนะคะ
เริ่มเลยละกันเราเจอกับแฟนในไอจีเราฟอลเค้าไปก่อนเองและแล้วเค้าก็มาฟอลกลับเราไปถล่มเค้าเค้าทักมาเราเริ่มคุยๆกันจนเปลี่ยนมาคุยเฟส เราเรียนอยู่พัทลุงแฟนเราเรียนอยู่สงขลาคุยกันมานานใจเราบอกเลยว่าคนนี้ใช่มากสำหรับเราเราเชื่อมั่นในตัวเค้ามากว่าจะไม่ทำให้เราเสียใจเราไว้ใจเค้ามากคุยกันมาสักระยะเค้าแท้คแคร์ดูแลเรามาตลอด เค้าเป็นคนแรกของเราเอาง่ายๆคือเราไม่เคยให้ใครมาก่อนรายอมเค้ายอมรับว่ากลัวมากแต่เพราะเรารักเค้ามาก เราไม่เคยไปนอนกับผู้ชายคนไหนเค้าคือคนแรก เราคบกันมาสักพักเกือบครึ่งปี ช่วงนั้นเป็นช่วงรับน้องเรายอมรับเราทำกิจกรรมหนักแต่เราไม่เคยจะหาใครมาแทนทีแฟนเราได้เลยไม่ว่าจะมีคนเข้าหาเราเยอะก็เหอะ ช่วงนั้นมหาลัยเราทั้งซ้อมอละรับน้องจริง ของเค้าก้เช่นกันเราต่างเวลาไม่ตรงกัน เราไม่ค่อยได้คุยกันเลยจนเรามารุ้ว่สเค้ามีคนอื่น เค้าคุยกับน้องในคณะเค้า เราจับได้ เค้าคิดกันมากกว่าน้องในคณะความไว้ใจความนักที่เราให้เค้าไปมันพังยับเยินไปหมดเราไว้ใจเค้ามากไปคนมีรหัสเฟสเค้าไปคุยกันในไลนืคะเราขอเลิกเรารับไม่ได้จริงๆ เราเลิกกันเลื่อนสถานะมาเป้นเพื่อนมันยากนะคะเราร้องไห้แทบทุกวันจนเราคุยๆกันละให้โอกาสกันใหม่ กลับมาครั้งนี้เราไม่มีรหัสเฟสไม่มีอะไรเลยเค้าบอกที่ต้องเลิกกันเพราะเฟส เวลาเราไปเจอกันเราแทบไม่ยุ่งไม่จับไม่เช้คโทรศัพเค้าเลยคะเพื่อนเราบอกเราใจดีมาก หลายคนบอกคะ เราก้คิดงั้นนะเพราะเรานักเค้าไงคะเราเลยยอมยอมมาตลอดจนกุมภานี้เราไม่ไวจิงๆเราขอรหัสจากเค้าเค้าก้ๆม่ให้อ้างนุ้นนี้แต่เราไม่ไหวจิงๆแล้วเราก้พบว่าเค้านอกใจเราเค้ามีคนอื้นมันจุกนะคะเรารักเค้ามากปต่สุดท้ายเราไม่มีอะไรดีเลยเราควรทำไงต่อไปดีคะจะถอยหรือจะให้อภัย ครั้งนี้มันหน่วงมากจิงๆคะรับไม่ได้อยากระบายอยากได้ความคิดเห้นใครเห้นกระทุ้นี้ช่วยให้แนวคิดเราด้วยนะ