ก่อนจะดูไม่ได้คาดหวังอะไรเลย คิดว่า พอตลกๆขำๆ ไม่ต้องสมบูรณ์แบบนักก็ได้
แต่ปรากฎว่า 2 ชั่วโมงในโรง เป็นช่วงเวลาที่ตั้งคำถามว่า
" ทำไมมันห่วยไปหมด และอ่อนด๋อยแบบนั้นล่ะ"
บทไม่ได้เรื่อง นักแสดงแค่พอผ่านเกณฑ์ มุกไม่ตลก ทุกอย่างมันกระจอกไปหมด
ผิดหวังมาก ไล่เรียงไปเลยแล้วกันว่ามันแย่ตรงไหนบ้าง
1 มุกกระจอกสุดๆ
มุกในเรื่องนี้ หาความตลกแทบไม่ได้ ได้แต่หัวเราะเจื่อนๆในความพยายามง่อยๆ
ตัวอย่างเช่น กะทะ Korea Queen ใส่มาโง่ๆอย่างนั้นแหละถามว่าตลกหรอ ไม่เลย
มุกแอนนา ชวนชื่น ตลกหรอ ? หรือมุกที่ประธานงานแต่งไปพูดเว้นวรรคผิดบนเวที ก็ฝืดสุดๆ
หรือมุกแฟนของฮัล์คตื่นมากิน ก็ไม่มีความขำ
ถ้าหนังเรื่องนี้คิดจะวางตัวเองเป็นหนังตลก ก็คงสอบตกสบายๆ เพราะมันไม่ตลกเลย
2 โรแมนติกแบบยัดเยียด จะอ้วก
หนังดูทำท่าว่าจะเป็นคอมเมดี้ แต่ก็เปลี่ยนโหมดเป็นซึ้ง โรแมนติก แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
อยู่ๆ ดิว ก็ป่วยหนัก เข้ารับการผ่าตัด จากนั้นก็หนีไป แล้วทั้งคู่ก็บังเอิญมาเจอกันที่นิวยอร์ก
แล้วพระเอกก็พยายามร้องเพลงหลงทาง คือมันเป็นการยัดเยียดความรู้สึกว่า จงอินไปกับกู โรแมนติกไปกับกู
ดิว ตอนเด็กตื่นขึ้นมาตอนดอนได้แชมป์เยาวชนะพอดี จากนั้นผ่าตัดแล้วตื่นขึ้นมาตอนดอนมาหาพอดี คืออะไรมันจะยัดเยียดปานนั้น
ซึ่งมันไม่ทำให้คนดูอินตามไปด้วยเลย ลองนึกภาพ ความโรแมนติกแบบ Walk you home ในแอมไฟน์ จะไม่เห็นอะไรแบบนั้น
3 บทพยายามซับซ้อน แต่ไร้สาระ
เอาง่ายที่สุดเรื่องดิว ดิวตายแล้ว เอ้ย ยังไม่ตาย พ่อบอกจริงๆดิวตายแล้ว แล้วพ่อก็บอกอีกว่าจริงๆโกหกดิวยังไม่ตาย
คือ กับเรื่องตายไม่ตาย พลิกกลับไปกลับมา 4 รอบ เพื่ออะไร มันส่งผลกับเนื้อเรื่องขนาดนั้นหรือเปล่า
ทำให้เรื่องมันยุ่งยากโดยใช่เหตุ แล้ว ความสามารถมีพลังจิตของดิว ใส่มาทำไม
ใส่มาเพื่อขยับช้อน 3 ครั้ง และใช้พลังทำให้ประธานกระโดดลงสองเท้า แค่นั้นหรอ
อุตส่าห์ให้มีพลังเหนือมนุษย์แต่เอามาใช้แค่เนี้ยะ ?
4 ความสมจริงต่ำมาก
ตอนมาเฟียรัสเซียถือปืนวิ่งไล่ ในระยะห่าง 5 เมตร เอาชีวิตจริง คุณโดนยิงตายตั้งแต่ในถนนแล้ว มาเฟียโง่ๆที่ไหน จะปล่อยให้วิ่งไปได้
แล้วอีกอย่าง จากถนน มาที่จอดเรือ ต้องวิ่งกี่กิโลเมตรหรอ อ้อมภูเขามาเป็นลูก นี่วิ่งไกลขนาดนั้นเลยหรอ ไม่โดนยิงตายไปก่อนหรอ
จู่ๆโผล่มาตรงนี้ได้ไง เหมือนอยากเอาอะไรยัดใส่ก็ยัดมาง่ายๆอย่างงั้น
หรืออย่างร้านโดนัท ตอนช่วง 3 สัปดาห์ก่อน ดิวผ่าตัด มันจะมีภาพคัทซีน ไปกินโดนัทกันด้วย
แต่คือตอนนั้น ดอนกับดิวอยู่กรุงเทพไม่ใช่หรอ แล้วขับรถไปพัทยาเพื่อไปกินโดนัทร้านนี้โดยเฉพาะเลยหรอ
5 หนังไปไม่สุดสักทาง
หนังมันจับฉ่าย เอาอันนี้อันนั้นมาผสมกัน แต่ไม่ได้เรื่องเลย
อยากเล่นเรื่องความสัมพันธ์ของคู่รักที่จบไปแล้ว ก็ทำได้ไม่ถึง
เล่นเรื่องความพยายามในการกลับมาประสบความสำเร็จอีกครั้ง ก็ครึ่งๆกลางๆ
จะให้ตลกไปเลย ก็ไม่ตลก จะซึ้งก็ไม่ซึ้ง สรุปคือไม่ได้เรื่องสักทาง
6 คอสตูมนี่ดีสุดแล้วหรอ
ดอน ใส่เสื้อยืด แจ๊กเก็ต จากเมืองไทยยังไง ตลกไหม ไปนิวยอร์กอีก 9 เดือนต่อมา ก็ใส่เสื้อยืด แจ๊กเก็ตอย่างงั้นเลย
แต่งหน้าก็เละเทะไม่เนี้ยบไม่ละเอียด
7 นักแสดงแค่พอผ่านเกณฑ์
ซันนี่ เล่นบทดอน ก็พอใช้ได้ แต่ตัวบทมันทำให้ออร่าของดอนดร็อปไปเลย
แน่นอน ทาบไม่ติดกับบทตอนเล่นเป็นยุ่น ในฟรีแลนซ์
แอนนา ก็เล่นพอใช้ได้ สายตาตอนเห็นดอนกับดิวอยู่ด้วยกัน ทำได้ดี แต่ก็นะ เขาไม่ได้โชว์อะไรมากในเรื่องนี้
ดิว ถ้าไม่คิดอะไรมากก็น่ารักดี สดใส แต่พอดูละเอียดๆแล้ว ก็แค่พอผ่านเกณฑ์ ส่วน จิมมี่ ก็โอเค บทตลกตามเรื่องตามราว
สรุป ผิดหวัง และไม่คุ้มเงินในการดู
เหมือนคนทำหนังเรื่องนี้ ไม่มีความละเอียดในงานของตัวเองเลย
ดูถูกคนดู คิดว่าเป็นหนังแนวตลก โรแมนติก ยังไงก็ต้องขายได้หรอ
แต่กลับทำได้แค่นี้ มันเสียดายเงินและเสียดายเวลาในโรงหนังเหลือเกิน
คะแนน 3/10
ก่อนหน้านี้ จขกท เข้าใจผิดคิดว่าเป็นภาพยนตร์ของ GDH ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
จริงๆเป็นของ Tranformation Films คนละเจ้ากัน
รีวิว มิสเตอร์เฮิร์ท หนังไทยที่ห่วยที่สุดในรอบหลายปี กับสองชั่วโมงแห่งความทรมานในโรงหนัง
แต่ปรากฎว่า 2 ชั่วโมงในโรง เป็นช่วงเวลาที่ตั้งคำถามว่า
" ทำไมมันห่วยไปหมด และอ่อนด๋อยแบบนั้นล่ะ"
บทไม่ได้เรื่อง นักแสดงแค่พอผ่านเกณฑ์ มุกไม่ตลก ทุกอย่างมันกระจอกไปหมด
ผิดหวังมาก ไล่เรียงไปเลยแล้วกันว่ามันแย่ตรงไหนบ้าง
1 มุกกระจอกสุดๆ
มุกในเรื่องนี้ หาความตลกแทบไม่ได้ ได้แต่หัวเราะเจื่อนๆในความพยายามง่อยๆ
ตัวอย่างเช่น กะทะ Korea Queen ใส่มาโง่ๆอย่างนั้นแหละถามว่าตลกหรอ ไม่เลย
มุกแอนนา ชวนชื่น ตลกหรอ ? หรือมุกที่ประธานงานแต่งไปพูดเว้นวรรคผิดบนเวที ก็ฝืดสุดๆ
หรือมุกแฟนของฮัล์คตื่นมากิน ก็ไม่มีความขำ
ถ้าหนังเรื่องนี้คิดจะวางตัวเองเป็นหนังตลก ก็คงสอบตกสบายๆ เพราะมันไม่ตลกเลย
2 โรแมนติกแบบยัดเยียด จะอ้วก
หนังดูทำท่าว่าจะเป็นคอมเมดี้ แต่ก็เปลี่ยนโหมดเป็นซึ้ง โรแมนติก แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
อยู่ๆ ดิว ก็ป่วยหนัก เข้ารับการผ่าตัด จากนั้นก็หนีไป แล้วทั้งคู่ก็บังเอิญมาเจอกันที่นิวยอร์ก
แล้วพระเอกก็พยายามร้องเพลงหลงทาง คือมันเป็นการยัดเยียดความรู้สึกว่า จงอินไปกับกู โรแมนติกไปกับกู
ดิว ตอนเด็กตื่นขึ้นมาตอนดอนได้แชมป์เยาวชนะพอดี จากนั้นผ่าตัดแล้วตื่นขึ้นมาตอนดอนมาหาพอดี คืออะไรมันจะยัดเยียดปานนั้น
ซึ่งมันไม่ทำให้คนดูอินตามไปด้วยเลย ลองนึกภาพ ความโรแมนติกแบบ Walk you home ในแอมไฟน์ จะไม่เห็นอะไรแบบนั้น
3 บทพยายามซับซ้อน แต่ไร้สาระ
เอาง่ายที่สุดเรื่องดิว ดิวตายแล้ว เอ้ย ยังไม่ตาย พ่อบอกจริงๆดิวตายแล้ว แล้วพ่อก็บอกอีกว่าจริงๆโกหกดิวยังไม่ตาย
คือ กับเรื่องตายไม่ตาย พลิกกลับไปกลับมา 4 รอบ เพื่ออะไร มันส่งผลกับเนื้อเรื่องขนาดนั้นหรือเปล่า
ทำให้เรื่องมันยุ่งยากโดยใช่เหตุ แล้ว ความสามารถมีพลังจิตของดิว ใส่มาทำไม
ใส่มาเพื่อขยับช้อน 3 ครั้ง และใช้พลังทำให้ประธานกระโดดลงสองเท้า แค่นั้นหรอ
อุตส่าห์ให้มีพลังเหนือมนุษย์แต่เอามาใช้แค่เนี้ยะ ?
4 ความสมจริงต่ำมาก
ตอนมาเฟียรัสเซียถือปืนวิ่งไล่ ในระยะห่าง 5 เมตร เอาชีวิตจริง คุณโดนยิงตายตั้งแต่ในถนนแล้ว มาเฟียโง่ๆที่ไหน จะปล่อยให้วิ่งไปได้
แล้วอีกอย่าง จากถนน มาที่จอดเรือ ต้องวิ่งกี่กิโลเมตรหรอ อ้อมภูเขามาเป็นลูก นี่วิ่งไกลขนาดนั้นเลยหรอ ไม่โดนยิงตายไปก่อนหรอ
จู่ๆโผล่มาตรงนี้ได้ไง เหมือนอยากเอาอะไรยัดใส่ก็ยัดมาง่ายๆอย่างงั้น
หรืออย่างร้านโดนัท ตอนช่วง 3 สัปดาห์ก่อน ดิวผ่าตัด มันจะมีภาพคัทซีน ไปกินโดนัทกันด้วย
แต่คือตอนนั้น ดอนกับดิวอยู่กรุงเทพไม่ใช่หรอ แล้วขับรถไปพัทยาเพื่อไปกินโดนัทร้านนี้โดยเฉพาะเลยหรอ
5 หนังไปไม่สุดสักทาง
หนังมันจับฉ่าย เอาอันนี้อันนั้นมาผสมกัน แต่ไม่ได้เรื่องเลย
อยากเล่นเรื่องความสัมพันธ์ของคู่รักที่จบไปแล้ว ก็ทำได้ไม่ถึง
เล่นเรื่องความพยายามในการกลับมาประสบความสำเร็จอีกครั้ง ก็ครึ่งๆกลางๆ
จะให้ตลกไปเลย ก็ไม่ตลก จะซึ้งก็ไม่ซึ้ง สรุปคือไม่ได้เรื่องสักทาง
6 คอสตูมนี่ดีสุดแล้วหรอ
ดอน ใส่เสื้อยืด แจ๊กเก็ต จากเมืองไทยยังไง ตลกไหม ไปนิวยอร์กอีก 9 เดือนต่อมา ก็ใส่เสื้อยืด แจ๊กเก็ตอย่างงั้นเลย
แต่งหน้าก็เละเทะไม่เนี้ยบไม่ละเอียด
7 นักแสดงแค่พอผ่านเกณฑ์
ซันนี่ เล่นบทดอน ก็พอใช้ได้ แต่ตัวบทมันทำให้ออร่าของดอนดร็อปไปเลย
แน่นอน ทาบไม่ติดกับบทตอนเล่นเป็นยุ่น ในฟรีแลนซ์
แอนนา ก็เล่นพอใช้ได้ สายตาตอนเห็นดอนกับดิวอยู่ด้วยกัน ทำได้ดี แต่ก็นะ เขาไม่ได้โชว์อะไรมากในเรื่องนี้
ดิว ถ้าไม่คิดอะไรมากก็น่ารักดี สดใส แต่พอดูละเอียดๆแล้ว ก็แค่พอผ่านเกณฑ์ ส่วน จิมมี่ ก็โอเค บทตลกตามเรื่องตามราว
สรุป ผิดหวัง และไม่คุ้มเงินในการดู
เหมือนคนทำหนังเรื่องนี้ ไม่มีความละเอียดในงานของตัวเองเลย
ดูถูกคนดู คิดว่าเป็นหนังแนวตลก โรแมนติก ยังไงก็ต้องขายได้หรอ
แต่กลับทำได้แค่นี้ มันเสียดายเงินและเสียดายเวลาในโรงหนังเหลือเกิน
คะแนน 3/10
ก่อนหน้านี้ จขกท เข้าใจผิดคิดว่าเป็นภาพยนตร์ของ GDH ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
จริงๆเป็นของ Tranformation Films คนละเจ้ากัน