ฝั่งธนบุรี ย่านเก่าในบางกอก...แหล่งประวัติศาสตร์และวิถีชีวิต ด้วยสภาพภูมิประเทศในอดีตที่มีลำคลองไหลผ่าน อาชีพหลักของคนธนบุรีคือการทำสวน ประกอบกับธนบุรี เป็นแหล่งประวัติศาสตร์ ที่มีมาก่อนสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์ วัดจำนวนมากจึงตั้งอยู่ท่ามกลางเรือกสวนของคนในพื้นที่นั้นเอง
     ถึงสมัยปัจจุบัน...เมื่อความเจริญเข้ามา จากสวนกลายเป็นบ้าน จากการสัญจรทางน้ำกลายเป็นทางบก จึงอาจจะแปลกใจ ถ้าหากเปิดแผนที่หาตำแหน่งวัดในย่านฝั่งธนบุรี บางวัดกลับตั้งอยู่ห่างจากถนนใหญ่ ในซอยที่แคบและเล็ก ชนิดที่คนภายนอกคงไม่มีใครเข้ามา...

     วัดไชยทิศ...ก็เช่นกัน

     วัดไชยทิศ เป็นวัดเก่าแก่ที่สร้างเมื่อใดไม่ปรากฏ แต่สันนิษฐานว่าน่าจะราวๆ สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย แล้วได้รับการบูรณะในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น
     สภาพปัจจุบันของวัด มีชุมชนขนาบรอบด้าน พื้นที่ในวัดมีไม่มาก และมีพระจำพรรษาไม่ถึง ๒๐ รูป (พ.ศ.๒๕๕๙)

     ศาสนสถานที่น่าสนใจในวัดไชยทิศ มีดังนี้
อุโบสถ

     เป็นอาคารทรงไทยขนาดเล็ก ก่ออิฐถือปูน หน้าบันประดับถ้วยชามกระเบื้อง
     ภายในอุโบสถ ประดิษฐานพระประธานปางมารวิชัย ขนาบข้างด้วยพระอัครสาวก และพระพุทธรูปทรงเครื่อง


     ที่น่าสนใจเป็นอย่างยิ่งในอุโบสถหลังนี้ คือ ภาพจิตรกรรมฝาผนัง
     จิตรกรรมฝาผนังวัดไชยทิศ เป็นภาพจิตรกรรมแบบไทยประเพณี สันนิษฐานว่าน่าจะวาดในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น
ผนังเหนือหน้าต่างวาดเป็นภาพนักสิทธิ์ วิทยาธร และลายดอกไม้ร่วง

ผนังเหนือประตูตรงข้ามพระประธาน วาดภาพพุทธประวัติ ตอน เสด็จลงจากดาวดึงส์ เปิดโลก ถวายพระเพลิง และตวงพระธาตุ
ใช้เส้นสินเทา (เส้นหยัก) คั่นในแต่ละตอน

ผนังเหนือประตูด้านหลังพระประธาน วาดภาพไตรภูมิ
จะเห็นภาพนกยูง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์แทนดวงอาทิตย์ และกระต่าย สัญลักษณ์แทนดวงจันทร์

ผนังระหว่างหน้าต่าง เป็นภาพพุทธประวัติ ตั้งแต่ตอนพระเจ้าสุทโธทนะ อภิเษกสมรสกับพระนางสิริมหามายา ไปจนถึงตอนเสด็จกรุงกบิลพัสดุ์



(ภาพมารผจญวัดนี้ วาดอยู่บนผนังระหว่างหน้าต่าง มิได้วาดบนผนังหุ้มกลองอย่างใหญ่โตอลังการเหมือนวัดอื่นๆ ซึ่งนี่เป็นเอกลักษณ์การวางตำแหน่งภาพในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น)






ผนังระหว่างระหว่างประตูด้านหลัง เป็นภาพวรรณกรรมเรื่องหนึ่ง คาดว่าน่าจะเป็นเรื่องหลวิชัย - คาวี

และที่ป้ายข้อมูลหน้าวัดระบุว่าห้ามพลาด คือ ภาพเทวดาหลังบานหน้าต่าง ที่ใช้เทคนิค วาดบนพื้นหลังสีขาว และลวดลายของเทวดาแต่ละองค์ไม่ซ้ำกัน ส่วนด้านหลังบานประตูวาดเป็นภาพดอกไม้




วิหาร
     เป็นอาคารทรงไทย สร้างราวๆ สมัยรัชกาลที่ ๔ ประดิษฐาน หลวงพ่อเพชร เป็นพระประธาน

ศาลาโถง
     เป็นศาลาไม้บริเวณหน้าอุโบสถ มีขนาดค่อนข้างใหญ่ เพดานทาสีฟ้าประดับดาวเพดานไม้แกะสลักขนาดเล็ก ที่บริเวณคอสอง วาดภาพจิตรกรรมเรื่อง มหาเวสสันดรชาดก อายุไม่เก่ามากเท่าไรนัก



     ที่ตั้งของวัดไชยทิศปัจจุบัน อยู่ลึกเข้ามาในซอยที่เล็กและแคบ หาป้ายบอกทางยากมากๆ แต่ศิลปกรรมที่สวยงามภายในวัดก็ถือว่าคุ้มค่าที่ควรมา พระภิกษุที่สนทนาด้วย ท่านบอกว่า ชาวต่างชาติบางคนก็แวะมาเยี่ยมเยียนวัด ท่านถามว่ารู้จักที่นี่ได้อย่างไร ก็ได้รับคำตอบว่าตามมาจากหนังสือนำเที่ยวของต่างประเทศ
ชาวต่างชาติยังให้ความสนใจวัดเล็กๆ แห่งนี้ ฉะนั้นแล้ว ชาวกรุงเทพฯ ก็ควรหาโอกาสไปเที่ยวชม เพราะจิตรกรรมฝาผนังสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น ที่ยังอยู่ในสภาพสมบูรณ์ และไม่ได้รับความเสียหายจากการซ่อมแซมในยุคหลัง เหลือน้อยเต็มทีแล้ว !
     
     วันมาฆบูชานี้ ยังไม่มีแผนว่าจะไปวัดไหน เชิญมาชม "จิตรกรรมงามย่านฝั่งธนฯ" ที่ วัดไชยทิศ

.....

     วัดไชยทิศ
     ซอยตั้งตรงจิตต์ ถนนจรัญสนิทวงศ์ ซอย ๓๗ (มีห้าง Macro อยู่ปากซอย) แขวงบางขุนศรี เขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานคร
     อุโบสถ เปิดให้เข้าชมเฉพาะวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา ตั้งแต่เช้าไปจนถึงช่วงค่ำเวียนเทียน งดเข้าชมช่วงเวลา ๑๕.๓๐ - ๑๗.๐๐ น. เนื่องจากจะมีพิธีสวดปาฏิโมกข์
     หากเข้าชมในวันอื่นๆ สามารถติดต่อได้ที่ เบอร์โทรศัพท์ ๐๒-๔๑๘-๒๘๘๙ หรือ เพจของทางวัด @watchaiyathit หรือบุคคลภายในวัดได้ในวันที่ไป