ในเมื่ออยากลองแล้วก็ลองให้หายอยาก ให้รู้กันไปเลยว่าดีหรือไม่ดี และไม่ค่อยจะสดชื่นกับ รธน ฉบับนี้สักเท่าไหร่ เหมือนจะเห็นลางๆว่าปัญหาหลายๆอย่างจะตามมาหลังจากนำ รธน มาใช้จริง เช่น

มาตรา 5 ในกรณีที่ประเทศเกิดปัญหาทางการเมืองโดยให้องค์กรที่เกี่ยวข้องต้องพูดคุยและหาทางออกร่วมกัน หากเกิดกรณีที่ใช้มาตรา 5 เพื่อหาทางออกร่วมกัน เมื่อไม่มีบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญนี้บังคับแก่กรณีใด ให้ประธานศาลรัฐธรรมนูญจัดให้มีการประชุมร่วมระหว่างประธานสภาผู้แทนราษฎร ผู้นำฝ่ายค้านในสภาผู้แทนราษฎร ประธานวุฒิสภา นายกรัฐมนตรี ประธานศาลฎีกา ประธานศาลปกครองสูงสุด ประธานศาลรัฐธรรมนูญ และประธานองค์กรอิสระเพื่อวินิจฉัย ผู้นำฝ่ายค้านในสภาผู้แทนราษฎร+ประธานวุฒิสภา+ประธานศาลรัฐธรรมนูญ+ประธานองค์กรอิสระ ครึ่งหนึ่งของคณะประชุมมีโอกาสสูงมากที่จะออกความเห็นหรือลงมติมาในทิศทางเดียวกันครับ แล้วเราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าจะได้ทางออกที่ถูกต้อง

     มาตรา 47 เรื่องสิทธิการรักษาพยาบาล บุคคลผู้ยากไร้ย่อมมีสิทธิได้รับบริการสาธารณสุขของรัฐโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายตามที่กฎหมายบัญญัติ ทำไมต้องเป็นผู้ยากไร้หรือต้องไปลงทะเบียนผู้ยากไร้เท่านั้นเหรอครับถึงจะได้รับความคุ้มครองตรงนี้ ในขณะที่พยายามสื่อว่ากำลังลดความเหลื่อมล้ำทางสังคม แต่นี่กลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นของการแยกคำว่าบุคคลกับผู้ยากไร้ออกจากกันเพื่อแลกมาให้ได้ในสิทธินี้ ผมว่ามันไม่ควรครับ

     มาตรา 54 เรื่องเรียนฟรี ในร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้เขียนเอาไว้ชัดเจนว่าเรียนฟรีแค่ 12 ปี เป็นการเพิ่มภาระให้กับประชาชนผู้มีกำลังทรัพย์น้อยในการส่งบุตรหลานเข้าเรียนครับ

     มาตรา 80 ในกรณีที่ไม่มีประธานสภาผู้แทนราษฎร หรือประธานสภาผู้แทนราษฎรไม่อยู่ หรือไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ประธานรัฐสภาได้ให้ประธานวุฒิสภาทำหน้าที่ประธานรัฐสภาแทน นี่คือการก้าวข้ามหน้าที่จากฝ่ายนิติบัญญัติมาทำหน้าที่ควบคุมฝ่ายบริหารใช่หรือไม่ ทั้งๆที่ความเป็นจริงอำนาจสมควรที่จะถ่วงดุลกันและไม่ก้าวล่วงเข้ามาทำหน้าที่ทั้งๆที่รองประธานสภาฯก็ยังมี มิหนำซ้ำในระหว่างที่ประธานวุฒิสภาต้องทำหน้าที่ประธานรัฐสภาตามวรรคสอง แต่ไม่มีประธานวุฒิสภา และเป็นกรณีที่เกิดขึ้นในระหว่างไม่มีสภาผู้แทนราษฎร ให้รองประธานวุฒิสภาทำหน้าที่ประธานรัฐสภา ถ้าไม่มีรองประธานวุฒิสภา ให้สมาชิกวุฒิสภาซึ่งมีอายุมากที่สุดในขณะนั้นทำหน้าที่ประธานรัฐสภา นี่คือการวางหมากเพื่อล้วงลูกก้าวข้ามอำนาจหน้าที่กันหรือไม่ แล้วคุณเอารองประธานสภาไปซุกไว้ที่ไหน?

     ย่อหน้านี้อาจจะมีหลายมาตราที่เกี่ยวเนื่องกันนะครับ รัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนไม่มีเสถียรภาพพร้อมที่จะถูกล้มได้ทุกเมื่อหากเกิดกรณี 2 มาตรฐานขึ้นมาอีกครั้ง ในกรณีใช้อำนาจทางศาลรัฐธรรมนูญในการล้มรัฐบาลประชาชน หรือเกิดกรณี 2 มาตรฐานอีกครั้ง  (ไม่ไม่จำกัดนะครับว่าจะมาจากทางขั้วการเมืองไหน จะเป็นเพื่อไทยก็ได้ หรือประชาธิปัตย์ก็ได้) หรือแม้กระทั่งการรอการขึ้นสู่ตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของคนนอกจึงจำเป็นที่จะต้องเอาผิดรัฐบาลประชาชนให้ได้เสียก่อน  ก็สามารถทำได้โดยใช้ มาตรา ๘๒ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหรือสมาชิกวุฒิสภา จำนวนไม่น้อยกว่าหนึ่งในสิบของจำนวนสมาชิกทั้งหมดเท่าที่มีอยู่ของแต่ละสภา มีสิทธิเข้าชื่อร้องต่อประธานแห่งสภาที่ตนเป็นสมาชิก ว่าสมาชิกภาพของสมาชิกคนใดคนหนึ่งแห่งสภานั้นสิ้นสุดลงตามมาตรา ๑๐๑ (๓)(๕) (๖) (๗) (๘) (๙) (๑๐) หรือ (๑๒) หรือมาตรา ๑๑๑ (๓) (๔) (๕) หรือ (๗) แล้วแต่กรณี และให้ประธานแห่งสภาที่ได้รับคำร้อง ส่งคำร้องนั้นไปยังศาลรัฐธรรมนูญเพื่อวินิจฉัยว่าสมาชิกภาพของสมาชิกผู้นั้นสิ้นสุดลงหรือไม่

จากมาตรา 82 มีสิ่งที่สามารถเชื่อมต่อเพื่อเอาผิดผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองได้ตามมาตรา 101 ข้อที่ 7 กระทำการอันเป็นการต้องห้ามตามมาตรา ๑๘๔ หรือมาตรา ๑๘๕

ภาพแสดงมาตรา 101 ข้อที่ 7

ภาพแสดงมาตรา 185
มาตรา ๑๘๕ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหรือสมาชิกวุฒิสภาต้องไม่ใช้สถานะหรือตำแหน่งการเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหรือสมาชิกวุฒิสภากระทำการใดๆ อันมีลักษณะที่เป็นการก้าวก่ายหรือแทรกแซงเพื่อประโยชน์ของตนเอง ของผู้อื่น หรือของพรรคการเมืองไม่ว่าโดยทางตรงหรือทางอ้อม ในเรื่องดังต่อไปนี้
(๑) การปฏิบัติราชการหรือการดำเนินงานในหน้าที่ประจำของข้าราชการ พนักงานหรือลูกจ้างของหน่วยราชการ หน่วยงานของรัฐ รัฐวิสาหกิจ กิจการที่รัฐถือหุ้นใหญ่ หรือราชการส่วนท้องถิ่น
(๒) กระทำการในลักษณะที่ทำให้ตนมีส่วนร่วมในการใช้จ่ายเงินงบประมาณ หรือให้ความเห็นชอบในการจัดทำโครงการใด ๆ ของหน่วยงานของรัฐ เว้นแต่เป็นการดำเนินการในกิจการของรัฐสภา
(๓) การบรรจุ แต่งตั้ง โยกย้าย โอน เลื่อนตำแหน่ง เลื่อนเงินเดือนหรือการให้พ้นจากตำแหน่งของข้าราชการซึ่งมีตำแหน่งหรือเงินเดือนประจำและมิใช่ข้าราชการการเมือง พนักงาน หรือลูกจ้างของหน่วยราชการ หน่วยงานของรัฐ รัฐวิสาหกิจ กิจการที่รัฐถือหุ้นใหญ่ หรือราชการส่วนท้องถิ่น

จากทั้ง 3 ข้อในมาตรา 185 นี้ หากเกิดกรณี 2 มาตรฐานขึ้นมาในการตัดสินความของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง ก็สามารถกระทำการได้โดยง่ายเช่นในอดีตที่ผ่านมา เพราะสามารถตีความออกไปได้กว้างและออกได้ทุกทางว่าผิดจริงหรือไม่ผิด ฉะนั้นแล้วเราจะมีความเชื่อมั่นได้อย่างไรว่าจะไม่เกิดกรณีนี้ขึ้น การตีความเพื่อเอาผิดจากกรณีทางการเมืองต่างๆก็มีให้เห็นดังเช่นอดีต เช่นทำกับข้าวออกทีวียังผิด สั่งย้ายข้าราชการที่ทำหน้าที่ไม่ได้ก็ยังผิด เราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าทำอะไรแล้วจะไม่ผิด ในเมื่อทำหน้าที่รัฐบาลก็คงหลีกเลี่ยงที่จะมีภารกิจต่างๆมากมายที่จะทำ หากจะตีความเอาผิดโดยคณะ ตลก ที่ถูกแต่งตั้งมาจาก สว. สรรหา ที่ถูกแต่งตั้งมาจากบุคคลคณะเดียว ก็สามารถดำเนินการได้ทุกเมื่อ

     กติกาการเลือกตั้งตามร่าง รธน. ฉบับนี้ปิดโอกาสของคำว่าเลือกคนที่รักเลือกพรรคที่ชอบออกไป โดยในส่วนของ ส.ส.ระบบบัญชีรายชื่อมีหลักการคำนวนที่พึงได้มาตามมาตรา 91

ซึ่งกติการการเลือกตั้งใหม่นี้ไม่ทราบว่ามีการคำนวนและวิเคราะห์เชิงตัวเลขมาก่อนหรือไม่ว่ามีโอกาสสูงที่จะทำให้พรรคใดพรรคหนึ่งมีคะแนนลดลงมาไม่ถึงครึ่ง ส่วนพรรครองลงมาได้คะแนนเพิ่มขึ้นมาเพื่อบีบคะแนนให้ใกล้เคียงกันขึ้นมา และพรรคอันดับสองมีโอกาสเสียมารยาททางการเมืองในการจับมือร่วมกับพรรคอื่นที่เหลือเพื่อจัดตั้งรัฐบาล โดยปล่อยให้พรรคที่ประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศเลือกเข้ามาเป็นอันดับหนึ่งต้องกลายไปเป็นฝ่ายค้านเดี่ยว หรือในกรณีที่คะแนนรวมสูสีใกล้เคียงกัน จึงเป็นการยากที่จะหาข้อสรุปในการแต่งตั้งนายกฯที่มาจากการนำเสนอตามมาตรา 88

จึงเป็นการเปิดช่องให้เกิดมาตรา 272 กรณีที่ไม่อาจแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีจากผู้มีชื่ออยู่ในบัญชีรายชื่อที่พรรคการเมืองแจ้งไว้ตามมาตรา ๘๘ ไม่ว่าด้วยเหตุใด และสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจำนวนไม่น้อยกว่ากึ่งหนึ่งของจำนวนสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรทั้งหมดเท่าที่มีอยู่เข้าชื่อเสนอต่อประธานรัฐสภาขอให้รัฐสภามีมติยกเว้นเพื่อไม่ต้องเสนอชื่อนายกรัฐมนตรีจากผู้มีชื่ออยู่ในบัญชีรายชื่อ ที่พรรคการเมืองแจ้งไว้ตามมาตรา ๘๘

และสิ่งนี้หรือไม่ที่เป็นที่มาของคำถามพ่วงท้ายการโหวตร่างรัฐธรรมนูญว่าด้วยเรื่องการโหวตรับ-ไม่รับนายกรัฐมนตรีของ สว. สรรหาทั้ง 250 คน เพื่อปูทางให้เกิดนายกฯคนนอกที่ไม่ได้ผ่านการเลือกตั้งจากเสียงของประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศ

     มาตรา 269 ที่มาของ สว. จะเห็นได้ว่า สว. ทั้งหมดในวาระเริ่มต้น 250 คน ถูกแต่งตั้งมาจาก คสช. ทั้งหมด เราจะมั่นใจได้อย่างไรว่าจะไม่มีการส่งกลุ่ม สว.เหล่านี้มาเพื่อต่อท่ออำนาจให้กับกลุ่มคณะใดคณะหนึ่ง หรือมาทำหน้าที่ด้านนิติบัญญัติเพื่อประชาชนไทยจริงๆ ทุกอย่างยังเป็นปริศนาเพราะอำนาจ สว. มีมากมายเพียงพอที่จะล้มรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งโดยเสียงส่วนใหญ่ของประชาชนไทยได้ทุกเมื่อ โดยใช้อำนาจของคณะทำงานศาลรัฐธรรมนูญที่ตัวเองเป็นฝ่ายแต่งตั้งขึ้นมาจัดการกับรัฐบาลได้ทุกเมื่อ

     มาตรา ๒๐๐ ศาลรัฐธรรมนูญประกอบด้วยตุลาการศาลรัฐธรรมนูญจำนวนเก้าคน มาตรา ๒๐๔ ผู้ได้รับการคัดเลือกหรือสรรหาเพื่อแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งตุลาการศาลรัฐธรรมนูญต้องได้รับความเห็นชอบจากวุฒิสภาด้วยคะแนนเสียงไม่น้อยกว่ากึ่งหนึ่งของจำนวนสมาชิกทั้งหมดเท่าที่มีอยู่ของวุฒิสภา สรุปแล้วคือ สว. ที่มาจาก คสช. แต่งตั้ง คณะ ตลก ผู้ที่มีอำนาจชี้เป็นชี้ตายให้กับรัฐบาลมาอีกที ผมจะแน่ใจได้อย่างไรว่าจะตัดสินโดยไม่เอนเอียงในการตัดสินความหรือเกิดกรณี 2 มาตรฐานค้านสายตาประชาชนมาหลายคดีอย่างที่เคยเกิดขึ้นมาในอดีต

อยากให้การปฏิรูปประเทศไทยในครั้งนี้เป็นการปฏิรูปประเทศไทยสู่ประชาธิปไตยที่ยั่งยืนจริงๆดังคำที่เราเคยได้ยินบ่อยๆ ส่วนร่าง รธน. ฉบับนี้จะนำพาไปสู่ประชาธิปไตยที่ยั่งยืนหรือประชาธิปไตยที่อ่อนแอก็แล้วแต่วิจารญาณส่วนบุคคล