สวัสดีค่ะทุกคน
เราเคยสร้างกะทู้ถาม 1 ครั้งเรียนขับรถยากไหม นานไหมกว่าจะเป็น
หลังจากนั้นเราไปลงเรียนกับอาจารย์คนใหม่ อีกจังหวัดเลยที่บ้านแม่เรา เป็นจังหวัดที่ รถพ่วง รถ 10 ล้อเยอะมากๆ อุบัตติเหตุมีกันตลอด นั้นละคะ ครูพาเราออกถนนแต่วันแรกเลย เราเลยไม่กลัวการออกถนนใหญ่เลย ขอให้บอกไปไหน ไปได้หมด แต่ก็ยังขับไม่คล่องนะคะ เก้ๆกังๆ แต่ใจถึงกล้าออกถนน ไม่เคยกลัวถนนเลย จะใช้วิธี ขับช้าแต่ชัวร์ ขับห่างรถคันหน้าแบบเหลือที่ปลูกนาได้ ไม่ชัวร์ไม่แซง ขับอยู่เลนเดียวตลอดทาง 60-100 แค่นั้น รถว่างๆ ก็ 100 เดียวคุมตัวเองตลอด จะพยายามมีสติตลอด แต่ มาตายตอนจอดค่ะ ตายอนาถ 😭
เข้าซองไม่ได้เลย จะจอดรถต้องไปหาที่ไกลๆ เอาหน้าแทง เคยไปห้างนึงตอนไม่มีคนจอด ลองเข้าซองดูโอ่ยย ขยับจนเพลียยังเข้าไม่ตรงช่องเลย
จอดเทียบฟุตบาท กลัวแต่จะไม่ชิด เมื่อวานค่ะ ชิดซะติดแน่นคนนั่งมาด้วยเปิดประตูมา ครูดกะฟุตบาทไปจ้า หละรถเราแฟนเอาโหลดเตี้ยด้วย แล้วก็จอดไม่เคยตรง เบี้ยวหน้าเบี้ยวตูดบ้าง โอ่ยย จอดเทียบหน้าบ้านนี่เบี้ยวเป็นงูเลย ขนาดรถเล็กนะคะ
จอดแบบเอาหน้าเข้าฟุตบาทตามปั๊มนึกออกใช่ไหมค่ะ เราเล่นซะกันชนพังยับเลยหลายรอบละ กะระยะไม่ถูก กลัวแต่ตูดจะยื่น ชนตลอด รถมันโหลดด้วย ชนทีกันชนไปเลย สภาพรถตอนนี้กันชนไม่มีชิ้นดีเลย😭
จะถอยเข้าออก จะกลับรถ กะระยะอะไรไม่ค่อยถูกเลย เมื่อกี้จะกลับรถ สีกำแพงไปอีก กันชนเดิม ซ้ำเติมจุดเดิมที่เคยเจ็บ
เพื่อนเราขับรถหลายปี ไม่เคยมีแผล เรารอบคันหละ ก็ยังไม่เก่ง เวลาเพื่อนปลอบใจ ก็ได้แต่บอกนักรบย่อมมีบาดแผล ต้องแผลอีกเยอะแค่ไหน ถึงจะเก่งถามใจตัวเองทุกวัน
อีก 3 เดือนจะต้องแยกทางกะแฟนมาอยู่คอนโด ใช้ชีวิตคนเดียว คิดสภาพนะคะ คอนโดที่รถแน่นๆ แย่งกันจอด จอดไม่มีหลักการอะไรเลย แล้วแบบเราจะมาจอดกะเค้าได้เหรอ ไม่เฉี่ยวชนเค้าตายเลย
อีกอย่างนะคะ ถนนใหญ่ๆ 4เลน 8 เลน ไม่เคยกลัว กลัวถนนเล็กๆ มาก เรากลัวถนนในซอยมากกว่าถนนใหญ่อีก เข้าซอยบ้าน หรือซอยเล็กๆใจสั่นตลอด แต่เจอถนนใหญ่ๆ รู้สึกสบายใจ กล้าออกกล้าไปต่อใก้สิบล้อขนาบซ้ายขวาน่าหลังก็ไม่กลัว
ปล.. รถเราเราไม่ซีเรียสเรื่องบาดแผล จะชนกี่ทีก็ไม่กลัว เรากลัวไปชนไปเฉี่ยวคนอื่น ทำคนอื่นเดือดร้อนมากกว่า
เราจะทำไงดีให้เก่งๆ ให้ไม่กลัว ให้ใจสู้ ให้บาดแผลไม่เกิดอีกแล้ว สรุปคือทั้งหมดทั้งมวล กะระยะอะไรไม่เคยถูก ไม่เป็นหนึ่งเดียวกับพวกมาลัยรถเลย เวลาจอด😭
เราต้องเป็นให้ได้ท่องไว้ตลอด จะต้องมีตัวคนเดียวแล้ว จะพึ่งใครไม่ได้เลย
ปล2. เราไม่ได้จับรถบ่อยด้วย จับที คือข้าม 3 จังหวัด มาหาแม่เลยคือได้จับรถเอง ประมาณ 600 โล เราวิ่งไปกลับ 2 ครั้งแล้ว
ถ้าอยู่บ้านแฟนจะไม่จับรถเลยเพราะแฟนนั่งข้างๆเราขับไม่ได้เค้าชอบทักให้เราตกใจ เคยมีเค้านั่งข้างๆ เคยตกใจจนจอดกลางถนนร้องไห้เลย ชอบทักออกมาตะคอกเสียงดังหละตกใจมาก เหมือนเราทำอะไรผิดมากทั้งๆที่เรื่องเล็กๆเอง พูดหละจะร้องไห้
พอจับรถมักมีคำพูดตามมาทำไมไม่ทำแบบนี้แบบนั่นเยอะอะ เลยไม่จับรถดีก่า จับคือต้องนั่งคนเดียว
อีก3 เดือนเราต้องอยู่ด้วยตัวเองแล้วถ้าเราไม่แข็งเอารถไม่อยู่ เราตายแน่ๆเลย😭😭😭😭
มีหลักทฤษฏี หรือ ทำไงดีค่ะ หรือมีครูสอนเก่งๆให้หายโง่ไหมค่ะ เคยเรียนนะคะ แต่นู๋ก็ไม่เข้าใจระยะอยู่ดีนั้นแหละ😰😰😰
ขับรถได้แล้ว กล้าออกถนนแบบว่าสู้ตายถึงไหนถึงกัน แต่มาตายตอนจอดค่ะ ใครเป็นเหมือนกันบ้างค่ะ
เราเคยสร้างกะทู้ถาม 1 ครั้งเรียนขับรถยากไหม นานไหมกว่าจะเป็น
หลังจากนั้นเราไปลงเรียนกับอาจารย์คนใหม่ อีกจังหวัดเลยที่บ้านแม่เรา เป็นจังหวัดที่ รถพ่วง รถ 10 ล้อเยอะมากๆ อุบัตติเหตุมีกันตลอด นั้นละคะ ครูพาเราออกถนนแต่วันแรกเลย เราเลยไม่กลัวการออกถนนใหญ่เลย ขอให้บอกไปไหน ไปได้หมด แต่ก็ยังขับไม่คล่องนะคะ เก้ๆกังๆ แต่ใจถึงกล้าออกถนน ไม่เคยกลัวถนนเลย จะใช้วิธี ขับช้าแต่ชัวร์ ขับห่างรถคันหน้าแบบเหลือที่ปลูกนาได้ ไม่ชัวร์ไม่แซง ขับอยู่เลนเดียวตลอดทาง 60-100 แค่นั้น รถว่างๆ ก็ 100 เดียวคุมตัวเองตลอด จะพยายามมีสติตลอด แต่ มาตายตอนจอดค่ะ ตายอนาถ 😭
เข้าซองไม่ได้เลย จะจอดรถต้องไปหาที่ไกลๆ เอาหน้าแทง เคยไปห้างนึงตอนไม่มีคนจอด ลองเข้าซองดูโอ่ยย ขยับจนเพลียยังเข้าไม่ตรงช่องเลย
จอดเทียบฟุตบาท กลัวแต่จะไม่ชิด เมื่อวานค่ะ ชิดซะติดแน่นคนนั่งมาด้วยเปิดประตูมา ครูดกะฟุตบาทไปจ้า หละรถเราแฟนเอาโหลดเตี้ยด้วย แล้วก็จอดไม่เคยตรง เบี้ยวหน้าเบี้ยวตูดบ้าง โอ่ยย จอดเทียบหน้าบ้านนี่เบี้ยวเป็นงูเลย ขนาดรถเล็กนะคะ
จอดแบบเอาหน้าเข้าฟุตบาทตามปั๊มนึกออกใช่ไหมค่ะ เราเล่นซะกันชนพังยับเลยหลายรอบละ กะระยะไม่ถูก กลัวแต่ตูดจะยื่น ชนตลอด รถมันโหลดด้วย ชนทีกันชนไปเลย สภาพรถตอนนี้กันชนไม่มีชิ้นดีเลย😭
จะถอยเข้าออก จะกลับรถ กะระยะอะไรไม่ค่อยถูกเลย เมื่อกี้จะกลับรถ สีกำแพงไปอีก กันชนเดิม ซ้ำเติมจุดเดิมที่เคยเจ็บ
เพื่อนเราขับรถหลายปี ไม่เคยมีแผล เรารอบคันหละ ก็ยังไม่เก่ง เวลาเพื่อนปลอบใจ ก็ได้แต่บอกนักรบย่อมมีบาดแผล ต้องแผลอีกเยอะแค่ไหน ถึงจะเก่งถามใจตัวเองทุกวัน
อีก 3 เดือนจะต้องแยกทางกะแฟนมาอยู่คอนโด ใช้ชีวิตคนเดียว คิดสภาพนะคะ คอนโดที่รถแน่นๆ แย่งกันจอด จอดไม่มีหลักการอะไรเลย แล้วแบบเราจะมาจอดกะเค้าได้เหรอ ไม่เฉี่ยวชนเค้าตายเลย
อีกอย่างนะคะ ถนนใหญ่ๆ 4เลน 8 เลน ไม่เคยกลัว กลัวถนนเล็กๆ มาก เรากลัวถนนในซอยมากกว่าถนนใหญ่อีก เข้าซอยบ้าน หรือซอยเล็กๆใจสั่นตลอด แต่เจอถนนใหญ่ๆ รู้สึกสบายใจ กล้าออกกล้าไปต่อใก้สิบล้อขนาบซ้ายขวาน่าหลังก็ไม่กลัว
ปล.. รถเราเราไม่ซีเรียสเรื่องบาดแผล จะชนกี่ทีก็ไม่กลัว เรากลัวไปชนไปเฉี่ยวคนอื่น ทำคนอื่นเดือดร้อนมากกว่า
เราจะทำไงดีให้เก่งๆ ให้ไม่กลัว ให้ใจสู้ ให้บาดแผลไม่เกิดอีกแล้ว สรุปคือทั้งหมดทั้งมวล กะระยะอะไรไม่เคยถูก ไม่เป็นหนึ่งเดียวกับพวกมาลัยรถเลย เวลาจอด😭
เราต้องเป็นให้ได้ท่องไว้ตลอด จะต้องมีตัวคนเดียวแล้ว จะพึ่งใครไม่ได้เลย
ปล2. เราไม่ได้จับรถบ่อยด้วย จับที คือข้าม 3 จังหวัด มาหาแม่เลยคือได้จับรถเอง ประมาณ 600 โล เราวิ่งไปกลับ 2 ครั้งแล้ว
ถ้าอยู่บ้านแฟนจะไม่จับรถเลยเพราะแฟนนั่งข้างๆเราขับไม่ได้เค้าชอบทักให้เราตกใจ เคยมีเค้านั่งข้างๆ เคยตกใจจนจอดกลางถนนร้องไห้เลย ชอบทักออกมาตะคอกเสียงดังหละตกใจมาก เหมือนเราทำอะไรผิดมากทั้งๆที่เรื่องเล็กๆเอง พูดหละจะร้องไห้
พอจับรถมักมีคำพูดตามมาทำไมไม่ทำแบบนี้แบบนั่นเยอะอะ เลยไม่จับรถดีก่า จับคือต้องนั่งคนเดียว
อีก3 เดือนเราต้องอยู่ด้วยตัวเองแล้วถ้าเราไม่แข็งเอารถไม่อยู่ เราตายแน่ๆเลย😭😭😭😭
มีหลักทฤษฏี หรือ ทำไงดีค่ะ หรือมีครูสอนเก่งๆให้หายโง่ไหมค่ะ เคยเรียนนะคะ แต่นู๋ก็ไม่เข้าใจระยะอยู่ดีนั้นแหละ😰😰😰