ความเดิมตอนที่ 6 คลิก
https://ppantip.com/topic/36092711
--------------
ตอนที่ 7 ฮอยอัน..นี่เหรอเมืองมรดกโลก
18 ธันวาคม 2559 ซินจ่าวในเช้าที่ยังไม่ทันจะได้แม้แต่งหลับตา อาบก็ยังไม่อาบเช่นกัน (กลมกลืนสักนิด) หลังจากที่เดินหลงทางจนจะสว่างในความเดิมตอนที่ 6 เราเดินมาจนมาถึงโรงแรมที่รุ่นพี่ของเรานอนเฝ้าพระอินทร์อยู่ที่นี่ กว่าจะเดินมาถึงจากทะเลสาบคืนดาบ (ฮว่านเกียม) ไม่รู้ว่าไกลหรือใกล้หรือเพราะเดินอ้อมไปอ้อมมาอยู่ที่เดิม ที่พักชื่อ Quang Minh Motel
พอมาถึงโรงแรมรุ่นพี่เราก็อาบน้ำรอจนเสร็จแล้ว เดินลงมาก็มาเจอแท็กซี่คันเดิมที่คอยบริการเราตั้งแต่เมือวาน เราบอกเราให้เขามารับเราไปสนามบิน แต่เขาน่าจะนอนรอเราในรถตั้งแรกเมื่อคืน เพราะตอนผมเดินกลับมาโรงแรมก็เจอเขาอยู่ในรถอยุ่เลย หืมมม คนจะได้เงินจากเราไปเกือบล้าน ไหนๆ ก็ใช้บริการบ่อยแล้วเราเลยต่อให้เขาไปส่งสนามบินด้วยราคาเหมา 300,000 VND ระยะทางจากจุดที่เราอยู่ (ดูแผนที่ด้านบน) ไปสนามบิน 30 กว่ากิโล จะใช้เวลาเดินทางประมาณ 40-50 นาที ออกเดินทางเวลา 04.00 น.
เกือบจะ 05.00 น. มาถึงสนามบิน เข้าอาคารผู้โดยสาร Domestic flight จากฮานอยไปดานังเราเลือกเดินทางโดย Jetstar Pacific ซึ่งจองมาล่วงหน้าแล้วราคาคนละ 454,000 VND หรือประมาณ 754 บาท เครื่องจะออกเวลา 7:25 am จาก Hanoi ไปถึง Da Nang เวลา 8:45 am ตอนแรกว่าจะนั่งรถไฟไปซึ่งจะใช้เวลาเป็นวัน แต่เนื่องด้วยเวลาที่จำกัดเราจึงเลือกนั่งเครื่องบินไป อีกอย่างค่ารถไฟก็แพงกว่า
มาถึงเคาเตอร์สายการบิน มองหาเคารเตอร์ที่เปิดเช็คอินว่าไปดานังไม่เจอ จึงเดินไปถามว่าไปดานังเช็คอินเคาเตอร์ไหน เขาบอกเช็คเคาเตอร์ไหนก็ได้ (ทริค-เมื่อไปถึงสนามบิน 3 ชม. ให้เดินเข้าไปเช็คอินที่เคาเตอร์สายการบินเลย เคาเตอร์ไหนก็ได้ อย่ามัวยืนหาป้ายเส้นทางนะครับเด๋วตกเครื่อง)
จากนั้นก็ทำผ่านพิธีการด้านความปลอดภัยของสนามบินเข้าสู่อาคารผู้โดยสารขาออก เช้านี้ฝนรินๆ ลืมบอกไปว่าน้ำผึ้ง(ปลอม)ที่ผมซื้อมาเป็นขวดซึ่งก็ยังเหลืออยู่มาก และนำผ่าน GATE เข้ามาได้เฉยเลย
เดินเข้ามามีผู้โดยสารนอนกันเยอะเลยตามที่นั่งรอขึ้นเครื่อง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเขาก็มาปลุก ห้ามนอน เพราะจะไม่มีที่นั่ง เมื่อเจ้าหน้าที่เดินหนีเท่านั้นแหละ อาเฮียเก่ง เขางีบเลย และฝรั่ง 4 คนที่นั่งอยู่ข้างๆ กัน ก็ทำตามทันที จองที่นั่งคนละแถวเลยซะงั้น ส่วนผมก็นั่งดูลาดลาวเฝ้ากระเป๋าต่อไป
ได้เวลาขึ้นเครื่องสักที
ท่าอากาศยานนานาชาติโหน่ยบ่าย
กู๊ดบายฮานอย ไว้เจอกันที่ดานัง
พึ่งจะหลับได้แปปเดียวก็บินถึงท่าอากาศยานนานาชาติดานัง ท้องฟ้ามืดครึ้ม ฝนตกชุก
เดินเข้ามาอาคารผู้โดยสาร สิ่งแรกที่ทำคือ มาปรึกษาจุดบริการนักท่องเที่ยว ขอแผนที่ ถามการเดินทางจากสนามบินไปสถานีขนส่งเมืองดางนัง
และแล้วก็ต้องขึ้นแท็กซี่ให้ไปส่งที่สถานีขนส่งดางนัง เนื่องจากสนามบินไม่มีรถประจำทางผ่านเข้ามา เมหาไป 100,000 VND นั่ง 3 คน คุ้มครับ ระหว่างทางจากสนามบินไปสถานีขนส่งก็เจอแหล่งท่องเที่ยวไม่ว่าจะเป็นวัดที่มีเจดีย์ข 8 เหลี่ยมสูงๆ สะพานมังกร เห็นแค่นี่ก็ถือว่ามาเที่ยวเมืองดานังแล้วครับ อิอิ
ใช้เวลานั่งรถเพียง 30 นาทีเราก็มาถึงสถานีขนส่งเมืองดานัง มีรถไปหลายจังหวัดในเวียดนามเลยครับ
ในหนังสือบอกให้มองหารถสีเหลือง คันนี้เลย กำลังจะออกพอดี
ค่ารถ ก่อนจะขึ้นดูราคาด้านข้างเลยครับ เราจ่ายค่ารถไปคนละ 30,000 VND จากที่อ่านมาในหนังสือ นทท.ต่างชาติส่วนใหญ่จะโดนชาร์ดราคา เราก็โดน 55+ จากราคาที่ติดไว้ข้างรถ แต่ก็ยอมๆ จ่ายไป เพราะถือว่าราคานี้รับได้ เพราะถ้าต่อเยอะเด๋วเขาจะไล่เราลง
สักพักเราก็ออกเดินทาง พี่บอลเข้าห้องน้ำนานอีกแล้ว วิ่งตามรถเหมือนเคย เราก็นึกประโยคในภาษาอังกฤษไม่ออกอีกแล้ว (ทริค-การนั่งรถประจำทางจากดานังไปฮอยอันให้นั่งฝั่งซ้ายมือนะครับ จะได้เห็นวิวทะเลสวยๆ) จากดานังไปฮอยอัน 30 กิโลเมตร ระหว่างทางจะผ่านบานาฮิลล์ (Ba Na Hills) นะครับ ใครอยากไปขึ้นกระเช้าไปชมเมืองสไตล์ตะวันตก (สร้างใหม่คล้ายๆ Toscana Valley เขาใหญ่ แต่ Ba Na Hills จะอลังการกว่า) ก็ขอลงระหว่างทางได้ ถามคนขัยรถเอานะครับ
1 ชั่วโมงผ่านไป เราก็มาถึงสถานีขนส่งฮอยอัน ฝนตกหนักมาก ร่มก็ไม่ได้เอามา มีเสื้อกันฝนกันอยู่ตัวเดียว
จากที่พักที่เราจองมาผ่าน agoda.com ห่างจากสถานีขนส่ง 1 km. รออะไร เดินสิครับ..ตอนแรกเราต่อรองมอไซต์รับจ้าง แต่คิดแพงแบบไม่ลดราคา เราจึงยอมเดิน เดินตากฝนไปเลย โรเมนติดจะตาย 55+
เที่ยงแล้ว..เดินผ่านร้านเฝอ หิวจัด แวะกินร้อนๆ รู้สึกดีกันขึ้นมาเลยทีเดียว
เดินมาเรื่อยๆ ตามแผนที่ที่ผมปริ้นมาจากประเทศไทย ตอนนี้แผ่นที่ก็เริ่มเน่าเพราะโดนฝน หลงทางเดินอ้อมวนไป จนมาถึงที่พักจนได้ หืมมม เดินผ่านไปแล้วรอบหนึ่ง จะอยู่ในซอย ผมมองไม่เห็น (ทริค-จองโรงแรมผ่านเว็ป ตอนมาเที่ยวต้องปริ้นรูปโรงแรมมาด้วยนะครับ จะสะดวกต่อการเหาหรือถามทางไป)
เดินเข้ามาในโรงแรม แวปแรกที่เห็นรู้สึกแปลกๆ เพราะไม่เห็น Front ของที่พัก ของทุกอย่างโดนขนไปไว้ที่สูงหมด ในขณะนั้นเองเราก็ได้ทราบถึงเหตุการณ์ที่พึ่งเกิดขึ้นก่อนที่พวกเราจะเดินทางมาถึงฮอยอันคือ น้ำท่วมครับ ท่วมสูงเลย OMG! เราโชคดีจริงๆ ที่น้ำมันลดระดบหมดเเล้ว จากนั้นเช็คอินเข้าที่พัก สไตล์วิลล่า สภาพห้องใหม่มาก แจ๋วเลย ที่พักชื่อ Champa Hoi An Villas ฟรีอาหารเช้า –ที่ตั้ง 39 Le Quy Don, Cam Pho, Hoi An, Quang Nam, Cam Pho, Hoi An, Vietnam - THB 571.12 พัก 2 คน/ห้อง พี่บอลพักคนเดียวเฟี้ยวสุด เข้าพัก 18 ธันวาคม 2559 ออก 19 ธันวาคม 2559 มองออกไปเห็นวิวเป็นวัดโบราณ จากนั้นก็ได้เพลาอาบน้ำนอน ก่อนจะไปเดินเที่ยวเมืองในช่วงเย็น กับบรรยากาศฟินๆกันต่อ
ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความหิว เวลา 17.00 น. อาเฮียเก่งบอกมาฮอยอันเมนูนี้ต้องลอง "เกาเหลา" รสชาติเเห้งคอมาก เส้นเย็นๆ ไม่อร่อยเลยห่าขั่วมันนิ
ฮอยอัน เป็นเมืองเล็กๆ ริมฝั่งทะเลจีนใต้ ตอนกลางของเวียดนาม ตั้งอยู่ในเขต Tỉnh Quảng Nam ในอดีตเคยเป็นเมืองท่าที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในสมัยอาณาจักรจามปา บริเวณนี้เคยเป็นศูนย์กลางการค้าในคริสต์ศตวรรษ 16-17 มีชาวต่างชาติมาอาศัยอยู่และค้าขายจำนวนมาก เดิมเมืองนี้ถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่งโดยมีคลองคั่นอยู่กลางเมือง มีสะพานญี่ปุ่นทอดข้ามคลองเพื่อกั้นแบ่งเขตชุมชนของชาวญี่ปุ่นไว้อีกฝั่ง สะพานสร้างโดยชาวญี่ปุ่น สถาปัตยกรรมแบบผสมผสาน เขตเมืองเก่าฮอยอันได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกเมื่อปี พ.ศ. 2542
เราเดินมาตรงสะพานญี่ปุ่นเป็นจุดแรก รู้สึกเมืองจะมีการเก็บค่าเข้าเขตเมืองเก่าบริเวณปากทาง เเต่เรามาตอนกลางคืนเลย #ฟรี แต่ช่วงตัวสะพานถ้าจะเดินเข้าไปชมก็ต้องเสียตังค์ เราเลยรอให้ดึกกว่านี้ก่อน เขาไม้ได้เปิดไฟส่องตัวสะพาน หรือว่าไฟมันเสียตอนน้ำท่วม (ในภาพเปิดโหมดถ่ายกลางคืนความละเอียดสูง แบบไม่ใช้เเฟต เพราะกล้องไม่มีเเฟต แต่ใช้ไฟฉายจากโทรศัพท์ส่องแทน มันเลยดูสว่าง)
บริเวณริมแม่น้ำเขาจะมีเหมือนกระทงกระดาษมาขายให้ลอย ในภาพล่างผมไม่ได้ซื้อนะ มันลอยมาติดฝั่งก็เลยแอฟจับเฉยๆ แต่รู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรนำมาขายเพราะมันทำให้กลายเป็นขยะในแม่น้ำ มองไปรอบๆ ในลำน้ำที่มีสะพานญี่ปุ่นทอดข้าม เต็มไปด้วยขยะ สกปรกมาก (นึกในใจ เป็นมรดกโลกได้ยังไง) แต่ถ้ามองในอีกแง่อาจเกิดจากสถานการณ์น้ำท่วมที่ผ่านมา (คิด+)
บรรยากาศริมน้ำ หน้าสะพานญี่ปุ่น
ในแม่น้ำมีเรือของชาวประมงเต็มไปหมด
อาเฮียเราก็ไม่รีรอ รีบมาเข้าเฟรมทันที
โซนเมืองเก่า
เดินย้อนกลับมาสะพาน ดึกๆ เข้าชมฟรีนะครับ คนขายบัตรกลับบ้านนอน
ภาพสะพานในอดีต
ด้านในตัวสะพาน
ลุงคนนี้ครับเปิดให้เราดูฟรี ก่อนจะปิดเเล้ว สงสัยเห็นเรามาหลายรอบ
กลับมาที่พัก พึ่งได้เห็นล็อบบี้สภาพเหมือนในเว็ป และที่สำคัญเราพึ่งมองเห็นว่าโรงแรมนี้มีจักรยานให้ปั่นฟรี เอิ่มมม
เราเลยขอยืมจักรยานกับโรงแรมปั่นไปดูทะเล ห่างออกไป 10 km. คลื่นทะเลเเรงมากแบบน่ากลัวสุดๆ ลืมบอกไปครับว่าในเมืองฮอยอันมีบางจุดเล่น WIFI ได้ฟรี..ฝันดีที่ฮอยอัน
----------
สรุปค่าใช้จ่าย
ค่าเครื่องบิน 454,000 VND/คน
ค่าแท็กเหมาแท็กซี่ไปสนามบิน 300,000 VND
ค่าแท็กซี่สนามบิน-ขนส่ง 100,000 VND
ค่ามินิบัสดางนัง-ฮอยอัน คนละ 30,000 VND
ค่ามาม่า+น้ำ 38,000 VND
ค่าเฝอ ชามละ 30,000 VND
ค่าที่พัก 518 บาท/ห้อง จ่ายหน้า Front
ค่าเกาเหลาชามละ 20,000 VND
น้ำดื่ม 2 ลิตร 22,000 VND
เฉลี่ยจ่ายคนละ 883,055 VND หรือประมาณ 1,369 บาท
---------
เจอหนาว แล้วมาเจอฝน ไม่รู้ทางข้างหน้าจะเจออะไร สู้ต่อไปเคชิ
สอบถามข้อมูลการเดินทางได้ที่
https://www.facebook.com/jo.coner.9
ตอนที่ 8 เว้..เมืองมรดกโลกในความทรงจำ คลิก
https://ppantip.com/topic/36100553
[CR] เที่ยวเวียดนามเหนือ-กลาง Backpacker ไฮฟอง-ฮาลอง-ซาปา-ฮานอย-ดานัง-ฮอยอัน-เว้ ตอนที่ 7 ฮอยอัน..นี่เหรอเมืองมรดกโลก
--------------
ตอนที่ 7 ฮอยอัน..นี่เหรอเมืองมรดกโลก
18 ธันวาคม 2559 ซินจ่าวในเช้าที่ยังไม่ทันจะได้แม้แต่งหลับตา อาบก็ยังไม่อาบเช่นกัน (กลมกลืนสักนิด) หลังจากที่เดินหลงทางจนจะสว่างในความเดิมตอนที่ 6 เราเดินมาจนมาถึงโรงแรมที่รุ่นพี่ของเรานอนเฝ้าพระอินทร์อยู่ที่นี่ กว่าจะเดินมาถึงจากทะเลสาบคืนดาบ (ฮว่านเกียม) ไม่รู้ว่าไกลหรือใกล้หรือเพราะเดินอ้อมไปอ้อมมาอยู่ที่เดิม ที่พักชื่อ Quang Minh Motel
พอมาถึงโรงแรมรุ่นพี่เราก็อาบน้ำรอจนเสร็จแล้ว เดินลงมาก็มาเจอแท็กซี่คันเดิมที่คอยบริการเราตั้งแต่เมือวาน เราบอกเราให้เขามารับเราไปสนามบิน แต่เขาน่าจะนอนรอเราในรถตั้งแรกเมื่อคืน เพราะตอนผมเดินกลับมาโรงแรมก็เจอเขาอยู่ในรถอยุ่เลย หืมมม คนจะได้เงินจากเราไปเกือบล้าน ไหนๆ ก็ใช้บริการบ่อยแล้วเราเลยต่อให้เขาไปส่งสนามบินด้วยราคาเหมา 300,000 VND ระยะทางจากจุดที่เราอยู่ (ดูแผนที่ด้านบน) ไปสนามบิน 30 กว่ากิโล จะใช้เวลาเดินทางประมาณ 40-50 นาที ออกเดินทางเวลา 04.00 น.
เกือบจะ 05.00 น. มาถึงสนามบิน เข้าอาคารผู้โดยสาร Domestic flight จากฮานอยไปดานังเราเลือกเดินทางโดย Jetstar Pacific ซึ่งจองมาล่วงหน้าแล้วราคาคนละ 454,000 VND หรือประมาณ 754 บาท เครื่องจะออกเวลา 7:25 am จาก Hanoi ไปถึง Da Nang เวลา 8:45 am ตอนแรกว่าจะนั่งรถไฟไปซึ่งจะใช้เวลาเป็นวัน แต่เนื่องด้วยเวลาที่จำกัดเราจึงเลือกนั่งเครื่องบินไป อีกอย่างค่ารถไฟก็แพงกว่า
มาถึงเคาเตอร์สายการบิน มองหาเคารเตอร์ที่เปิดเช็คอินว่าไปดานังไม่เจอ จึงเดินไปถามว่าไปดานังเช็คอินเคาเตอร์ไหน เขาบอกเช็คเคาเตอร์ไหนก็ได้ (ทริค-เมื่อไปถึงสนามบิน 3 ชม. ให้เดินเข้าไปเช็คอินที่เคาเตอร์สายการบินเลย เคาเตอร์ไหนก็ได้ อย่ามัวยืนหาป้ายเส้นทางนะครับเด๋วตกเครื่อง)
จากนั้นก็ทำผ่านพิธีการด้านความปลอดภัยของสนามบินเข้าสู่อาคารผู้โดยสารขาออก เช้านี้ฝนรินๆ ลืมบอกไปว่าน้ำผึ้ง(ปลอม)ที่ผมซื้อมาเป็นขวดซึ่งก็ยังเหลืออยู่มาก และนำผ่าน GATE เข้ามาได้เฉยเลย
เดินเข้ามามีผู้โดยสารนอนกันเยอะเลยตามที่นั่งรอขึ้นเครื่อง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเขาก็มาปลุก ห้ามนอน เพราะจะไม่มีที่นั่ง เมื่อเจ้าหน้าที่เดินหนีเท่านั้นแหละ อาเฮียเก่ง เขางีบเลย และฝรั่ง 4 คนที่นั่งอยู่ข้างๆ กัน ก็ทำตามทันที จองที่นั่งคนละแถวเลยซะงั้น ส่วนผมก็นั่งดูลาดลาวเฝ้ากระเป๋าต่อไป
ได้เวลาขึ้นเครื่องสักที
ท่าอากาศยานนานาชาติโหน่ยบ่าย
กู๊ดบายฮานอย ไว้เจอกันที่ดานัง
พึ่งจะหลับได้แปปเดียวก็บินถึงท่าอากาศยานนานาชาติดานัง ท้องฟ้ามืดครึ้ม ฝนตกชุก
เดินเข้ามาอาคารผู้โดยสาร สิ่งแรกที่ทำคือ มาปรึกษาจุดบริการนักท่องเที่ยว ขอแผนที่ ถามการเดินทางจากสนามบินไปสถานีขนส่งเมืองดางนัง
และแล้วก็ต้องขึ้นแท็กซี่ให้ไปส่งที่สถานีขนส่งดางนัง เนื่องจากสนามบินไม่มีรถประจำทางผ่านเข้ามา เมหาไป 100,000 VND นั่ง 3 คน คุ้มครับ ระหว่างทางจากสนามบินไปสถานีขนส่งก็เจอแหล่งท่องเที่ยวไม่ว่าจะเป็นวัดที่มีเจดีย์ข 8 เหลี่ยมสูงๆ สะพานมังกร เห็นแค่นี่ก็ถือว่ามาเที่ยวเมืองดานังแล้วครับ อิอิ
ใช้เวลานั่งรถเพียง 30 นาทีเราก็มาถึงสถานีขนส่งเมืองดานัง มีรถไปหลายจังหวัดในเวียดนามเลยครับ
ในหนังสือบอกให้มองหารถสีเหลือง คันนี้เลย กำลังจะออกพอดี
ค่ารถ ก่อนจะขึ้นดูราคาด้านข้างเลยครับ เราจ่ายค่ารถไปคนละ 30,000 VND จากที่อ่านมาในหนังสือ นทท.ต่างชาติส่วนใหญ่จะโดนชาร์ดราคา เราก็โดน 55+ จากราคาที่ติดไว้ข้างรถ แต่ก็ยอมๆ จ่ายไป เพราะถือว่าราคานี้รับได้ เพราะถ้าต่อเยอะเด๋วเขาจะไล่เราลง
สักพักเราก็ออกเดินทาง พี่บอลเข้าห้องน้ำนานอีกแล้ว วิ่งตามรถเหมือนเคย เราก็นึกประโยคในภาษาอังกฤษไม่ออกอีกแล้ว (ทริค-การนั่งรถประจำทางจากดานังไปฮอยอันให้นั่งฝั่งซ้ายมือนะครับ จะได้เห็นวิวทะเลสวยๆ) จากดานังไปฮอยอัน 30 กิโลเมตร ระหว่างทางจะผ่านบานาฮิลล์ (Ba Na Hills) นะครับ ใครอยากไปขึ้นกระเช้าไปชมเมืองสไตล์ตะวันตก (สร้างใหม่คล้ายๆ Toscana Valley เขาใหญ่ แต่ Ba Na Hills จะอลังการกว่า) ก็ขอลงระหว่างทางได้ ถามคนขัยรถเอานะครับ
1 ชั่วโมงผ่านไป เราก็มาถึงสถานีขนส่งฮอยอัน ฝนตกหนักมาก ร่มก็ไม่ได้เอามา มีเสื้อกันฝนกันอยู่ตัวเดียว
จากที่พักที่เราจองมาผ่าน agoda.com ห่างจากสถานีขนส่ง 1 km. รออะไร เดินสิครับ..ตอนแรกเราต่อรองมอไซต์รับจ้าง แต่คิดแพงแบบไม่ลดราคา เราจึงยอมเดิน เดินตากฝนไปเลย โรเมนติดจะตาย 55+
เที่ยงแล้ว..เดินผ่านร้านเฝอ หิวจัด แวะกินร้อนๆ รู้สึกดีกันขึ้นมาเลยทีเดียว
เดินมาเรื่อยๆ ตามแผนที่ที่ผมปริ้นมาจากประเทศไทย ตอนนี้แผ่นที่ก็เริ่มเน่าเพราะโดนฝน หลงทางเดินอ้อมวนไป จนมาถึงที่พักจนได้ หืมมม เดินผ่านไปแล้วรอบหนึ่ง จะอยู่ในซอย ผมมองไม่เห็น (ทริค-จองโรงแรมผ่านเว็ป ตอนมาเที่ยวต้องปริ้นรูปโรงแรมมาด้วยนะครับ จะสะดวกต่อการเหาหรือถามทางไป)
เดินเข้ามาในโรงแรม แวปแรกที่เห็นรู้สึกแปลกๆ เพราะไม่เห็น Front ของที่พัก ของทุกอย่างโดนขนไปไว้ที่สูงหมด ในขณะนั้นเองเราก็ได้ทราบถึงเหตุการณ์ที่พึ่งเกิดขึ้นก่อนที่พวกเราจะเดินทางมาถึงฮอยอันคือ น้ำท่วมครับ ท่วมสูงเลย OMG! เราโชคดีจริงๆ ที่น้ำมันลดระดบหมดเเล้ว จากนั้นเช็คอินเข้าที่พัก สไตล์วิลล่า สภาพห้องใหม่มาก แจ๋วเลย ที่พักชื่อ Champa Hoi An Villas ฟรีอาหารเช้า –ที่ตั้ง 39 Le Quy Don, Cam Pho, Hoi An, Quang Nam, Cam Pho, Hoi An, Vietnam - THB 571.12 พัก 2 คน/ห้อง พี่บอลพักคนเดียวเฟี้ยวสุด เข้าพัก 18 ธันวาคม 2559 ออก 19 ธันวาคม 2559 มองออกไปเห็นวิวเป็นวัดโบราณ จากนั้นก็ได้เพลาอาบน้ำนอน ก่อนจะไปเดินเที่ยวเมืองในช่วงเย็น กับบรรยากาศฟินๆกันต่อ
ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความหิว เวลา 17.00 น. อาเฮียเก่งบอกมาฮอยอันเมนูนี้ต้องลอง "เกาเหลา" รสชาติเเห้งคอมาก เส้นเย็นๆ ไม่อร่อยเลยห่าขั่วมันนิ
ฮอยอัน เป็นเมืองเล็กๆ ริมฝั่งทะเลจีนใต้ ตอนกลางของเวียดนาม ตั้งอยู่ในเขต Tỉnh Quảng Nam ในอดีตเคยเป็นเมืองท่าที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในสมัยอาณาจักรจามปา บริเวณนี้เคยเป็นศูนย์กลางการค้าในคริสต์ศตวรรษ 16-17 มีชาวต่างชาติมาอาศัยอยู่และค้าขายจำนวนมาก เดิมเมืองนี้ถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่งโดยมีคลองคั่นอยู่กลางเมือง มีสะพานญี่ปุ่นทอดข้ามคลองเพื่อกั้นแบ่งเขตชุมชนของชาวญี่ปุ่นไว้อีกฝั่ง สะพานสร้างโดยชาวญี่ปุ่น สถาปัตยกรรมแบบผสมผสาน เขตเมืองเก่าฮอยอันได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกเมื่อปี พ.ศ. 2542
เราเดินมาตรงสะพานญี่ปุ่นเป็นจุดแรก รู้สึกเมืองจะมีการเก็บค่าเข้าเขตเมืองเก่าบริเวณปากทาง เเต่เรามาตอนกลางคืนเลย #ฟรี แต่ช่วงตัวสะพานถ้าจะเดินเข้าไปชมก็ต้องเสียตังค์ เราเลยรอให้ดึกกว่านี้ก่อน เขาไม้ได้เปิดไฟส่องตัวสะพาน หรือว่าไฟมันเสียตอนน้ำท่วม (ในภาพเปิดโหมดถ่ายกลางคืนความละเอียดสูง แบบไม่ใช้เเฟต เพราะกล้องไม่มีเเฟต แต่ใช้ไฟฉายจากโทรศัพท์ส่องแทน มันเลยดูสว่าง)
บริเวณริมแม่น้ำเขาจะมีเหมือนกระทงกระดาษมาขายให้ลอย ในภาพล่างผมไม่ได้ซื้อนะ มันลอยมาติดฝั่งก็เลยแอฟจับเฉยๆ แต่รู้สึกว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรนำมาขายเพราะมันทำให้กลายเป็นขยะในแม่น้ำ มองไปรอบๆ ในลำน้ำที่มีสะพานญี่ปุ่นทอดข้าม เต็มไปด้วยขยะ สกปรกมาก (นึกในใจ เป็นมรดกโลกได้ยังไง) แต่ถ้ามองในอีกแง่อาจเกิดจากสถานการณ์น้ำท่วมที่ผ่านมา (คิด+)
บรรยากาศริมน้ำ หน้าสะพานญี่ปุ่น
ในแม่น้ำมีเรือของชาวประมงเต็มไปหมด
อาเฮียเราก็ไม่รีรอ รีบมาเข้าเฟรมทันที
โซนเมืองเก่า
เดินย้อนกลับมาสะพาน ดึกๆ เข้าชมฟรีนะครับ คนขายบัตรกลับบ้านนอน
ภาพสะพานในอดีต
ด้านในตัวสะพาน
ลุงคนนี้ครับเปิดให้เราดูฟรี ก่อนจะปิดเเล้ว สงสัยเห็นเรามาหลายรอบ
กลับมาที่พัก พึ่งได้เห็นล็อบบี้สภาพเหมือนในเว็ป และที่สำคัญเราพึ่งมองเห็นว่าโรงแรมนี้มีจักรยานให้ปั่นฟรี เอิ่มมม
เราเลยขอยืมจักรยานกับโรงแรมปั่นไปดูทะเล ห่างออกไป 10 km. คลื่นทะเลเเรงมากแบบน่ากลัวสุดๆ ลืมบอกไปครับว่าในเมืองฮอยอันมีบางจุดเล่น WIFI ได้ฟรี..ฝันดีที่ฮอยอัน
----------
สรุปค่าใช้จ่าย
ค่าเครื่องบิน 454,000 VND/คน
ค่าแท็กเหมาแท็กซี่ไปสนามบิน 300,000 VND
ค่าแท็กซี่สนามบิน-ขนส่ง 100,000 VND
ค่ามินิบัสดางนัง-ฮอยอัน คนละ 30,000 VND
ค่ามาม่า+น้ำ 38,000 VND
ค่าเฝอ ชามละ 30,000 VND
ค่าที่พัก 518 บาท/ห้อง จ่ายหน้า Front
ค่าเกาเหลาชามละ 20,000 VND
น้ำดื่ม 2 ลิตร 22,000 VND
เฉลี่ยจ่ายคนละ 883,055 VND หรือประมาณ 1,369 บาท
---------
เจอหนาว แล้วมาเจอฝน ไม่รู้ทางข้างหน้าจะเจออะไร สู้ต่อไปเคชิ
สอบถามข้อมูลการเดินทางได้ที่ https://www.facebook.com/jo.coner.9
ตอนที่ 8 เว้..เมืองมรดกโลกในความทรงจำ คลิก https://ppantip.com/topic/36100553
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น