คำว่าอจินไตย ไม่ได้แปลว่า แตะต้องไม่ได้
อจินไตยเป็นเรื่องที่คิดไปก็เท่านั้น ไม่ใช่เรื่องที่จะรู้ได้ด้วยการคิด
เช่น อารมณ์ฌานเป็นยังไง
ใครไม่เคยทำ คิดยังไงก็คิดไม่ออก เพราะไม่มีประสบการณ์ ไม่เคยได้จริงๆ
แม้แต่ผู้ที่ได้ฌานแล้ว จะอธิบายให้ผู้ที่ยังไม่ได้ให้เข้าใจ ยังยากเลย
เพราะข้อจำกัดทางภาษาและความเข้าใจของผู้รับฟัง

หรืออย่างพุทธวิสัย คิดว่าพระพุทธเจ้าจะต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้
จะบอกว่า แค่แฟนของเราเองเรายังงงๆกับการกระทำหลายๆอย่างของเขาเลยครับ
พระพุทธเจ้าที่ปราศจากกิเลส ตรัสรู้เอง... (ซึ่งอยู่คนละเลเวลกับเราที่เต็มไปด้วยกิเลส)
เราคิดอะไรไปยังไงก็มีโอกาสผิดทั้งนั้น

เรื่องกรรม ในทางพระพุทธศาสนากรรมและการให้ผลแห่งกรรมนั้น
ต้องใช้ข้อมูลหลายอย่างมาประมวลผลมาก คือ ต้องใช้ข้อมูลหลายล้านชาติมาประมวล
แล้วจะไปคิดออกได้ไง เอาแค่จำกรรมหรือการกระทำในชาตินี้ตั้งแต่เกิดมาเรายังจำได้ไม่หมดเลย

แต่พระพุทธศาสนาก็ไม่ได้บอกว่ามันพิสูจน์ไม่ได้นะครับ หรือเราจะรู้เรื่องพวกนี้ไม่ได้
เรารู้ได้ด้วยสิ่งที่เรียกว่า ญาณ
อันเกิดจากการเจริญภาวนาทางสมาธิ เรียกว่าการฝึกทิพจักขุญาณ
ซึ่งจะสามารถรู้เรื่องพวกนี้ได้แน่ๆ ๓ อย่าง โดยยังไม่ต้องเป็นพระอริยเจ้าเลย
คือ ฌานวิสัย กรรมวิสัย โลกวิสัย
ส่วนพุทธวิสัยนั้น การจะรู้ได้ก็ต้องเป็นพระพุทธเจ้าเท่านั้น

มีอีกเรื่องหนึ่งที่เกี่ยวกับพระพุทธศาสนาและเอาไปใช้กันด้วยความเข้าใจผิดก็คือ กาลามสูตร

จริงๆแล้วกลับกันมากกว่า ถ้าศึกษาพระพุทธศาสนาดีๆละก็จะพบว่า
มีหลายหลักธรรมที่เอาไปใช้ได้ดีกับศาสตร์ต่างๆ
ไม่เว้นแม้แต่วิทยาศาสตร์

และกระบวนการทางวิทยาศาสตร์เองก็สะท้อนหลักธรรมหลายอย่างในพระพุทธศาสนา
เพราะพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาที่คุยเรื่องธรรมชาติ
ผมเองเข้าใจพระพุทธศาสนามากขึ้นจากการทดลองทางวิทยาศาสตร์ระดับปริญญาตรีนี่แหละครับ